ສາລະບານ
ມີເສັ້ນອັນດີລະຫວ່າງການຕັດສິນຄົນອື່ນ ແລະການຕິຕຽນບາບ. ຂໍ້ພຣະຄໍາພີເຫຼົ່ານີ້ກ່ຽວກັບການພິພາກສາສາມາດຊ່ວຍພວກເຮົາຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງສອງຄົນ.
ພຣະເຢຊູຊົງໃຫ້ຄຳແນະນຳຢ່າງຈະແຈ້ງບໍ່ໃຫ້ຕັດສິນ, ຫຼືອວດດີທາງວິນຍານ. ຊາວຄຣິດສະຕຽນບໍ່ໄດ້ຕັດສິນຄົນນອກສາດສະຫນາຄຣິດສະຕຽນ. ພວກເຮົາຕ້ອງປະໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າ.
ພຣະເຈົ້າເປັນຜູ້ສ້າງ, ປົກຄອງ, ແລະເປັນຜູ້ພິພາກສາຄົນທັງໝົດ. ມື້ຫນຶ່ງພວກເຮົາຈະຖືກຮຽກຮ້ອງໃຫ້ໃຫ້ບັນຊີສໍາລັບການກະທໍາຂອງພວກເຮົາໃນຊີວິດນີ້. ແລະພຣະເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ຕັດສິນຄວາມຍຸຕິທຳ.
ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຮົາໄດ້ຖືກເອີ້ນໃຫ້ຊ່ວຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນ ແລະກັນ ເມື່ອຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຕົກຢູ່ໃນບາບໂດຍການໃຊ້ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງສະຫງ່າງາມເພື່ອຊີ້ໃຫ້ຜູ້ຄົນເຫັນຄວາມຈິງ.
ເນື່ອງຈາກວ່າເຮົາທຸກຄົນຂາດມາດຕະຖານອັນຮຸ່ງໂລດຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຮົາຈຶ່ງສາມາດເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນອື່ນ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຕົກຢູ່ໃນການລໍ້ລວງ.
ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ປະສົບການຂອງເຮົາເອງຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມບາບ ແລະການລໍ້ລວງ ເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນ, ປະຕິບັດຕໍ່ຄົນອື່ນໃນແບບທີ່ເຮົາຢາກໄດ້ຮັບ, ແລະແກ້ໄຂເຊິ່ງກັນແລະກັນດ້ວຍຄວາມອ່ອນໂຍນໃນຄວາມຮັກຂອງພະຄລິດ.
ຢ່າຕັດສິນຄົນອື່ນ
ມັດທາຍ 7:1
ຢ່າຕັດສິນ , ທີ່ທ່ານຈະບໍ່ໄດ້ຮັບການພິພາກສາ. ເພາະວ່າດ້ວຍການພິພາກສາທີ່ເຈົ້າປະກາດວ່າເຈົ້າຈະຖືກຕັດສິນ ແລະດ້ວຍການໃຊ້ມາດຕະການນັ້ນເຈົ້າຈະຖືກວັດແທກ.
