বাইবেলে আমাক বহু কাৰণত পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ কৈছে। প্ৰথম আৰু প্ৰধান কথাটো হ’ল ই ঈশ্বৰৰ পৰা অহা আজ্ঞা। যাত্ৰাপুস্তক ২০:১২ পদত আমাক কোৱা হৈছে, "তোমাৰ পিতৃ আৰু মাকক সন্মান কৰা, যাতে তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই তোমাক দিয়া দেশত তুমি দীৰ্ঘদিন জীয়াই থাকিবা।" এইটোৱেই হৈছে প্ৰতিজ্ঞাৰ সৈতে প্ৰথম আজ্ঞা, আৰু ইয়াক সহজভাৱে লোৱা উচিত নহয়।

আমাৰ আজ্ঞা পালনৰ লাভ বহুত। হিতোপদেশ ৩:১-২ পদত আমাক কোৱা হৈছে যে আজ্ঞা পালন কৰিলে দীঘলীয়া আৰু সমৃদ্ধিশালী জীৱন যাপন হ’ব। ইয়াৰ উপৰিও ইফিচীয়া ৬:১-৩ পদত আমাক কোৱা হৈছে যে আজ্ঞা পালন কৰাটো সন্মান আৰু সন্মানৰ চিন। আমাৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰিলে ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদ পোৱা যাব।

অবাধ্যতাৰ পৰিণতিও উল্লেখযোগ্য। যাত্ৰাপুস্তক ২০:১২ পদত আমাক কোৱা হৈছে যে অবাধ্যতাৰ ফলত জীৱন কম হ’ব। যেতিয়া আমি আমাৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা অমান্য কৰো তেতিয়া আমি ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা অমান্য কৰি তেওঁৰ আজ্ঞা ভংগ কৰি আছো।

আজ্ঞাকাৰীতাৰ এই বাইবেলৰ নীতিসমূহ আমেৰিকাৰ স্বায়ত্তশাসন আৰু ব্যক্তিবাদৰ সাংস্কৃতিক মানদণ্ডৰ পৰা যথেষ্ট পৃথক। আমেৰিকাত আমি স্বাধীনতা আৰু আত্মনিৰ্ভৰশীলতাক মূল্য দিওঁ। আমাক নিজৰ বাবে চিন্তা কৰিবলৈ আৰু নিজৰ ইচ্ছাক অনুসৰণ কৰিবলৈ শিকাইছে। কিন্তু বাইবেলে আমাক কৰ্তৃত্বৰ বশৱৰ্তী হ’বলৈ আৰু আমাৰ আগতে যোৱাসকলৰ জ্ঞান অনুসৰণ কৰিবলৈ শিকাইছে।

আমি কেনেকৈ খ্ৰীষ্টান ঘৰত শিশুৰ আজ্ঞাকাৰীতাক প্ৰসাৰিত কৰিব পাৰো? প্ৰথম আৰু প্ৰধান কথাটো হ’ল আমি নিজেই আজ্ঞাকাৰীতাৰ আৰ্হি ল’ব লাগিব। যদি আমি বিচাৰো যে আমাৰ সন্তানে আমাৰ আজ্ঞা পালন কৰক, তেন্তে আমি ঈশ্বৰৰ আজ্ঞাকাৰী হ’ব লাগিব।ইয়াৰ উপৰিও আমি আমাৰ আশা আৰু অনুশাসনত সামঞ্জস্যপূৰ্ণ হ’ব লাগিব। আমিও ধৈৰ্য্য আৰু প্ৰেমময় হ'ব লাগিব, আমাৰ সন্তানক সদায় শুভবাৰ্তাৰ দিশলৈ ঘূৰাই আনিব লাগিব।

আপোনাৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰাৰ বিষয়ে বাইবেলৰ পদ

যাত্ৰাপুস্তক ২০:১২

আপোনাৰ পিতৃ আৰু আপোনাৰ... মাতৃ, যাতে আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই আপোনাক দিয়া দেশত আপোনাৰ দিন দীঘলীয়া হয়।

