"শান্ত হৈ থাকক, আৰু জানি থওক যে মই ঈশ্বৰ; মই জাতিবোৰৰ মাজত উচ্চ হ'ম, মই পৃথিৱীত উচ্চ হ'ম!"

গীতমালা ৪৬:১০

পুৰণি নিয়মত আমি এলিয়াৰ কাহিনী পাওঁ, যিজন ভাববাদীয়ে বহুতো প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছিল আৰু নিজকে একেবাৰে অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰিছিল। তথাপিও তেওঁৰ দুখৰ সময়ত ঈশ্বৰে তেওঁৰ লগত বতাহ, ভূমিকম্প বা জুইত নহয়, কিন্তু মৃদু ফুচফুচানিৰে কথা কৈছিল (১ ৰাজাৱলি ১৯:১১-১৩)। এই কাহিনীটোৱে আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে ঈশ্বৰে আমাৰ লগত প্ৰায়ে নিস্তব্ধতাত কথা পাতে, যিয়ে আমাক লেহেমীয়া কৰিবলৈ আৰু তেওঁৰ উপস্থিতি চিনি পাবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে।

গীতমালা ৪৬:১০ৰ ঐতিহাসিক আৰু সাহিত্যিক প্ৰসংগ

গীতমালা ৪৬ এই সময়ত লিখা হৈছিল ইস্ৰায়েলী ৰাজতন্ত্ৰৰ সময়ত, সম্ভৱতঃ কোৰাৰ পুত্ৰসকলে, যিসকলে মন্দিৰত সংগীতজ্ঞ হিচাপে কাম কৰিছিল। উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত দৰ্শক আছিল ইস্ৰায়েলৰ লোকসকল আৰু ইয়াৰ উদ্দেশ্য আছিল অস্থিৰতাৰ সময়ত সান্ত্বনা আৰু আশ্বাস প্ৰদান কৰা। সামগ্ৰিকভাৱে অধ্যায়টোৱে ঈশ্বৰৰ সুৰক্ষা আৰু তেওঁৰ লোকসকলৰ প্ৰতি যত্ন লোৱাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে, তেওঁলোকৰ জগতখন বিশৃংখল যেন লাগিলেও তেওঁৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে।

গীতমালা ৪৬ৰ বহল প্ৰসংগত আমি অস্থিৰ হৈ পৰা এখন জগতৰ চিত্ৰণ দেখিবলৈ পাওঁ , প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগ আৰু যুদ্ধৰ প্ৰচুৰতাৰে (২-৩, ৬ পদ)। কিন্তু বিশৃংখলতাৰ মাজত গীতমালাকাৰে ঈশ্বৰক তেওঁৰ লোকসকলৰ বাবে আশ্ৰয় আৰু শক্তি হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছে (১ পদ), বিপদৰ সময়ত চিৰবৰ্তিত সহায় আগবঢ়াইছে। গীতমালা ৰচকে আগবাঢ়ি গৈ এখন নগৰৰ বৰ্ণনা কৰিছে, যাক প্ৰায়ে যিৰূচালেম বুলি ব্যাখ্যা কৰা হয়, য'ত ঈশ্বৰে বাস কৰে আৰু তেওঁৰ লোকসকলক ৰক্ষা কৰে (৪-৫ পদ)। এই চিত্ৰকল্পআমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে বিশৃংখলতা আৰু অনিশ্চয়তাৰ মাজতো ঈশ্বৰ তেওঁৰ লোকসকলৰ জীৱনত উপস্থিত আৰু সক্ৰিয়।

৮ নং পদটোৱে পাঠকক "আহা আৰু চাওক প্ৰভুৱে কি কৰিছে," প্ৰমাণসমূহৰ ওপৰত আলোকপাত কৰি আমন্ত্ৰণ জনাইছে জগতত ঈশ্বৰৰ শক্তিৰ। এই বহল প্ৰসংগতেই আমি ১০ পদৰ সন্মুখীন হওঁ, য'ত "শান্ত হৈ থাকক" আৰু ঈশ্বৰৰ সাৰ্বভৌমত্বক স্বীকৃতি দিবলৈ আহ্বান কৰা হৈছে। তেওঁ "জাতিসমূহৰ মাজত উচ্চ হ'ব" আৰু "পৃথিৱীত" এই আশ্বাসে এটা সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰে যে, শেষত, ঈশ্বৰে নিয়ন্ত্ৰণত আছে আৰু তেওঁৰ নিখুঁত পৰিকল্পনা আনিব।