ລູກາ 6:37-38
ຢ່າຕັດສິນ ແລະທ່ານຈະບໍ່ຖືກຕັດສິນ; ບໍ່ກ່າວໂທດ, ແລະທ່ານຈະບໍ່ຖືກກ່າວໂທດ; ໃຫ້ອະໄພ, ແລະເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ; ໃຫ້, ແລະມັນຈະຖືກມອບໃຫ້ທ່ານ. ມາດຕະການທີ່ດີ, ກົດລົງ, ສັ່ນຮ່ວມກັນ, ແລ່ນຂ້າມ,ຈະຖືກໃສ່ເຂົ້າໄປໃນ lap ຂອງທ່ານ. ເພາະວ່າເຈົ້າໃຊ້ມາດຕະການນັ້ນຈະຖືກວັດຄືນໃຫ້ເຈົ້າ. ຜູ້ທີ່ເວົ້າຕໍ່ພີ່ນ້ອງຫຼືຕັດສິນນ້ອງຊາຍຂອງຕົນ, ເວົ້າຊົ່ວຮ້າຍຕໍ່ກົດຫມາຍແລະຕັດສິນກົດຫມາຍ. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຕັດສິນກົດໝາຍ ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມກົດໝາຍ ແຕ່ເປັນຜູ້ຕັດສິນ. ມີຜູ້ຕັດສິນແລະຜູ້ຕັດສິນພຽງຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນ, ຜູ້ທີ່ສາມາດຊ່ວຍກູ້ແລະທຳລາຍ. ແຕ່ເຈົ້າເປັນໃຜທີ່ຈະຕັດສິນເພື່ອນບ້ານຂອງເຈົ້າ? ເພາະໃນການຕັດສິນຕໍ່ຜູ້ອື່ນ ເຈົ້າກ່າວໂທດຕົວເອງ, ເພາະວ່າເຈົ້າ, ຜູ້ພິພາກສາ, ກໍປະຕິບັດສິ່ງດຽວກັນ. ເຮົາຮູ້ວ່າການພິພາກສາຂອງພະເຈົ້າຖືກຕ້ອງຢູ່ກັບຜູ້ທີ່ປະຕິບັດສິ່ງນັ້ນ. ທ່ານຄິດບໍ, ໂອ້ຜູ້ຊາຍ—ທ່ານຜູ້ຕັດສິນຜູ້ທີ່ປະຕິບັດການແບບນັ້ນ ແລະຍັງເຮັດດ້ວຍຕົວເອງ—ວ່າທ່ານຈະພົ້ນຈາກການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າບໍ?
ໂລມ 14:1-4
ສຳລັບ ຜູ້ທີ່ອ່ອນແອໃນຄວາມສັດທາ, ຍິນດີຕ້ອນຮັບເຂົາ, ແຕ່ບໍ່ໃຫ້ຜິດຖຽງກັນກັບຄວາມຄິດເຫັນ. ຄົນໜຶ່ງເຊື່ອວ່າລາວຈະກິນຫຍັງໄດ້, ສ່ວນຄົນອ່ອນແອກິນແຕ່ຜັກ. ຢ່າໃຫ້ຜູ້ທີ່ກິນໝິ່ນປະໝາດຜູ້ທີ່ງົດເວັ້ນ ແລະຢ່າໃຫ້ຜູ້ທີ່ງົດເວັ້ນການພິພາກສາຜູ້ທີ່ກິນ ເພາະພຣະເຈົ້າໄດ້ຕ້ອນຮັບຜູ້ນັ້ນ.
ທ່ານແມ່ນໃຜທີ່ຈະຕັດສິນຂ້າໃຊ້ຂອງຄົນອື່ນ? ມັນແມ່ນຢູ່ຕໍ່ຫນ້ານາຍຂອງຕົນເອງທີ່ລາວຢືນຫຼືລົ້ມ. ແລະ ລາວຈະຖືກຍຶດໝັ້ນ, ເພາະພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສາມາດເຮັດໃຫ້ລາວຢືນ.
ໂລມ 14:10
ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຕັດສິນພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າ? ຫຼືເຈົ້າ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າດູຖູກອ້າຍຂອງເຈົ້າ? ເພາະພວກເຮົາທຸກຄົນຈະຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າ. ບາບໃນພວກເຈົ້າເປັນຜູ້ທຳອິດທີ່ຈະແກວ່ງກ້ອນຫີນໃສ່ນາງ.”
ຈະຮັບມືກັບບາບໃນສາດສະໜາຈັກແນວໃດ? ຈັບໄດ້ໃນການລ່ວງລະເມີດໃດໆ, ທ່ານທີ່ມີຈິດວິນຍານຄວນຈະຟື້ນຟູໃຫ້ເຂົາຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງຄວາມອ່ອນໂຍນ. ຈົ່ງເຝົ້າລະວັງຕົວເອງ ຢ້ານວ່າເຈົ້າຈະຖືກລໍ້ໃຈເໝືອນກັນ. ມັດທາຍ 7:2-5
ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຫັນເກັດທີ່ຢູ່ໃນສາຍຕາຂອງພີ່ນ້ອງ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ສັງເກດເຫັນໄມ້ທ່ອນທີ່ຢູ່ນັ້ນ. ໃນຕາຂອງທ່ານເອງ? ຫຼືເຈົ້າຈະເວົ້າກັບພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໄດ້ແນວໃດວ່າ, “ໃຫ້ຂ້ອຍເອົາຂີ້ເຫລັກອອກຈາກຕາເຈົ້າ” ເມື່ອມີໄມ້ທ່ອນຢູ່ໃນຕາເຈົ້າເອງ? ເຈົ້າໜ້າຊື່ໃຈຄົດ, ທຳອິດໃຫ້ເອົາໄມ້ທ່ອນອອກຈາກຕາຂອງເຈົ້າ, ແລ້ວເຈົ້າຈະເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງເພື່ອເອົາຂີ້ຕົມອອກຈາກຕາຂອງນ້ອງຊາຍຂອງເຈົ້າ. ຄົນອື່ນຈະເຮັດກັບເຈົ້າ, ເຮັດແນວນັ້ນກັບເຂົາ.
