តារាងមាតិកា
កុមារគឺជាពរជ័យពីព្រះអម្ចាស់។ ពួកគេគឺជាអំណោយមួយ ហើយយើងគួរតែស្រឡាញ់ពួកគេដូចនោះ។
កូនរបស់យើងមិនមែនជារបស់យើងទេ។ ពួកគេជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះ ហើយយើងត្រូវតែចិញ្ចឹមពួកគេតាមនោះ។ នេះមានន័យថាការបង្រៀនពួកគេអំពីជំនឿគ្រិស្តបរិស័ទ និងបណ្តុះគុណតម្លៃខាងសីលធម៌ដែលនឹងជួយពួកគេឱ្យរីកចម្រើនទៅជាមនុស្សពេញវ័យដែលមានទំនួលខុសត្រូវ។
ជាចុងក្រោយ យើងត្រូវចងចាំថាខ្លួនយើងក៏ជាកូនរបស់ព្រះផងដែរ។ ដូច្នេះ យើងមានសិទ្ធិ និងទំនួលខុសត្រូវជាច្រើនដូចកូនៗរបស់យើងនៅលើផែនដី។ យើងត្រូវបានស្រឡាញ់ដោយព្រះដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ហើយយើងមានកាតព្វកិច្ចក្នុងការរស់នៅរបស់យើងតាមរបៀបដែលគាប់ព្រះហឫទ័យទ្រង់។
ខគម្ពីរខាងក្រោមអំពីកុមារគឺជាការរំលឹកដ៏អស្ចារ្យអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង និងពរជ័យដែលទ្រង់ប្រទាន មកលើកូនចៅរបស់ទ្រង់។
កុមារគឺជាពរជ័យ
ទំនុកតម្កើង 127:3-5
មើលចុះ កូនចៅគឺជាមរតកពីព្រះអម្ចាស់ ជារង្វាន់នៃផ្ទៃពោះ។ ដូចព្រួញនៅក្នុងដៃអ្នកចម្បាំង គឺជាកូនរបស់យុវជន។ អ្នកដែលបំពេញស្នាមញញួររបស់ខ្លួនមានសុភមង្គលហើយ! គាត់មិនត្រូវអាម៉ាស់ឡើយ ពេលគាត់និយាយជាមួយខ្មាំងសត្រូវនៅមាត់ទ្វារ។
សុភាសិត 17:6
ចៅៗគឺជាមកុដរបស់មនុស្សចាស់ ហើយសិរីរុងរឿងរបស់កូនគឺជាឪពុករបស់ពួកគេ។
យ៉ូហាន 16:21
ពេលស្ត្រីសម្រាលកូន នាងមានទុក្ខព្រោះពេលវេលាបានមកដល់ហើយ ប៉ុន្តែពេលសម្រាលកូនរួច នាងលែងនឹកឃើញទុក្ខព្រួយទៀតហើយ ព្រោះមានអំណរ មនុស្សបានកើតមកក្នុងពិភពលោក។
3យ៉ូហាន 1:4
ខ្ញុំគ្មានអំណរអ្វីខ្លាំងជាងការឮថាកូនរបស់ខ្ញុំដើរតាមសេចក្ដីពិត។
ខគម្ពីរអំពីការចិញ្ចឹមកូន
និក្ខមនំ 20: 12
សូមគោរពមាតាបិតារបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យអ្នកមានអាយុយឺនយូរនៅក្នុងទឹកដីដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកប្រទានឱ្យអ្នក។
ចោទិយកថា 6:6-7
ហើយពាក្យទាំងនេះដែលខ្ញុំបង្គាប់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ នឹងស្ថិតនៅក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នា។ អ្នកត្រូវបង្រៀនពួកគេដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមដល់កូនៗរបស់អ្នក ហើយនឹងនិយាយអំពីពួកគេ ពេលអ្នកអង្គុយក្នុងផ្ទះ និងពេលដើរតាមផ្លូវ និងពេលកូនដេក និងពេលអ្នកក្រោកឡើង។
អេសាយ 54:13
កូនចៅរបស់អ្នកទាំងអស់នឹងត្រូវបានបង្រៀនដោយព្រះអម្ចាស់ ហើយនឹងជាសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់កូនអ្នកយ៉ាងធំ។
សុភាសិត 1:8-9
កូនអើយ ចូរស្តាប់ចុះ សេចក្តីប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុក សូមកុំបោះបង់ចោលការប្រៀនប្រដៅរបស់ម្ដាយឡើយ ព្រោះវាជាកម្រងផ្កាដ៏ប្រណិតសម្រាប់ក្បាល និងខ្សែចងសម្រាប់ក។ អ្នកណាដែលស្រឡាញ់គាត់ នោះត្រូវឧស្សាហ៍ប្រៀនប្រដៅគាត់។
សុភាសិត 20:11