যেতিয়া ঈশ্বৰে কয় যে তেওঁ কৰিব জাতিসমূহৰ মাজত উচ্চ হোৱা, এইটোৱে তেওঁৰ চূড়ান্ত কৰ্তৃত্ব আৰু সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ ওপৰত শাসনৰ কথা কয়। পৃথিৱীত বিশৃংখলতা আৰু অনিশ্চয়তাৰ মাজতো ঈশ্বৰৰ নামক প্ৰতিটো জাতিৰ লোকে সন্মান আৰু শ্ৰদ্ধা কৰিব। এই ধাৰণাটো সমগ্ৰ পুৰণি নিয়মত প্ৰতিধ্বনিত হৈছে, যেনেকৈ ঈশ্বৰে অব্ৰাহামৰ বংশধৰসকলৰ যোগেদি সকলো জাতিক আশীৰ্বাদ দিয়াৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল (আদিপুস্তক ১২:২-৩) আৰু যিচয়াৰ দৰে ভাববাদীসকলে সমগ্ৰ জগতখনলৈ পৰিত্ৰাণ অনাৰ ঈশ্বৰৰ পৰিকল্পনাৰ বিষয়ে কৈছিল (যিচয়া ৪৯:৬ ). নতুন নিয়মত যীচুৱে তেওঁৰ অনুগামীসকলক সকলো জাতিৰ শিষ্য বনাবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল (মথি ২৮:১৯), ঈশ্বৰৰ মুক্তিৰ পৰিকল্পনাৰ বিশ্বব্যাপী পৰিসৰৰ ওপৰত অধিক গুৰুত্ব দি।

গীতমালা ৪৬ৰ প্ৰসংগ বুজি আমি সেই পদটো চাব পাৰো ১০ টা এটা শক্তিশালী সোঁৱৰণী যে বিশৃংখলতা আৰু অনিশ্চয়তাৰ মাজতো আমি ঈশ্বৰৰ সাৰ্বভৌমত্ব আৰু তেওঁৰ চূড়ান্ত পৰিকল্পনাৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰিব পাৰোসমগ্ৰ পৃথিৱীত তেওঁৰ মহিমা।

গীতমালা ৪৬:১০ৰ অৰ্থ

গীতমালা ৪৬:১০ অৰ্থত সমৃদ্ধ, ই বিশ্বাস, আত্মসমৰ্পণ আৰু ঈশ্বৰৰ সাৰ্বভৌমত্বক স্বীকৃতি দিয়াৰ এক শক্তিশালী বাৰ্তা আগবঢ়ায়। এই পদটোৰ মূল শব্দ আৰু বাক্যাংশবোৰৰ তাৎপৰ্য্য আৰু সেইবোৰ অংশটোৰ বহল বিষয়বস্তুৰ সৈতে কেনেদৰে সম্পৰ্কিত সেইটো ভালদৰে বুজিবলৈ ভাঙি চাওঁ আহক।

"শান্ত হৈ থাকক": এই বাক্যাংশই আমাক আমাৰ প্ৰচেষ্টা বন্ধ কৰিবলৈ, বন্ধ কৰিবলৈ আহ্বান জনায় আমাৰ প্ৰচেষ্টা, আৰু ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত বিশ্ৰাম লোৱা। ই আমাৰ মন আৰু হৃদয়ক নিস্তব্ধ কৰাৰ আহ্বান, ঈশ্বৰৰ বাবে আমাৰ জীৱনত কথা ক’বলৈ আৰু কাম কৰিবলৈ ঠাই সৃষ্টি কৰা। স্থিৰ হোৱাটোৱে আমাক আমাৰ উদ্বেগ, চিন্তা আৰু আমাৰ পৰিস্থিতি নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰচেষ্টা এৰি দিবলৈ অনুমতি দিয়ে, আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰে আৰু তেওঁৰ যত্নত বিশ্বাস কৰে।

"আৰু জানে": এই সংযোগে নিস্তব্ধতাৰ ধাৰণাটোক সংযোগ কৰে ঈশ্বৰৰ প্ৰকৃত স্বৰূপৰ স্বীকৃতিৰ সৈতে। এই প্ৰসংগত "জানে" মানে কেৱল বৌদ্ধিক বুজাবুজিতকৈও অধিক; ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে ঈশ্বৰৰ বিষয়ে এক অন্তৰংগ, ব্যক্তিগত জ্ঞান যিটো তেওঁৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্কৰ পৰা আহে। নিশ্চল হৈ আমি ঈশ্বৰক সঁচাকৈয়ে চিনি পোৱা আৰু তেওঁৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্ক বৃদ্ধিৰ স্থান সৃষ্টি কৰোঁ।

"যে মই ঈশ্বৰ": এই বাক্যাংশত ঈশ্বৰে নিজৰ পৰিচয় ঘোষণা কৰি আছে আৰু সকলো বস্তুৰ ওপৰত নিজৰ আধিপত্য দৃঢ় কৰি আছে . "মই" বাক্যাংশটোৱে জ্বলি থকা জোপোহাত মোচিৰ ওচৰত ঈশ্বৰৰ আত্মপ্ৰকাশৰ প্ৰত্যক্ষ উল্লেখ (যাত্ৰাপুস্তক ৩:১৪), য'ত তেওঁ নিজকে চিৰন্তন, স্বাৱলম্বী আৰু অপৰিৱৰ্তিত ঈশ্বৰ হিচাপে প্ৰকাশ কৰিছিল। এই সোঁৱৰণীঈশ্বৰৰ পৰিচয়ে আমাৰ বিশ্বাস আৰু আমাৰ যত্ন লোৱা আৰু আমাৰ জীৱনক পথ প্ৰদৰ্শন কৰাৰ ক্ষমতাৰ ওপৰত আস্থা শক্তিশালী কৰাৰ কাম কৰে।

