খ্ৰীষ্টান ধৰ্মত খ্ৰীষ্টমাছৰ আগৰ চাৰি সপ্তাহ উপলক্ষে পালন কৰা এটা ঋতু হৈছে আগমন। খ্ৰীষ্টানসকলে যীচুৰ জন্মৰ বিষয়ে চিন্তা কৰি তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰা উভতি অহাৰ বাবে আগ্ৰহেৰে বাট চাই থকাৰ সময়ত ই প্ৰস্তুতি আৰু প্ৰত্যাশাৰ সময়। যীচুৰ আগমন উদযাপন কৰাত সহায় কৰিবলৈ এডভেন্টৰ বতৰত প্ৰায়ে পঢ়া কেইবাটাও শাস্ত্ৰৰ অংশ আছে, যেনে যিচয়া ৯:৬, “কিয়নো আমাৰ সন্তান জন্ম হৈছে, আমাক পুত্ৰ দিয়া হৈছে; আৰু চৰকাৰ তেওঁৰ কান্ধত থাকিব, আৰু তেওঁৰ নাম হ’ব আচৰিত পৰামৰ্শদাতা, শক্তিশালী ঈশ্বৰ, চিৰন্তন পিতৃ, শান্তিৰ ৰাজকুমাৰ।’

আগমন পুষ্পমাল্য আৰু আগমনৰ মমবাতিৰ অৰ্থ

এডভেন্ট সাধাৰণতে মালা, পাঁচটা মমবাতি আৰু শাস্ত্ৰ পাঠৰ দ্বাৰা উদযাপন কৰা হয়। চিৰসেউজ গছৰ পৰা কলমৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত এই মালাখন যীচুত বিশ্বাসৰ দ্বাৰা পোৱা চিৰজীৱনৰ প্ৰতীক। মমবাতিবোৰে প্ৰত্যেকেই খ্ৰীষ্ট সন্তানৰ আগমনৰ এটা বেলেগ দিশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

প্ৰথম মমবাতিটোৱে আশাৰ প্ৰতীক, দ্বিতীয় মমবাতিটোৱে শান্তিৰ প্ৰতীক, তৃতীয় মমবাতিটোৱে আনন্দৰ প্ৰতীক আৰু চতুৰ্থ মমবাতিটোৱে প্ৰেমৰ প্ৰতীক।

আশা

এডভেন্টৰ প্ৰথম সপ্তাহত যীচুৰ আশাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। যীচুৱেই হৈছে আমাৰ আশাৰ চূড়ান্ত উৎস। তেওঁ আমাৰ পাপৰ বাবে ক্ৰুচত কষ্ট পাইছিল আৰু মৃত্যুবৰণ কৰিছিল, যাতে আমি ক্ষমা পাম আৰু ঈশ্বৰৰ লগত মিলন কৰিব পাৰো। তেওঁ সেইজনেই পুনৰুত্থান হৈ স্বৰ্গলৈ আৰোহণ কৰিলে, যাতে আমি অনন্ত জীৱনৰ নিশ্চয়তা লাভ কৰিব পাৰো। আৰুতোমালোকে নিজেই, ‘আমাৰ পিতৃ অব্ৰাহামক,’ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰে এই শিলবোৰৰ পৰা অব্ৰাহামৰ বাবে সন্তান জন্ম দিবলৈ সক্ষম। এতিয়াও কুঠাৰখন গছৰ গুৰিলৈকে থোৱা হৈছে। এতেকে ভাল ফল নপৰা প্ৰতিজোপা গছ কাটি জুইত পেলাই দিয়া হয়।

“মই তোমালোকক অনুতাপৰ কাৰণে পানীৰে বাপ্তিস্ম দিওঁ, কিন্তু মোৰ পিছত যি আহিব তেওঁ মোতকৈ শক্তিশালী, যাৰ চেণ্ডেল মই নহয় কঢ়িয়াই নিয়াৰ যোগ্য। তেওঁ তোমালোকক পবিত্ৰ আত্মা আৰু অগ্নিৰে বাপ্তিস্ম দিব। তেওঁৰ কুঁহিয়াৰৰ কাঁটাচামুচ তেওঁৰ হাতত আছে, আৰু তেওঁ নিজৰ শস্য মজিয়াখন পৰিষ্কাৰ কৰি ঘেঁহুবোৰ ভঁৰালত গোটাই ল’ব, কিন্তু কুঁহিয়াৰবোৰ তেওঁ অদম্য জুইত জ্বলাই দিব।”

