តារាងមាតិកា
ព្រះគម្ពីរចែងថា មនុស្សទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងរូបភាពរបស់ព្រះ ហើយថាយើងគួរប្រព្រឹត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដោយការគោរព និងសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ។ យើងក៏ត្រូវបានប្រាប់ឱ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើងដូចខ្លួនយើងដែរ។ ខគម្ពីរខាងក្រោមផ្តល់ឱ្យយើងនូវឧទាហរណ៍ជាក់លាក់សម្រាប់របៀបស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើង។
បញ្ញត្តិឱ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង
លេវីវិន័យ 19:18
អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនអ្នក។
ម៉ាថាយ 22:37-40
អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង និងអស់ពីគំនិត។ នេះគឺជាបញ្ញត្តិដ៏អស្ចារ្យ និងដំបូងបង្អស់។ ហើយទីពីរគឺដូចជា៖ អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង។ នៅលើបញ្ញត្តិទាំងពីរនេះពឹងផ្អែកលើក្រិត្យវិន័យ និងព្យាការីទាំងអស់។
ម៉ាកុស 12:28-31
“តើបញ្ញត្តិមួយណាសំខាន់ជាងគេ?”
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលឆ្លើយថា “សំខាន់បំផុតគឺ ‹ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ ចូរស្តាប់ចុះ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើង ព្រះអម្ចាស់គឺតែមួយ។ ហើយអ្នកនឹងស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង អស់ពីគំនិត និងអស់ពីកម្លាំងរបស់អ្នក។" ” គ្មានបញ្ញត្តិណាដែលធំជាងនេះទេ។
លូកា 10:27
ហើយគាត់បានឆ្លើយថា «ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង និងអស់ពីចិត្ត។ ឲ្យអស់ពីកម្លាំង និងអស់ពីគំនិត ហើយអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកដូចខ្លួនអ្នកដែរ។ ស្រឡាញ់អ្នក,អ្នកក៏ត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។ ដោយសារនេះ មនុស្សទាំងអស់នឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ បើអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង។
យ៉ាកុប 2:8
បើអ្នកពិតជាបានបំពេញតាមច្បាប់របស់ស្ដេចស្របតាមបទគម្ពីរថា «ត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង» នោះអ្នកនឹងធ្វើបានល្អ។
1 យ៉ូហាន 4:21
ហើយបញ្ញត្តិនេះយើងមានពីគាត់៖ អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ព្រះក៏ត្រូវស្រឡាញ់បងប្អូនដែរ។
របៀបស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង
និក្ខមនំ 20:16
អ្នកមិនត្រូវធ្វើជាសាក្សីក្លែងក្លាយប្រឆាំងនឹងអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ។
និក្ខមនំ 20:17
អ្នកមិនត្រូវលោភលន់ផ្ទះអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ។ កុំលោភលន់ប្រពន្ធអ្នកជិតខាង អ្នកបំរើប្រុស អ្នកបំរើស្រី គោ លា ឬរបស់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ។
លេវីវិន័យ 19:13-18
កុំជិះជាន់អ្នកជិតខាង ឬប្លន់គាត់។ ប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករនិយោជិតមិនត្រូវនៅជាមួយអ្នកពេញមួយយប់រហូតដល់ព្រឹក។ អ្នកមិនត្រូវដាក់បណ្តាសាមនុស្សថ្លង់ ឬដាក់ជំពប់ដួលនៅចំពោះមុខមនុស្សខ្វាក់ឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវគោរពកោតខ្លាចព្រះរបស់អ្នក៖ យើងជាព្រះអម្ចាស់។ អ្នកនឹងមិនរើសមុខអ្នកក្រ ឬបង្អាប់អ្នកធំឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវវិនិច្ឆ័យអ្នកជិតខាងដោយសុចរិត។ អ្នកមិនត្រូវដើរជុំវិញខ្លួនជាអ្នកបង្កាច់បង្ខូចក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់អ្នកឡើយ ហើយអ្នកក៏មិនត្រូវក្រោកឈរប្រឆាំងនឹងជីវិតអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកដែរ៖ ខ្ញុំជាព្រះអម្ចាស់។
អ្នកមិនត្រូវស្អប់បងប្អូនក្នុងចិត្ត តែត្រូវវែកញែកដោយស្មោះត្រង់នឹងអ្នកជិតខាងខ្លួន ក្រែងលោអ្នកទទួលបាបដោយសារគាត់។ អ្នកមិនត្រូវសងសឹក ឬខឹងនឹងកូនចៅរបស់អ្នកទេ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង៖ យើងជាព្រះអម្ចាស់។
ម៉ាថាយ 7:1-2
ចៅក្រម មិនមែនថាអ្នកមិនត្រូវបានវិនិច្ឆ័យទេ។ ដោយសារការវិនិច្ឆ័យដែលអ្នកប្រកាស នោះអ្នកនឹងត្រូវកាត់ទោស ហើយដោយរង្វាស់ដែលអ្នកប្រើវានឹងត្រូវបានវាស់ដល់អ្នក។
ម៉ាថាយ 7:12
ដូច្នេះអ្វីដែលអ្នកចង់ឲ្យអ្នកដទៃធ្វើចំពោះអ្នក ចូរធ្វើចំពោះគេផង ដ្បិតនេះជាក្រឹត្យវិន័យ និងជាព្យាការី។
លូកា 10:29-37
ប៉ុន្តែ គាត់ចង់រាប់ជាសុចរិត គាត់មានប្រសាសន៍ទៅព្រះយេស៊ូថា៖ «តើនរណាជាខ្ញុំ? អ្នកជិតខាង?”