"মই উচ্চ হ'ম": এই বক্তব্যই দৃঢ়তাৰে কয় যে ঈশ্বৰে শেষত সন্মান, শ্ৰদ্ধা আৰু উপাসনা লাভ কৰিব তেওঁৰ প্ৰাপ্য। পৃথিৱীত বিশৃংখলতা আৰু অনিশ্চয়তাৰ মাজতো তেওঁৰ নাম উচ্চলৈ উন্নীত কৰা হ'ব, তেওঁৰ শক্তি, মহিমা আৰু পৰম কৰ্তৃত্ব প্ৰদৰ্শন কৰা হ'ব।

"জাতিসমূহৰ মাজত, ... পৃথিৱীত": এই বাক্যাংশবোৰে বিশ্বব্যাপীক গুৰুত্ব দিয়ে ঈশ্বৰৰ উচ্চতাৰ পৰিসৰ। ঈশ্বৰৰ চূড়ান্ত পৰিকল্পনা যিকোনো এটা জনগোষ্ঠী বা জাতিৰ বাহিৰলৈকে বিস্তৃত; ই সমগ্ৰ জগতখনকে সামৰি লৈছে, আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে তেওঁৰ প্ৰেম আৰু মুক্তিৰ কাম সকলো মানুহৰ বাবেই।

সামৰণিত ক'বলৈ গ'লে, গীতমালা ৪৬:১০ পদত আমাক ঈশ্বৰৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্কত শান্তি আৰু স্পষ্টতা বিচাৰিবলৈ নিস্তব্ধতাক আকোৱালি ল'বলৈ উৎসাহিত কৰা হৈছে . তেওঁৰ সান্নিধ্যত জিৰণি লৈ আমি তেওঁৰ সাৰ্বভৌমত্বক স্বীকাৰ কৰিব পাৰো আৰু বিশ্বাস কৰিব পাৰো যে তেওঁ আমাৰ জীৱন আৰু আমাৰ চৌপাশৰ জগতখনৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ ৰাখিছে, আনকি যেতিয়া ই বিশৃংখল আৰু অনিশ্চিত যেন লাগে। এই পদটোৱে যেতিয়া আমি ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাৰ ওচৰত সম্পূৰ্ণৰূপে আত্মসমৰ্পণ কৰোঁ আৰু সকলো বস্তুৰ ওপৰত তেওঁৰ চূড়ান্ত কৰ্তৃত্বক স্বীকাৰ কৰোঁ তেতিয়া পোৱা শান্তি আৰু নিৰাপত্তাৰ এক শক্তিশালী সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰে।

প্ৰয়োগ

আমাৰ দ্ৰুতগতিত পৃথিৱী, জীৱনৰ হুলস্থুলত আবদ্ধ হোৱাটো সহজ। আমি ইচ্ছাকৃতভাৱে নিস্তব্ধ মুহূৰ্তবোৰ আঁতৰাই ৰাখি ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত মনোনিৱেশ কৰি গীতমালা ৪৬:১০ পদৰ শিক্ষাবোৰ প্ৰয়োগ কৰিব পাৰো। ইয়াৰ লগত দৈনিক সময় জড়িত হ’ব পাৰেপ্ৰাৰ্থনা, ধ্যান বা কেৱল থমকি ৰৈ আমাৰ জীৱনত ঈশ্বৰৰ সাৰ্বভৌমত্ব স্বীকাৰ কৰা। আমি নিস্তব্ধতাৰ অভ্যাস কৰাৰ লগে লগে আমি আমাৰ উদ্বেগ কমি যোৱা আৰু আমাৰ বিশ্বাস গভীৰ হোৱা দেখিবলৈ পাম।

উপসংহাৰ

গীতমালা ৪৬:১০ পদত আমাক ঈশ্বৰৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্কত শান্তি আৰু স্পষ্টতা বিচাৰিবলৈ নিস্তব্ধতাক আকোৱালি ল’বলৈ উৎসাহিত কৰা হৈছে . তেওঁৰ সান্নিধ্যত জিৰণি লৈ আমি তেওঁৰ সাৰ্বভৌমত্ব স্বীকাৰ কৰিব পাৰো আৰু বিশ্বাস কৰিব পাৰো যে তেওঁ আমাৰ জীৱন আৰু আমাৰ চৌপাশৰ জগতখনৰ নিয়ন্ত্ৰণত আছে।

দিনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা

প্ৰভু, মোক লেহেমীয়া কৰিবলৈ সহায় কৰক আৰু মোৰ জীৱনত নিস্তব্ধতাক আকোৱালি লওঁ। নিস্তব্ধ মুহূৰ্তত তোমাৰ উপস্থিতি চিনি পাবলৈ আৰু তোমাৰ সাৰ্বভৌমত্বৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰিবলৈ মোক শিকাওক। তোমাৰ মাজত জিৰণি লওঁতে মই শান্তি আৰু স্পষ্টতা পাওঁ। আমিন।<৫><৫>