শান্তিৰ বিষয়ে বাইবেলৰ পদ

আগমনৰ তৃতীয় সপ্তাহৰ বাবে শাস্ত্ৰ পাঠ

যিচয়া ৩৫:১-১০ <৭>

মৰুভূমি আৰু শুকান দেশ আনন্দিত হ'ব; মৰুভূমিয়ে আনন্দ কৰিব আৰু ক্ৰকাছৰ দৰে ফুলিব; ই প্ৰচুৰভাৱে ফুলিব আৰু আনন্দ আৰু গান গাই আনন্দিত হ’ব।

লেবাননৰ মহিমা ইয়াক দিয়া হ’ব, কাৰ্মেল আৰু শ্বেৰোনৰ মহিমা। তেওঁলোকে যিহোৱাৰ মহিমা, আমাৰ ঈশ্বৰৰ মহিমা দেখিব। দুৰ্বল হাত দুখন শক্তিশালী কৰক, আৰু দুৰ্বল আঁঠুবোৰ দৃঢ় কৰক।

যিসকলৰ উদ্বিগ্ন হৃদয় আছে তেওঁলোকক কওক, “শক্তিশালী হওক; ভয় নকৰিবা! চোৱা, তোমালোকৰ ঈশ্বৰ প্ৰতিশোধ লৈ আহিব, ঈশ্বৰৰ প্ৰতিদানৰ সৈতে। তেওঁ আহি তোমালোকক ৰক্ষা কৰিব।’

তেতিয়া অন্ধৰ চকু মেলিব আৰু বধিৰ কাণ বন্ধ হ’ব; তেতিয়া পংগু মানুহে হৰিণৰ দৰে জপিয়াই উঠিব আৰু বোবা মানুহৰ জিভা।”আনন্দত গান গাওক।

কিয়নো মৰুভূমিত পানী আৰু মৰুভূমিত নৈবোৰ ওলায়; জ্বলি থকা বালিবোৰ এটা পুখুৰী হৈ পৰিব, আৰু পিয়াহত তিতি থকা মাটিৰ পানীৰ ঝৰ্ণাবোৰ, জলকীয়াৰ বাসস্থানত, য'ত সিহঁতে শুই থাকে, ঘাঁহবোৰ নল আৰু ঠেং হৈ পৰিব।

আৰু তাত এটা ঘাইপথ থাকিব, আৰু ই পবিত্ৰতাৰ পথ বুলি কোৱা হ’ব; অশুচি লোকে তাৰ ওপৰেৰে পাৰ নহ’ব। বাটত খোজ কাঢ়ি যোৱাসকলৰ হ’ব; মূৰ্খ হ’লেও তেওঁলোক বিপথে পৰিচালিত নহ’ব।

তাত কোনো সিংহ নাথাকিব, আৰু কোনো ভোকাতুৰ জন্তু ইয়াৰ ওপৰত উঠি নাথাকিব; তাত তেওঁলোকক পোৱা নাযায়, কিন্তু মুক্ত হোৱা লোকসকলে তাতে খোজ কাঢ়িব।” আৰু যিহোৱাৰ মুক্তি পোৱা লোকসকলে গান গাই চিয়োনলৈ উভতি আহিব; তেওঁলোকৰ মূৰত চিৰন্তন আনন্দ থাকিব; তেওঁলোকে আনন্দ আৰু আনন্দ লাভ কৰিব, আৰু দুখ আৰু হুমুনিয়াহ পলাই যাব।

গীতমালা ১৪৬:৫-১০

যিজনৰ সহায় যাকোবৰ ঈশ্বৰ, যাৰ আশা প্ৰভুৰ ওপৰত আছে, তেওঁ ধন্য আকাশ-পৃথিৱী, সাগৰ আৰু তাত থকা সকলো বস্তু সৃষ্টি কৰা তেওঁৰ ঈশ্বৰ; যি বিশ্বাস চিৰকাল ৰাখে; যিয়ে নিপীড়িতৰ ন্যায় কৰে, যিয়ে ভোকাতুৰক খাদ্য দিয়ে।

প্ৰভুৱে বন্দীসকলক মুক্ত কৰে; প্ৰভুৱে অন্ধসকলৰ চকু মেলি দিয়ে। প্ৰভুৱে প্ৰণাম কৰাসকলক ওপৰলৈ তুলি লয়; প্ৰভুৱে ধাৰ্মিকক প্ৰেম কৰে।

প্ৰভুৱে প্ৰবাসীসকলক চোৱাচিতা কৰে; তেওঁ বিধৱা আৰু পিতৃহীনক ৰক্ষা কৰে, কিন্তু দুষ্টৰ বাট ধ্বংস কৰে। যিহোৱাই চিৰকালৰ ৰাজত্ব কৰিব, তোমাৰ ঈশ্বৰ, হে চিয়োন, সকলোৰে বাবেপ্ৰজন্মৰ প্ৰজন্ম।

প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰক!