ມັດທາຍ 18:15-17
ຖ້າອ້າຍຂອງເຈົ້າເຮັດຜິດຕໍ່ເຈົ້າ, ໃຫ້ໄປບອກຄວາມຜິດຂອງລາວ, ລະຫວ່າງເຈົ້າກັບລາວຄົນດຽວ. ຖ້າລາວຟັງເຈົ້າ ເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບພີ່ນ້ອງ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ຟັງ ຈົ່ງເອົາຄົນໜຶ່ງຫຼືສອງຄົນໄປນຳເຈົ້າ ເພື່ອວ່າທຸກໆຂໍ້ກ່າວຫາຈະຖືກຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍພະຍານສອງຫຼືສາມຄົນ.
ຖ້າລາວບໍ່ຍອມຟັງເຂົາເຈົ້າ, ໃຫ້ບອກມັນກັບໂບດ. ແລະຖ້າລາວບໍ່ຍອມຟັງຄຣິສຕະຈັກກໍໃຫ້ລາວເປັນຄົນຕ່າງຊາດ ແລະເປັນຄົນເກັບພາສີກັບເຈົ້າ. ຄວາມຈິງແລະຜູ້ໃດຜູ້ນຶ່ງນໍາລາວກັບຄືນມາ, ໃຫ້ລາວຮູ້ວ່າຜູ້ໃດນໍາຄົນບາບຄືນມາຈາກການຍ່າງທາງຂອງລາວຈະຊ່ວຍປະຢັດຈິດວິນຍານຂອງລາວໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຕາຍແລະຈະປົກປິດບາບຈໍານວນຫລາຍ.
1 ໂກລິນໂທ 5:1-5
ມີການລາຍງານຢ່າງແທ້ຈິງວ່າມີການຜິດສິນລະທຳທາງເພດໃນພວກເຈົ້າ, ແລະເປັນແບບທີ່ບໍ່ຍອມຮັບແມ່ນແຕ່ໃນບັນດາຄົນນອກຮີດ, ເພາະຜູ້ຊາຍມີເມຍຂອງພໍ່. ແລະເຈົ້າຫຍິ່ງ! ເຈົ້າບໍ່ຄວນທີ່ຈະໄວ້ທຸກບໍ?
ໃຫ້ຜູ້ທີ່ເຮັດສິ່ງນີ້ອອກໄປຈາກພວກເຈົ້າ. ເພາະເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ຢູ່ໃນຮ່າງກາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍຢູ່ໃນວິນຍານ; ແລະໃນຖານະເປັນປະຈຸບັນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປະກາດການຕັດສິນແລ້ວກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ໄດ້ເຮັດການດັ່ງກ່າວ.
ເມື່ອເຈົ້າມາຊຸມນຸມກັນໃນພຣະນາມຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ແລະວິນຍານຂອງເຮົາກໍສະຖິດຢູ່ດ້ວຍອຳນາດຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ, ເຈົ້າຕ້ອງມອບຊາຍຄົນນີ້ໃຫ້ແກ່ຊາຕານເພື່ອທຳລາຍເນື້ອໜັງ, ເພື່ອໃຫ້ວິນຍານຂອງມັນຖືກທຳລາຍ. ອາດຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດໃນວັນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ບໍ່ແມ່ນຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຄຣິສຕະຈັກທີ່ເຈົ້າຈະຕັດສິນບໍ? ພຣະເຈົ້າຕັດສິນຄົນທີ່ຢູ່ນອກ. “ຈົ່ງກຳຈັດຄົນຊົ່ວອອກຈາກພວກເຈົ້າ.”