សូម្បីតែក្មេងម្នាក់ក៏ស្គាល់ខ្លួនដោយការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន ដោយការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនបរិសុទ្ធ និងទៀងត្រង់។
សុភាសិត 22:6
បង្ហាត់កូនតាមផ្លូវដែលគាត់គួរទៅ។ ទោះបីគាត់ចាស់ក៏ដោយ គាត់នឹងមិនចាកចេញពីវាទេ។
សុភាសិត 22:15
ភាពល្ងីល្ងើត្រូវបានចងនៅក្នុងបេះដូងរបស់កុមារ ប៉ុន្តែដំបងនៃសេចក្តីប្រៀនប្រដៅនាំវាឱ្យឆ្ងាយពីគាត់។
សុភាសិត 29:15
ដំបង និងពាក្យប្រដៅនោះផ្ដល់ប្រាជ្ញា ប៉ុន្តែក្មេងដែលទុកឲ្យខ្លួនឯង នាំឲ្យអាម៉ាស់ម្តាយរបស់គាត់។
សុភាសិត 29:17
ត្រូវប្រដៅកូនប្រុសរបស់អ្នក នោះគាត់នឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវការសម្រាក។ ទ្រង់នឹងផ្តល់សេចក្តីរីករាយដល់ដួងចិត្តអ្នក។
អេភេសូរ 6:1-4
កូនៗអើយ ចូរស្តាប់បង្គាប់មាតាបិតារបស់អ្នកនៅក្នុងព្រះអម្ចាស់ ដ្បិតនេះជាការត្រឹមត្រូវ។ « ចូរគោរពមាតាបិតារបស់អ្នក » ( នេះជាបញ្ញត្តិដំបូងដែលមានការសន្យាមួយ) « ដើម្បីឲ្យវាបានសុខសប្បាយជាមួយអ្នក ហើយដើម្បីឲ្យអ្នកមានអាយុយឺនយូរក្នុងទឹកដី » ។ ឪពុកទាំងឡាយអើយ កុំធ្វើឱ្យកូនរបស់អ្នកខឹងឡើយ ប៉ុន្តែត្រូវនាំពួកគេឡើងមកតាមការណែនាំ និងការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ព្រះអម្ចាស់។
2 Timothy 3:14-15
ប៉ុន្តែចំពោះអ្នក ចូរបន្តនៅក្នុងអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ហើយបានជឿយ៉ាងមុតមាំ ដោយដឹងថាអ្នកបានរៀនវាពីអ្នកណា និងពីរបៀបដែលអ្នកមានតាំងពីកុមារភាព។ បានស្គាល់ការសរសេរដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកមានប្រាជ្ញាសម្រាប់សេចក្ដីសង្រ្គោះ តាមរយៈជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ អ្នកមិនមើលងាយម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនតូចទាំងនេះទេ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅស្ថានបរមសុខ ទេវតារបស់ពួកគេតែងតែឃើញមុខព្រះបិតាខ្ញុំ ដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខ។ ហើយពួកសិស្សបានស្តីបន្ទោសពួកគេ។ ប៉ុន្តែ កាលព្រះយេស៊ូទតឃើញដូច្នេះ ទ្រង់ព្រះពិរោធ ហើយមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ទុកឲ្យក្មេងៗមកឯខ្ញុំ! កុំរារាំងពួកគេឡើយ ព្រោះជាកម្មសិទ្ធិរបស់មនុស្សបែបនេះ នគរព្រះ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នកណាមិនបានទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដូចកកូននឹងមិនចូលទេ»។ ទ្រង់ក៏ចាប់ពួកគេនៅក្នុងព្រះហស្ត ហើយប្រទានពរដល់ពួកគេ ហើយដាក់ដៃលើពួកគេ។ ដ្បិតនគរស្ថានសួគ៌ជាកម្មសិទ្ធិរបស់មនុស្សបែបនេះ។ ឈ្មោះរបស់គាត់ គាត់បានផ្ដល់សិទ្ធិឱ្យក្លាយជាកូនរបស់ព្រះ។
រ៉ូម 8:14-17