যাকোব ৫:৭-১০

এতেকে হে ভাইসকল, প্ৰভুৰ আগমনলৈকে ধৈৰ্য্য ধৰিব। চাওকচোন কৃষকে কেনেকৈ পৃথিৱীৰ বহুমূলীয়া ফলৰ বাবে অপেক্ষা কৰে, ধৈৰ্য্য ধৰি, যেতিয়ালৈকে ই আগতীয়া আৰু পলমকৈ বৰষুণ নাপায়। আপুনিও ধৈৰ্য্য ধৰিব। তোমালোকৰ হৃদয় স্থিৰ কৰক, কিয়নো প্ৰভুৰ আগমন ওচৰ চাপিছে।

ভাইসকল, তোমালোকৰ বিচাৰ নহ’বৰ বাবে ইজনে সিজনৰ বিৰুদ্ধে গুৰুগুৰু নকৰিবা; চোৱা, বিচাৰকৰ্ত্তা দুৱাৰমুখত থিয় হৈ আছে। দুখ আৰু ধৈৰ্য্যৰ উদাহৰণ হিচাপে ভাইসকল, প্ৰভুৰ নামত কথা কোৱা ভাববাদীসকলক লওক।

মথি ১১:২-১১

এতিয়া যেতিয়া যোহনে কাৰাগাৰত তেওঁৰ কৰ্মৰ বিষয়ে শুনিলে খ্ৰীষ্টক, তেওঁ শিষ্যবিলাকৰ দ্বাৰাই বাৰ্তা পঠিয়াই তেওঁক ক’লে, “আপুনি আহিবলগীয়াজন নে আমি আন এজনক অপেক্ষা কৰিম?” যীচুৱে তেওঁলোকক উত্তৰ দিলে, “তোমালোকে যি শুনিছা আৰু দেখিছা, যোহনক কওক: অন্ধসকলে দৃষ্টিশক্তি পায় আৰু পংগুসকলে খোজ কাঢ়ে, কুষ্ঠৰোগীসকলে শুচি হয় আৰু বধিৰসকলে শুনে, আৰু মৃতসকলক পুনৰুত্থান কৰা হয় আৰু দুখীয়াসকলক তেওঁলোকৰ আগত শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰা হয় . আৰু যিজন মোৰ ওপৰত বেয়া নাপায়, তেওঁ ধন্য।’

তেওঁলোকে যোৱাৰ সময়ত যীচুৱে যোহনৰ বিষয়ে জনসমাগমৰ আগত ক’বলৈ ধৰিলে: “আপুনি কি চাবলৈ মৰুভূমিলৈ ওলাই গ’ল? বতাহত জোকাৰি যোৱা এটা নল? তেন্তে কি চাবলৈ ওলাই গ’লা? কোমল কাপোৰ পিন্ধা মানুহ এজন? চোৱা, কোমল কাপোৰ পিন্ধাসকল ৰজাৰ ঘৰত আছে। তেন্তে কি চাবলৈ ওলাই গ’লা? এজন নবী? হয়, মই কওঁ, আৰু কতকৈও অধিকনবী। এইজনেই যাৰ বিষয়ে লিখা আছে,

“‘চোৱা, মই তোমালোকৰ সন্মুখত মোৰ দূতক পঠাওঁ, যিয়ে তোমালোকৰ আগত তোমালোকৰ বাট প্ৰস্তুত কৰিব।’

মই তোমালোকক সঁচাকৈয়ে কওঁ, মাজত তাত নাৰীৰ পৰা জন্ম লোৱা লোকসকলৰ জন্ম বাপ্তিস্মদাতা যোহনতকৈ ডাঙৰ কোনো নাই। তথাপিও স্বৰ্গৰাজ্যত যিজন সৰু তেওঁতকৈ ডাঙৰ।

