" Denove Jesuo parolis al ili, dirante: 'Mi estas la lumo de la mondo. Kiu min sekvas, tiu ne iros en mallumo, sed havos la lumon de vivo.'”

Johano 8:12

Enkonduko

Mi memoras. unu nokton kiel infano, vekiĝante el koŝmaro. Mia koro rapidis, kaj timo kaptis min dum mi luktis por reorientiĝi. En la mallumo de mia ĉambro, mi sentis min malorientita, necerta pri kio estas reala kaj kio estis nur elpensaĵo de mia imago. Dum miaj okuloj malrapide alĝustiĝis, la ombroj ŝajnis danci minace ĉirkaŭ mi.

En malespero, mi vokis mian patron, kaj post momentoj, li estis tie. Li ŝaltis la lumon, kaj tuj, la mallumo retiriĝis. La iam teruraj ombroj malaperis, anstataŭitaj de la konataj kaj konsolantaj objektoj de mia ĉambro. La ĉeesto de mia patro trankviligis min, ke mi estas sekura, kaj la lumo helpis min reakiri mian senton de realeco.

Tiel kiel la lumo dispelis la mallumon kaj timon en mia ĉambro en tiu nokto, Jesuo, la lumo de la mondo, dispelas la mallumon en niaj vivoj, proponante al ni esperon kaj novan perspektivon.

La Historia Kunteksto de Johano 8:12

Johano 8 situas ene de la pli larĝa kunteksto de la evangelio de Johano, kiu estas unu de la kvar kanonikaj evangelioj kiuj prezentas la vivon, ministerion, morton kaj resurekton de Jesuo Kristo. La evangelio de Johano estas unika kompare kun la Sinoptikaj Evangelioj (Mateo, Marko kaj Luko) en sia strukturo, temoj,kaj emfazo. Dum la Sinoptikaj Evangelioj fokusiĝas pli al la rakonto de la vivo de Jesuo, la evangelio de Johano elstarigas la dian naturon kaj identecon de Jesuo per serio de signoj kaj diskursoj.

La kunteksto de Johano 8 estas dum la Festo de Tabernakloj (aŭ). Sukoto), juda festivalo kiu festis la sovaĝejojn de la hebreoj kaj la zorgaĵon de dio por ili dum tiu tempo. La festivalo inkludis diversajn ritojn, unu el kiu estis la lumigado de grandaj lampoj en la templotribunaloj. Ĉi tiu ceremonio simbolis la fajran kolonon, kiu gvidis la Izraelidojn dum ilia dezerta vojaĝo kaj ankaŭ servis kiel memorigilo pri la ĉeesto de Dio kun ili.

En Johano 8, Jesuo instruas en la templokortoj dum la Festo de Tabernakloj. Ĵus antaŭ verso 12, Jesuo estas implikita en disputo kun la religiestroj pri virino kaptita en adulto (Joh 8:1-11). Post ĉi tiu konfrontiĝo, Jesuo proklamas sin kiel la lumo de la mondo (Joh 8:12).

La literatura kunteksto de la evangelio de Johano ludas gravan rolon en la kompreno de Johano 8:12. La evangelio de Johano ofte uzas metaforojn kaj simbolecon por emfazi la dian identecon de Jesuo. En ĉi tiu kazo, Jesuo kiel la "lumo de la mondo" estas potenca metaforo kiu ligas kun la juda spektantaro kiu estus konata kun la signifo de lumo dum la Festo de Tabernakloj. La aserto de Jesuo sugestas, ke li estas la plenumo de la treafero, kiun la festo simbolas – la gvidado kaj ĉeesto de Dio kun Lia popolo.

Ptere, la temo de lumo kaj mallumo trairas la tutan evangelion de Johano. En la prologo (Joh 1:1-18), Johano priskribas Jesuon kiel la "veran lumon" kiu donas lumon al ĉiuj kaj kontrastas ĝin kun la mallumo kiu ne povas venki ĝin (Joh 1:5). Prezentante sin kiel la lumon de la mondo en Johano 8:12, Jesuo asertas sian dian naturon kaj sian rolon en gvidado de la homaro el spirita mallumo kaj en la lumon de vero kaj eterna vivo.

Komprenante la kuntekston. de Johano 8 kaj la literatura kunteksto de la evangelio de Johano helpas nin aprezi la profundon kaj signifon de la deklaro de Jesuo kiel la lumo de la mondo. Ĝi emfazas lian dian identecon kaj mision alporti lumon al spirite mallumigita mondo, proponante gvidadon, veron kaj eternan vivon al tiuj, kiuj sekvas lin.