দ্বিতীয় বিবৰণ ৫:১৬

যিহোৱাই আপোনাৰ পিতৃ আৰু মাকক সন্মান কৰা ঈশ্বৰে তোমালোকক আজ্ঞা দিছিল, যাতে তোমালোকৰ দিন দীঘলীয়া হয়, আৰু তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই তোমাক যি দেশ দিছে, সেই দেশত তোমাৰ ভাল হয়।

হিতোপদেশ ৩:১-২

মোৰ... পুত্ৰ, মোৰ শিক্ষা পাহৰি নাযাবা, কিন্তু তোমাৰ হৃদয়ে মোৰ আজ্ঞা পালন কৰক, কিয়নো ই তোমাৰ বাবে দীৰ্ঘদিন আৰু বছৰ আৰু শান্তি যোগ কৰিব।

হিতোপদেশ ৬:২০

মোৰ পুত্ৰ , আপোনাৰ পিতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰক, আৰু আপোনাৰ মাতৃৰ শিক্ষা ত্যাগ নকৰিব।

হিতোপদেশ ১৩:১

বুদ্ধিমান পুত্ৰই পিতৃৰ নিৰ্দেশনা শুনিছে, কিন্তু উপহাসকাৰীয়ে তিৰস্কাৰ শুনা নাই।

বুদ্ধিমান পুত্ৰই পিতৃক আনন্দিত কৰে, কিন্তু মূৰ্খ মানুহে নিজৰ মাকক তুচ্ছজ্ঞান কৰে।

মথি ১৫:৪

কিয়নো ঈশ্বৰে আজ্ঞা দিছিল, “সন্মান কৰা তোমালোকৰ পিতৃ আৰু মাতৃক,” আৰু, “যি কোনোৱে পিতৃ বা মাতৃক নিন্দা কৰে, তেওঁ নিশ্চয় মৃত্যুবৰণ কৰিব।”

মাৰ্ক ৭:৯-১৩

আৰু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকৰ এটা ভাল পথ আছে আপোনাৰ পৰম্পৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ ঈশ্বৰৰ আজ্ঞাক অগ্ৰাহ্য কৰাৰ! কিয়নো মোচিয়ে কৈছিল, ‘তোমাৰ পিতৃ আৰু মাকক সন্মান কৰা’; আৰু, ‘যিজনে পিতৃ বা মাতৃক নিন্দা কৰেনিশ্চয় মৰিব লাগিব।’ কিন্তু আপুনি কয়, ‘যদি কোনো মানুহে নিজৰ পিতৃ বা মাকক কয়, “আপুনি মোৰ পৰা যি লাভ কৰিব পাৰিলেহেঁতেন সেয়া হ’ল কৰ্বান”’ (অৰ্থাৎ ঈশ্বৰক দিয়া)— তেন্তে আপুনি তেওঁক আৰু একো কৰিবলৈ অনুমতি নিদিয়ে তেওঁৰ পিতৃ বা মাতৃৰ বাবে, এইদৰে আপুনি প্ৰচাৰ কৰা আপোনাৰ পৰম্পৰাৰ দ্বাৰা ঈশ্বৰৰ বাক্য বাতিল কৰি। আৰু এনে বহু কাম তোমালোকে কৰে।”

ইফিচীয়া ৬:১-৩

সন্তানসকল, প্ৰভুত তোমালোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰা, কিয়নো এইটো সঠিক। “তোমাৰ পিতৃ-মাতৃক সন্মান কৰা” (এয়া প্ৰতিজ্ঞাৰ সৈতে প্ৰথম আজ্ঞা), “যাতে তোমাৰ ভাল হয় আৰু দেশত তুমি দীৰ্ঘদিন জীয়াই থাকিবা।”

কলচীয়া ৩:২০

সন্তানসকল, সকলো কামতে তোমালোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰক, কিয়নো ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰভুক সন্তুষ্ট হয়।

পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা অমান্য কৰাৰ পৰিণতি

যাত্ৰাপুস্তক ২১:১৭

যি কোনোৱে নিজৰ পিতৃ বা মাকক গালি পাৰে, তেওঁক হত্যা কৰা হ'ব।

লেবীয়া পুস্তক ২০:৯

কিয়নো যি কোনোৱে নিজৰ পিতৃ বা মাকক গালি পাৰে, তেওঁক নিশ্চয় হত্যা কৰা হ’ব; তেওঁ নিজৰ পিতৃ বা মাকক গালি পাৰিছে; তেওঁৰ তেজ তেওঁৰ ওপৰত আছে।

দ্বিতীয় বিবৰণ ২১:১৮-২১

যদি কোনো মানুহৰ এজন জেদী আৰু বিদ্ৰোহী পুত্ৰ আছে যিয়ে নিজৰ পিতৃৰ মাত বা মাকৰ মাত নামানিব, আৰু... , যদিও তেওঁলোকে তেওঁক অনুশাসন কৰে, তেওঁলোকৰ কথা নুশুনে, তেতিয়া তেওঁৰ পিতৃ আৰু মাকে তেওঁক ধৰি তেওঁৰ বাসস্থানৰ দুৱাৰত তেওঁৰ নগৰৰ বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ ওচৰলৈ উলিয়াই আনিব, আৰু তেওঁলোকে বয়োজ্যেষ্ঠসকলক ক’ব তেওঁৰ নগৰৰ বিষয়ে, “আমাৰ এই পুত্ৰ জেদী আৰু বিদ্ৰোহী; তেওঁ মানি নল’বআমাৰ মাত; তেওঁ পেটু আৰু মদ্যপায়ী।” তেতিয়া নগৰৰ আটাই লোকে তেওঁক শিলগুটিৰে শিলগুটিৰে হত্যা কৰিব। গতিকে তুমি তোমাৰ মাজৰ পৰা দুষ্টতাক শুচি কৰিবা, আৰু সকলো ইস্ৰায়েলে শুনিব আৰু ভয় কৰিব।

হিতোপদেশ ২০:২০

যদি কোনোবাই নিজৰ পিতৃ বা মাকক গালি পাৰে, তেন্তে তেওঁৰ প্ৰদীপটো নুমুৱাই দিয়া হ’ব একেবাৰে আন্ধাৰত।

হিতোপদেশ ৩০:১৭

যি চকুৱে পিতৃক উপহাস কৰে আৰু মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ তুচ্ছজ্ঞান কৰে, সেই চকুক উপত্যকাৰ কাউৰীবোৰে বাছি উলিয়াই শগুনে খাব।<১>

পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা অমান্য কৰাটো এটা অৱনমিত মনৰ চিন

ৰোমীয়া ১:২৮-৩১

আৰু যিহেতু তেওঁলোকে ঈশ্বৰক স্বীকাৰ কৰাটো উপযুক্ত বুলি নাভাবিলে, গতিকে ঈশ্বৰে তেওঁলোকক অৱনমিত মনৰ ওচৰত সমৰ্পণ কৰিলে যি কৰিব নালাগে, সেই কাম কৰিবলৈ। তেওঁলোক সকলো ধৰণৰ অধৰ্ম, অশুভ, লোভ, কু-অভিপ্ৰায়েৰে ভৰি পৰিছিল। ঈৰ্ষা, হত্যা, কাজিয়া, প্ৰতাৰণা, কু-অভিপ্ৰায়েৰে ভৰি আছে। তেওঁলোক গুজৱ কৰা, নিন্দা কৰা, ঈশ্বৰক ঘৃণা কৰা, অহংকাৰী, অহংকাৰী, গৌৰৱ কৰা, বেয়াৰ উদ্ভাৱন কৰা, পিতৃ-মাতৃৰ অবাধ্য, মূৰ্খ, অবিশ্বাসী, হৃদয়হীন, নিৰ্দয়।