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖ «មានបុរសម្នាក់ចុះពីក្រុងយេរូសាឡឹមទៅក្រុងយេរីខូ ហើយដួលក្នុងចំនោមពួកចោរ ដែលប្លន់គាត់ វាយគាត់ រួចចាកចេញទៅ ទុកឱ្យគាត់ស្លាប់ពាក់កណ្តាល។ ពេលនោះ មានបូជាចារ្យដើរតាមផ្លូវនោះដោយចៃដន្យ ហើយពេលឃើញគាត់ គាត់ក៏ដើរកាត់ត្រើយម្ខាង។ ដូចគ្នាដែរ បុរសលេវីម្នាក់មកដល់កន្លែងនោះ ហើយឃើញគាត់ ក៏ដើរកាត់ត្រើយម្ខាង។
សូមមើលផងដែរ: ការជឿជាក់លើអ្វីដែលមិនបានមើលឃើញ៖ ការសិក្សាលើសេចក្ដីជំនឿប៉ុន្តែ ជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ ពេលគាត់ធ្វើដំណើរបានមកដល់កន្លែងគាត់ ហើយពេលគាត់ឃើញ គាត់មានចិត្តអាណិត។ គាត់បានទៅរកគាត់ ហើយចងរបួសគាត់ ដោយចាក់ប្រេង និងស្រា។ រួចគាត់ក៏ដាក់លើសត្វរបស់គាត់ ហើយនាំគាត់ទៅផ្ទះសំណាក់មួយ ហើយមើលថែគាត់។ លុះថ្ងៃបន្ទាប់មក គាត់យកប្រាក់ពីរដួងចេញ ហើយប្រគល់ទៅអ្នកទទួលផ្ទះសំណាក់ ដោយពោលថា ចូរមើលថែគាត់ ហើយបើអ្នកចំណាយលើសពីនេះទៅ ខ្ញុំនឹងសងអ្នកវិញនៅពេលខ្ញុំត្រលប់មកវិញ។'”
“តើអ្នកគិតថាមួយណាដែលបង្ហាញថាជាអ្នកជិតខាងនឹងបុរសដែលបានធ្លាក់ក្នុងចំណោមចោរ?”
ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា «អ្នកដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណា»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «អ្នកទៅ ហើយធ្វើដូចគ្នា»។ លើកតម្កើងគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងការបង្ហាញកិត្តិយស។
រ៉ូម 12:16-18
រស់នៅដោយសុខដុមរមនាជាមួយគ្នា។ កុំមានចិត្តក្រអឺតក្រទម តែត្រូវសេពគប់នឹងមនុស្សទាប។ កុំមានប្រាជ្ញាក្នុងការមើលឃើញរបស់ខ្លួនឯង។ កុំសងគុណអ្នកណាពីអំពើអាក្រក់ឡើយ គឺត្រូវគិតពិចារណាធ្វើអ្វីដែលគួរឲ្យគោរពនៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់។ បើអាចធ្វើបាន អាស្រ័យទៅលើអ្នក ចូររស់នៅដោយសុខសាន្តជាមួយទាំងអស់គ្នា។
រ៉ូម 13:8-10
កុំជំពាក់អ្នកណាក្រៅពីស្រឡាញ់គ្នា សម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់។ ម្នាក់ទៀតបានបំពេញច្បាប់។ ចំពោះបញ្ញត្តិដែលចែងថា “កុំផិតក្បត់ កុំសម្លាប់ កុំលួច កុំលោភ” ហើយបញ្ញត្តិឯទៀតត្រូវបានសង្ខេបក្នុងពាក្យនេះថា “ត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង”។ ស្នេហាមិនខុសចំពោះអ្នកជិតខាង; ដូច្នេះ សេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាការសម្រេចតាមក្រិត្យវិន័យ។
សូមមើលផងដែរ: អំណាចនៃព្រះ — ព្រះគម្ពីរលីហ្វរ៉ូម 15:2
សូមឲ្យយើងម្នាក់ៗផ្គាប់ចិត្តអ្នកជិតខាង ដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួន ដើម្បីស្ថាបនាគាត់ឡើង។
1 កូរិនថូស 10 :24
កុំឲ្យអ្នកណាស្វែងរកសេចក្ដីល្អរបស់ខ្លួនឡើយ តែជាប្រយោជន៍ពីអ្នកជិតខាងវិញ។
អេភេសូរ 4:25
ដូច្នេះ ដោយបានលះបង់ការមិនពិតហើយ ចូរឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នកនិយាយការពិតជាមួយអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ត្បិតយើងជាសមាជិកម្នាក់មួយទៀត។
ភីលីព 2:3
កុំធ្វើអ្វីពីការប្រជែងគ្នា ឬការអួតអាង ប៉ុន្តែដោយបន្ទាបខ្លួន រាប់ថាអ្នកផ្សេងទៀតសំខាន់ជាងខ្លួនអ្នក។
កូល៉ុស 3:12-14
ដូច្នេះ ចូរតាំងខ្លួនជាអ្នកដែលព្រះបានជ្រើសរើស បរិសុទ្ធ និងជាទីស្រឡាញ់ ចិត្តមេត្តា ចិត្តសប្បុរស ចិត្តរាបទាប ចិត្តស្លូតបូត និងការអត់ធ្មត់ អត់ទ្រាំនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបើអ្នកណាមានការត្អូញត្អែរទាស់នឹងអ្នកដទៃ ចូរអត់ទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូចដែលព្រះអម្ចាស់បានអត់ទោសឱ្យអ្នក ដូច្នេះអ្នកក៏ត្រូវអត់ទោសដែរ។ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត គឺត្រូវដាក់លើសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលចងភ្ជាប់អ្វីៗទាំងអស់ឱ្យមានភាពសុខដុមរមនា។