আনন্দৰ বিষয়ে বাইবেলৰ পদ

আগমনৰ চতুৰ্থ সপ্তাহৰ বাবে শাস্ত্ৰ পাঠ

যিচয়া 7:10- ১৬

যিহোৱাই পুনৰ আহাজক ক’লে, “তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ পৰা চিন বিচাৰক; চিয়োলৰ দৰে গভীৰ হওক বা স্বৰ্গৰ দৰে ওখ হওক।” কিন্তু আহাজে ক’লে, “মই নিবিচাৰো, আৰু প্ৰভুক পৰীক্ষা নকৰো।” তেওঁ ক’লে, “হে দায়ূদৰ বংশ, শুনা! মোৰ ঈশ্বৰকো ক্লান্ত কৰাটো তোমালোকৰ বাবে বহুত কম নেকি? এতেকে প্ৰভুৱে নিজেই তোমালোকক এটা চিন দিব। চোৱা, কুমাৰীয়ে গৰ্ভধাৰণ কৰি পুত্ৰ জন্ম দিব আৰু তেওঁৰ নাম ইমানুৱেল ৰাখিব। বেয়াক অস্বীকাৰ কৰি ভালক বাছি ল’ব জানিলে দৈ আৰু মৌ খাব। ১৬ কিয়নো ল’ৰাটোৱে বেয়াক অস্বীকাৰ কৰি ভালক বাছি ল’ব নজনা আগতেই যি দেশৰ দুজন ৰজাক আপুনি ভয় কৰে, সেই দেশ নিৰ্জন হৈ পৰিব।

গীতমালা ৮০:১-৭, ১৭-১৯

দান কৰক হে ইস্ৰায়েলৰ মেৰপালক, তুমি যোচেফক জাকৰ দৰে নেতৃত্ব দিয়া। তোমালোক যি কৰূবসকলৰ ওপৰত সিংহাসনত বহি আছে, উজ্জ্বল হোৱা। ইফ্ৰয়িম আৰু বিন্যামীন আৰু মনচিৰ আগত আপোনাৰ শক্তিক উত্তেজিত কৰি আমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ আহক!

হে ঈশ্বৰ, আমাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা; আমি পৰিত্ৰাণ পাবলৈ তোমাৰ মুখখন উজ্জ্বল হওক!

হে বাহিনীসকলৰ ঈশ্বৰ প্ৰভু, আপুনি কিমান দিনলৈ ক্ৰোধিত হ’বআপোনাৰ লোকসকলৰ প্ৰাৰ্থনাৰ সৈতে? আপুনি তেওঁলোকক চকুলোৰ পিঠাৰে খুৱাইছে আৰু সম্পূৰ্ণ পৰিমাণে পান কৰিবলৈ চকুপানী দিছে। আপুনি আমাক আমাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ বাবে বিবাদৰ বস্তু কৰি তোলে আৰু আমাৰ শত্ৰুৱে নিজৰ মাজতে হাঁহিছে। হে বাহিনীসকলৰ ঈশ্বৰ, আমাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা; তোমাৰ মুখখন জিলিকি উঠক, যাতে আমি পৰিত্ৰাণ পাওঁ!

কিন্তু তোমাৰ হাত তোমাৰ সোঁহাতৰ মানুহজনৰ ওপৰত হওক, যিজন মানুহৰ পুত্ৰক তুমি নিজৰ বাবে শক্তিশালী কৰিলা!

তেন্তে আমি তোমালোকৰ পৰা পিছুৱাই নাযাব; আমাক জীৱন দিয়া, আৰু আমি তোমাৰ নাম মাতিম!

হে বাহিনীসকলৰ প্ৰভু, আমাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা! আমি পৰিত্ৰাণ পাবলৈ তোমালোকৰ মুখ উজ্জ্বল হওক!