২ তীমথিয় ৩:১-৫<৫><০>কিন্তু এইটো বুজি লওক যে শেষ দিনত অসুবিধাৰ সময় আহিব। কাৰণ মানুহ হ’ব আত্মপ্ৰেমী, ধনপ্ৰেমী, অহংকাৰী, অহংকাৰী, গালি-গালাজ কৰা, পিতৃ-মাতৃৰ অবাধ্য, অকৃতজ্ঞ, অপবিত্ৰ, হৃদয়হীন, অসন্তুষ্ট, নিন্দা কৰা, আত্মনিয়ন্ত্ৰণহীন, নিষ্ঠুৰ, ভাল প্ৰেম নকৰা, বিশ্বাসঘাতক, অসাৱধান, ফুলি উঠা অহংকাৰ, ঈশ্বৰপ্ৰেমীতকৈ আনন্দৰ প্ৰেমী, ঈশ্বৰভক্তিৰ ৰূপ থকা;কিন্তু ইয়াৰ ক্ষমতাক অস্বীকাৰ কৰি। এনে মানুহক এৰাই চলক।

কৰ্তৃত্ব আৰু শিষ্যৰ বশৱৰ্তী হোৱাটো ভাল

ইব্ৰী 12:7-11

অনুশাসনৰ বাবেই আপুনি সহ্য কৰিব লাগিব। ভগৱানে তোমালোকক পুত্ৰৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰি আছে। কিয়নো কোন পুত্ৰ আছে যাক পিতৃয়ে অনুশাসন নিদিয়ে? যদি আপুনি অনুশাসন অবিহনে ৰৈ যায়, য’ত সকলোৱে অংশগ্ৰহণ কৰিছে, তেন্তে আপুনি অবৈধ সন্তান আৰু পুত্ৰ নহয়।

ইয়াৰ উপৰিও আমাৰ পাৰ্থিৱ পিতৃ আছে যিয়ে আমাক অনুশাসন দিছিল আৰু আমি তেওঁলোকক সন্মান কৰিছিলো। আমি আত্মাৰ পিতৃৰ অধীন হৈ জীয়াই থাকিব নোৱাৰোনে?

কিয়নো তেওঁলোকে আমাক নিজৰ মতে অনুশাসন কৰিলে, কিন্তু তেওঁ আমাক আমাৰ মংগলৰ বাবে অনুশাসন দিয়ে, যাতে আমি তেওঁৰ পবিত্ৰতাৰ অংশীদাৰ হওঁ। এই মুহূৰ্তৰ বাবে সকলো অনুশাসন সুখদায়ক নহয়, যন্ত্ৰণাদায়ক যেন লাগে, কিন্তু পিছলৈ ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰশিক্ষিত লোকসকলৰ বাবে ই শান্তিপূৰ্ণ ধাৰ্মিকতাৰ ফল দিয়ে।

১ পিতৰ ৫:৫

একেদৰে, তোমালোক যিসকলে সৰু, বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ বশৱৰ্তী হওক। তোমালোক সকলোৱে ইজনে সিজনৰ প্ৰতি নম্ৰতাৰে নিজকে সাজ-পোছাক পিন্ধক, কাৰণ “ঈশ্বৰে অহংকাৰীক বিৰোধিতা কৰে কিন্তু নম্ৰ লোকক অনুগ্ৰহ কৰে।”

যীচুৱে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ আজ্ঞা পালন কৰিলে

লূক ২:৪৯-৫১

তেতিয়া তেওঁ [যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে মোক কিয় বিচাৰিছিলা? মই যে মোৰ পিতৃৰ ঘৰত থাকিব লাগিব, সেই কথা তোমালোকে নাজানা নে?” আৰু তেওঁ তেওঁলোকৰ লগত কোৱা কথাষাৰ তেওঁলোকে বুজি নাপালে। তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ লগত নামি নাচৰতলৈ আহি তেওঁলোকৰ বশ হ’ল। আৰু তেওঁৰ মাকে এই সকলো বস্তু নিজৰ মাজত ৰাখিছিলহৃদয়।