ເອເຊກຽນ 3:18-19
ຖ້າຂ້ອຍເວົ້າກັບຄົນຊົ່ວວ່າ, “ເຈົ້າຈະຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ” ແລະເຈົ້າຈະບໍ່ເຕືອນລາວຫຼືບໍ່. ເວົ້າເພື່ອເຕືອນຄົນຊົ່ວຈາກທາງຊົ່ວຂອງລາວ, ເພື່ອຊ່ວຍຊີວິດຂອງລາວ, ວ່າຄົນຊົ່ວຈະຕາຍຍ້ອນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງຕົນ, ແຕ່ເຮົາຈະຂໍເລືອດຂອງເຂົາຢູ່ໃນມືຂອງເຈົ້າ. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າເຕືອນຄົນຊົ່ວ ແລະລາວບໍ່ຫັນຈາກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງລາວ ລາວຈະຕາຍຍ້ອນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງລາວ, ແຕ່ເຈົ້າຈະໄດ້ປົດປ່ອຍຈິດວິນຍານຂອງເຈົ້າ.
2 ຕີໂມເຕ 3:16-17.
ພຣະຄໍາພີທັງໝົດແມ່ນໄດ້ຫາຍໃຈອອກໂດຍພຣະເຈົ້າ ແລະເປັນປະໂຫຍດສໍາລັບການສອນ, ການຕໍານິຕິຕຽນ, ການແກ້ໄຂ, ແລະສໍາລັບການຝຶກຝົນໃນຄວາມຊອບທໍາ, ເພື່ອວ່າຜູ້ຊາຍຂອງພຣະເຈົ້າຈະມີຄວາມສາມາດ, ມີຄວາມພ້ອມສໍາລັບທຸກວຽກງານທີ່ດີ.
2 ຕີໂມເຕ 4:2
ປະກາດພຣະຄຳ; ກຽມພ້ອມໃນລະດູການແລະນອກລະດູການ; ຕຳນິ, ຕິຕຽນ, ແລະ ຕັກເຕືອນ, ດ້ວຍຄວາມອົດທົນ ແລະ ການສັ່ງສອນຢ່າງຄົບຖ້ວນ. ພຣະ ຜູ້ ເປັນ ເຈົ້າ ເປັນ ກົດ ຫມາຍ ຂອງ ພວກ ເຮົາ; ພຣະ ຜູ້ ເປັນ ເຈົ້າ ເປັນ ກະ ສັດ ຂອງ ພວກ ເຮົາ; ພຣະອົງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ພົ້ນ.
ຢາໂກໂບ 4:12
ມີຜູ້ຕັດສິນແລະຜູ້ຕັດສິນພຽງຜູ້ດຽວ, ຜູ້ທີ່ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະທຳລາຍ. ແຕ່ເຈົ້າເປັນໃຜທີ່ຈະຕັດສິນເພື່ອນບ້ານ? ພຣະອົງຈະຕັດສິນໂລກດ້ວຍຄວາມຊອບທຳ ແລະປະຊາຊົນໃນຄວາມສັດຊື່ຂອງພຣະອົງ. ຈົນກ່ວາມື້ຕັດສິນ. ແລະຖ້າໂລກຈະຖືກຕັດສິນໂດຍເຈົ້າ, ແມ່ນທ່ານບໍ່ມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະພະຍາຍາມກໍລະນີ trivial? ເຈົ້າບໍ່ຮູ້ບໍວ່າພວກເຮົາຈະຕັດສິນພວກທູດສະຫວັນ? ດັ່ງນັ້ນ, ຊີວິດນີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍເທົ່າໃດ!
ວັນແຫ່ງການພິພາກສາ
ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 12:14
ເພາະພຣະເຈົ້າຈະນຳການກະທຳທຸກຢ່າງມາສູ່ການພິພາກສາ, ລວມທັງທຸກສິ່ງທີ່ປິດບັງໄວ້. ສິ່ງນັ້ນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນສິ່ງທີ່ດີຫຼືຊົ່ວ.
ມັດທາຍ 12:36
ແຕ່ເຮົາບອກເຈົ້າວ່າ ທຸກຄົນຈະຕ້ອງໃຫ້ບັນຊີໃນວັນພິພາກສາສໍາລັບທຸກຄໍາທີ່ເປົ່າຫວ່າງທີ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້າ.