La Signifo kaj Apliko de Johano 8:12

Por la virino kaptita en adulto, la deklaro de Jesuo en Johano 8:12 estus havinta profundan signifon. Ĵus spertinte pardonon kaj kompaton de Jesuo, ŝi verŝajne interpretis lian aserton kiel la lumon de la mondo kiel fonton de espero, elaĉeto kaj transformo. En la ĉeesto de la Lumo, ŝiaj pasintaj pekoj kaj la mallumo ĉirkaŭ ŝia vivo estis forpelitaj. La kompatema ago de Jesuo ne nur savis ŝin de fizika morto sed ankaŭ proponis al ŝi la eblecon de anovan vivon en la lumo de lia vero kaj graco.

La religiaj gvidantoj, aliflanke, verŝajne perceptus la deklaron de Jesuo kiel defion al sia aŭtoritato kaj kompreno de la leĝo. Pardonante la virinon kaptitan en adulto kaj rifuzante kondamni ŝin, Jesuo subfosis la postulon de la leĝo pri puno. Lia aserto kiel la lumo de la mondo estintus vidita kiel minaco al ilia establita ordo kaj subfosado de ilia kontrolo de la religiema komunumo. La religiaj gvidantoj eble ankaŭ rigardis la deklaron de Jesuo kiel blasfema, egaligante sin kun Dio kaj la dia gvidado simbolita per la fajra kolono dum la vojaĝo de la Izraelidoj en la dezerto.

En nia propra tago, la implicoj de Jesuo. deklaro en Johano 8:12 povas esti komprenita rilate al la pliiĝo de perforto kaj la juraj strukturoj intencitaj por bremsi ĝin. La instruo de Jesuo invitas nin konsideri la rolon de kompato, pardono kaj elaĉeto en nia justeco kaj socio. Dum juraj strukturoj estas esencaj por konservi ordon, la mesaĝo de Jesuo defias nin rigardi preter puniniciatoj kaj rekoni la transforman potencon de graco kaj la potencialon por ŝanĝo en ĉiu individuo.

Aldone, la rolo de Jesuo kiel la lumo de la mondo instigas nin alfronti la mallumon ene de ni mem kaj en la socio. En mondo, kie perforto kaj mallumo ofte ŝajnas regi,La mesaĝo de espero, elaĉeto kaj transformo de Jesuo estas lumlumo, kiu povas gvidi nin al pli kompatema, justa kaj ama socio. Kiel sekvantoj de Jesuo, ni estas vokitaj ne nur vivi en lia lumo, sed ankaŭ esti portantoj de tiu lumo, starante por vero, justeco kaj kompato en mondo, kiu ege bezonas ĝin.

Preĝo por la Tago

Ĉiela Patro,

Dankon pro sendi vian Filon, Jesuon, por esti la lumo de la mondo. Ni estas dankemaj pro la espero, klareco kaj nova perspektivo, kiun Lia lumo alportas en niajn vivojn. Dum ni navigas la kompleksaĵojn de ĉi tiu mondo, ni preĝas por la graco fidi Lian gvidadon kaj trovi konsolon en Lia ĉeesto.

Sinjoro, ni rekonas ke, foje, ni estas inklinaj al memtrompo, timo, kaj distordita vido de niaj cirkonstancoj. Ni petas, ke la lumo de Jesuo penetru la plej malhelajn angulojn de niaj koroj kaj mensoj, elmontrante niajn plej internajn timojn kaj la mensogojn, kiujn ni diras al ni mem. Ni trovu konsolon kaj restarigon en Lia vero kaj amo.

Jesuo, ni agnoskas vian vokon esti la lumo de la mondo mem, reflektante vian lumon al tiuj ĉirkaŭ ni. Povigu nin brili, montrante vian saĝon, veron kaj amon en ĉio, kion ni faras. Helpu nin esti signoj de espero en mondo, kiu ofte sentas sin perdita kaj superfortita de mallumo.

Dum ni celas vivi en via lumo, ni estu atesto pri via graco kaj transformanta.potenco. Plifortigu nian kredon kaj kuraĝigu nin vivi vian veron, negrave la persona kosto. Ni preĝas ĉion ĉi en la nomo de Jesuo, nia Savanto kaj la Lumo de la Mondo. Amen.