សម្រាប់អស់អ្នកដែលដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ គឺជាកូនរបស់ព្រះ។ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមិនបានទទួលវិញ្ញាណនៃភាពជាទាសករឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងភាពភ័យខ្លាចទេ ប៉ុន្តែអ្នកបានទទួលព្រះវិញ្ញាណនៃការចិញ្ចឹមជាកូន ដែលយើងបានស្រែកឡើងថា “អ័បា! ឪពុក!” ព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់ធ្វើបន្ទាល់ដោយវិញ្ញាណរបស់យើងថាយើងជាកូនរបស់ព្រះ ហើយប្រសិនបើជាកូនចៅ នោះជាអ្នកទទួលមរតក—ជាអ្នកទទួលមត៌ករបស់ព្រះ និងជាអ្នកទទួលមត៌ករួមជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ បើសិនជាយើងរងទុក្ខជាមួយទ្រង់ ដើម្បីយើងអាចលើកតម្កើងទ្រង់ផងដែរ។
2 Corinthians 6:18
ហើយយើងនឹងធ្វើជាឪពុករបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល។
កាឡាទី 3:26
ដ្បិតនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ អ្នករាល់គ្នាជាកូនរបស់ព្រះ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿ។
សូមមើលផងដែរ: 54 ខគម្ពីរអំពីសេចក្តីពិតអេភេសូរ 1:5
ទ្រង់បានកំណត់ទុកជាមុនយើងសម្រាប់ការចិញ្ចឹមជាកូនប្រុសតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ស្របតាមគោលបំណងនៃ បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។
1 John 3:1
មើលថាតើព្រះបិតាបានប្រទានសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបណាដល់យើង ដើម្បីឲ្យយើងត្រូវបានគេហៅថាជាកូនរបស់ព្រះ។ ហើយដូច្នេះយើង។ មូលហេតុដែលពិភពលោកមិនស្គាល់យើងគឺថាមិនបានស្គាល់គាត់។
1 យ៉ូហាន 3:9-10
គ្មាននរណាម្នាក់ដែលកើតមកពីព្រះជាម្ចាស់ធ្វើអំពើបាបឡើយ ត្បិតពូជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ស្ថិតនៅជាប់នឹងគាត់ ហើយគាត់មិនអាចបន្តធ្វើបាបបានទេ ដោយសារគាត់បាន កើតពីព្រះ។ នេះជាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាអ្នកណាជាកូនរបស់ព្រះ ហើយអ្នកណាជាកូនរបស់អារក្ស។ អ្នកណាដែលមិនប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីសុចរិត នោះមិនមែនមកពីព្រះទេ ហើយក៏មិនស្រឡាញ់បងប្អូនខ្លួនដែរ។
ការអធិស្ឋាន សម្រាប់កុមារ
ព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីគោរព យើងខ្ញុំសូមអរគុណចំពោះពរជ័យរបស់កុមារ។ ពួកគេគឺជាអំណោយដ៏មានតម្លៃពីអ្នក ហើយយើងដឹងថាអ្នកមានសេចក្តីស្រឡាញ់ពិសេសសម្រាប់ពួកគេ។ យើងអធិស្ឋានសូមឱ្យអ្នកការពារពួកគេនិងការពារពួកគេពីគ្រោះថ្នាក់។ ណែនាំពួកគេ ហើយជួយពួកគេឲ្យរីកចម្រើនដោយប្រាជ្ញា និងព្រះគុណ។ បង្រៀនពួកគេឱ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃដូចដែលពួកគេស្រឡាញ់ខ្លួនឯង ហើយតែងតែជឿជាក់លើសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់អ្នក។ អាម៉ែន។
សូមមើលផងដែរ: ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏អស្ចារ្យ៖ ការយល់ដឹងអំពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់យើងនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៥:២១ —ព្រះគម្ពីរ លីហ្វ