ມັດທາຍ 24:36-44
ແຕ່ໃນວັນນັ້ນຫຼືຊົ່ວໂມງນັ້ນບໍ່ມີໃຜຮູ້, ແມ່ນແຕ່ເທວະດາໃນສະຫວັນ ແລະພຣະບຸດ, ແຕ່ມີແຕ່ພຣະບິດາເທົ່ານັ້ນ.
ດັ່ງທີ່ມີຢູ່ໃນສະໄໝຂອງໂນອາ, ມັນຈະເປັນການສະເດັດມາຂອງບຸດມະນຸດ. ເພາະໃນວັນກ່ອນນ້ຳຖ້ວມ, ຜູ້ຄົນໄດ້ກິນແລະດື່ມ, ແຕ່ງງານແລະແຕ່ງງານ, ຈົນເຖິງວັນທີ່ໂນອາເຂົ້າໄປໃນນາວາ; ແລະ ພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ຫຍັງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນ ຈົນກວ່ານ້ຳຖ້ວມມາ ແລະ ເອົາພວກເຂົາໄປໝົດ.
ເປັນແນວນັ້ນເມື່ອບຸດມະນຸດຈະມາ.
ຜູ້ຊາຍສອງຄົນຈະຢູ່ໃນທົ່ງນາ; ຫນຶ່ງຈະຖືກເອົາໄປແລະອີກຄົນຫນຶ່ງຖືກປະໄວ້. ແມ່ຍິງສອງຄົນຈະໄດ້ຮັບການ grinding ດ້ວຍມື; ຫນຶ່ງຈະຖືກເອົາໄປແລະອີກຄົນຫນຶ່ງຖືກປະໄວ້.
ສະນັ້ນ ຈົ່ງເຝົ້າລະວັງ ເພາະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະສະເດັດມາໃນວັນໃດ.
ແຕ່ຈົ່ງເຂົ້າໃຈວ່າ: ຖ້າເຈົ້າຂອງເຮືອນຮູ້ວ່າໂຈນມາຕອນໃດກາງຄືນ ລາວກໍຈະເຝົ້າລະວັງຢູ່ ແລະບໍ່ໃຫ້ເຮືອນຂອງຕົນຖືກທຳລາຍ. ດັ່ງນັ້ນທ່ານຍັງຈະຕ້ອງກຽມພ້ອມ, ເພາະວ່າບຸດມະນຸດຈະມາໃນເວລາທີ່ເຈົ້າບໍ່ຄາດຄິດ. ບໍ່ຢູ່ໃນຄວາມມືດ. ຖ້າຫາກຜູ້ໃດໄດ້ຍິນຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ແລະບໍ່ຮັກສາມັນ, ເຮົາກໍບໍ່ຕັດສິນຜູ້ນັ້ນ; ເພາະເຮົາບໍ່ໄດ້ມາເພື່ອຕັດສິນໂລກ ແຕ່ເພື່ອຊ່ວຍໂລກໃຫ້ລອດ. ຜູ້ທີ່ປະຕິເສດຂ້າພະເຈົ້າແລະບໍ່ໄດ້ຮັບຄໍາສັ່ງຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີຜູ້ພິພາກສາ; ຖ້ອຍຄຳທີ່ເຮົາໄດ້ກ່າວນັ້ນຈະຕັດສິນລາວໃນວັນສຸດທ້າຍ.
ກິດຈະການ 17:31
ເພາະພຣະອົງໄດ້ກຳນົດວັນທີ່ພຣະອົງຈະພິພາກສາໂລກດ້ວຍຄວາມຍຸຕິທຳ ໂດຍຄົນທີ່ພຣະອົງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໄວ້. . ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ຫຼັກຖານເຖິງເລື່ອງນີ້ແກ່ທຸກຄົນໂດຍການປຸກລາວໃຫ້ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍ.
1 ໂກລິນໂທ 4:5
ສະນັ້ນ ຢ່າປະກາດການພິພາກສາກ່ອນເວລາ, ກ່ອນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະສະເດັດມາ, ຜູ້ທີ່ຈະນຳມາຫາ. ເຮັດ ໃຫ້ ສິ່ງ ທີ່ ຖືກ ເຊື່ອງ ໄວ້ ໃນ ຄວາມ ມືດ ໃນ ປັດ ຈຸ ບັນ ແລະ ຈະ ເປີດ ເຜີຍ ຈຸດ ປະ ສົງ ຂອງ ຫົວ ໃຈ. ແລ້ວແຕ່ລະຄົນຈະໄດ້ຮັບຄຳຍ້ອງຍໍຈາກພຣະເຈົ້າ. ເພາະສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທຳໃນຮ່າງກາຍ ບໍ່ວ່າຈະດີຫຼືຊົ່ວ.
2 ເປໂຕ 3:7
ແຕ່ດ້ວຍຖ້ອຍຄຳອັນດຽວກັນນັ້ນ ຟ້າສະຫວັນແລະແຜ່ນດິນໂລກທີ່ມີຢູ່ໃນປັດຈຸບັນນີ້ຈຶ່ງຖືກເກັບໄວ້ເປັນໄຟ. ຖືກຮັກສາໄວ້ຈົນເຖິງວັນພິພາກສາ ແລະການທຳລາຍຄົນຊົ່ວຮ້າຍ.
ເບິ່ງ_ນຳ: 67 ຂໍ້ພຣະຄໍາພີທີ່ປະຫລາດໃຈກ່ຽວກັບຄວາມຮັກ—ພະຄໍາພີ Lyfeເຫບເລີ 9:26-28
ແຕ່ຕາມທີ່ເປັນມາ ພະອົງໄດ້ປະກົດຕົວຄັ້ງດຽວໃນຕອນທ້າຍຂອງຍຸກສະໄໝທີ່ຈະວາງໄວ້. ຫນີບາບໂດຍການເສຍສະລະຂອງຕົນເອງ. ແລະຄືກັນກັບມັນຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ມະນຸດຕາຍຄັ້ງດຽວ, ແລະຫລັງຈາກນັ້ນການພິພາກສາກໍມາເຖິງ, ດັ່ງນັ້ນ, ພຣະຄຣິດ, ໄດ້ຮັບການຖວາຍຫນຶ່ງຄັ້ງເພື່ອຮັບຜິດຊອບບາບຂອງຫລາຍຄົນ, ຈະປາກົດເປັນຄັ້ງທີສອງ, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຈັດການກັບບາບ, ແຕ່ເພື່ອຊ່ວຍປະຢັດຜູ້ທີ່ລໍຖ້າພຣະອົງຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ.
ພຣະນິມິດ 20:11-15
ຈາກນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນບັນລັງສີຂາວອັນໃຫຍ່ ແລະພຣະອົງຜູ້ນັ່ງຢູ່ເທິງນັ້ນ. ແຜ່ນດິນໂລກແລະສະຫວັນໄດ້ຫນີໄປຈາກທີ່ປະທັບຂອງພຣະອົງ, ແລະບໍ່ມີບ່ອນສໍາລັບເຂົາເຈົ້າ.
ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນຄົນຕາຍທັງໃຫຍ່ແລະນ້ອຍ, ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງ, ແລະ ປຶ້ມໄດ້ຖືກເປີດ.
ເບິ່ງ_ນຳ: ເອົາຊະນະຄວາມຢ້ານ — ຄໍາພີໄບເບິນ Lyfeປຶ້ມຫົວໜຶ່ງໄດ້ເປີດຂຶ້ນ, ເຊິ່ງແມ່ນປຶ້ມແຫ່ງຊີວິດ. ຄົນຕາຍຖືກຕັດສິນຕາມສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ບັນທຶກໄວ້ໃນປຶ້ມ.
ທະເລໄດ້ມອບຄົນຕາຍທີ່ຢູ່ໃນນັ້ນ, ຄວາມຕາຍ ແລະຮາເດສໄດ້ມອບຄົນຕາຍທີ່ຢູ່ໃນນັ້ນ, ແລະແຕ່ລະຄົນກໍຖືກຕັດສິນຕາມສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ກະທຳ.
ຈາກນັ້ນຄວາມຕາຍແລະຮາເດສກໍຖືກຖິ້ມລົງໃນທະເລສາບໄຟ. ທະເລສາບໄຟແມ່ນການເສຍຊີວິດຄັ້ງທີສອງ. ຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ພົບຊື່ຂຽນໄວ້ໃນປຶ້ມແຫ່ງຊີວິດກໍຖືກຖິ້ມລົງໃນທະເລສາບໄຟ.