ৰোমীয়া ১:১-৭

পৌল, খ্ৰীষ্ট যীচুৰ দাস, পাঁচনি হ'বলৈ আহ্বান কৰা, ঈশ্বৰৰ শুভবাৰ্তাৰ বাবে পৃথক , যিটো তেওঁ পবিত্ৰ শাস্ত্ৰত নিজৰ ভাববাদীসকলৰ যোগেদি পবিত্ৰ শাস্ত্ৰত তেওঁৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, যিজন মাংস অনুসৰি দায়ূদৰ বংশধৰ আছিল আৰু মৃত্যুৰ মাজৰ পৰা পুনৰুত্থানৰ দ্বাৰা পবিত্ৰতাৰ আত্মাৰ অনুসাৰে ক্ষমতাত ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ বুলি ঘোষণা কৰা হৈছিল। আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্ট, যাৰ দ্বাৰা আমি তেওঁৰ নামৰ কাৰণে বিশ্বাসৰ আজ্ঞাবহতা আনিবলৈ অনুগ্ৰহ আৰু পাঁচনিত্ব লাভ কৰিছো, যীচু খ্ৰীষ্টৰ অন্তৰ্গত হ’বলৈ আহ্বান কৰা আপোনালোককে ধৰি সকলো জাতিৰ মাজত,

সকলোলৈ ৰোমত যিসকলক ঈশ্বৰে প্ৰিয় আৰু পবিত্ৰ হ'বলৈ মাতিছে: আমাৰ পিতৃ ঈশ্বৰ আৰু প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ পৰা তোমালোকক অনুগ্ৰহ আৰু শান্তি হওক।

মথি ১:১৮-২৫

এতিয়া জন্ম যীচু খ্ৰীষ্টৰ বিষয়ে এইদৰেই সংঘটিত হৈছিল। যেতিয়া তাৰ মাকমৰিয়মক যোচেফৰ লগত বাগ্দান কৰা হৈছিল, তেওঁলোক একত্ৰিত হোৱাৰ আগতেই তেওঁক পবিত্ৰ আত্মাৰ পৰা গৰ্ভৱতী হোৱা দেখা গৈছিল। আৰু তাইৰ স্বামী যোচেফ এজন ন্যায়পৰায়ণ মানুহ হোৱাৰ বাবে আৰু তাইক লজ্জিত কৰিবলৈ অনিচ্ছুক হৈ তাইক মনে মনে বিবাহ বিচ্ছেদ কৰিবলৈ সংকল্প ল’লে।

কিন্তু এই কথাবোৰ বিবেচনা কৰি থাকোঁতে চোৱা, প্ৰভুৰ এজন দূতে তেওঁক সপোনত দেখা দি ক’লে, “হে দায়ূদৰ পুত্ৰ যোচেফ, মৰিয়মক তোমাৰ পত্নী হিচাপে ল’বলৈ ভয় নকৰিবা তাইৰ মাজত গৰ্ভধাৰণ কৰা হৈছে পবিত্ৰ আত্মাৰ পৰা। তাই এজন পুত্ৰ সন্তান জন্ম দিব, আৰু তুমি তেওঁৰ নাম যীচু ৰাখিবা, কিয়নো তেওঁ নিজৰ লোকসকলক তেওঁলোকৰ পাপৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিব।”

এই সকলোবোৰ ঘটিছিল প্ৰভুৱে ভাববাদীৰ দ্বাৰা যি কৈছিল, “চোৱা, কুমাৰীয়ে গৰ্ভধাৰণ কৰি পুত্ৰ জন্ম দিব, আৰু তেওঁলোকে তেওঁৰ নাম ইমানুৱেল ৰাখিব” (যাৰ অৰ্থ হৈছে, আমাৰ লগত ঈশ্বৰ)। যেতিয়া যোচেফে টোপনিৰ পৰা সাৰ পাই উঠিল, তেতিয়া তেওঁ প্ৰভুৰ দূতে তেওঁক আজ্ঞা অনুসৰি কৰিলে, তেওঁ নিজৰ পত্নীক লৈ গ’ল, কিন্তু পুত্ৰ সন্তান জন্ম নিদিয়ালৈকে তাইক চিনি নাপালে। আৰু তেওঁ তেওঁৰ নাম যীচু ৰাখিলে।

প্ৰেমৰ বিষয়ে বাইবেলৰ পদ

যীচু, শান্তিৰ ৰাজকুমাৰ

শান্তি

দ্বিতীয় সপ্তাহত শান্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। যীচুৱে আমাৰ পাপ ক্ষমা কৰি আৰু ঈশ্বৰৰ লগত মিলন কৰি আমাক শান্তি আনে। মানৱজাতিৰ পাপ আৰু শাস্তি গ্ৰহণ কৰি যীচুৱে আমাৰ পৰিত্ৰাণৰ চূড়ান্ত মূল্য দিছিল আৰু ঈশ্বৰৰ লগত আমাক শান্তি আনিছিল। ৰোমীয়া ৫:১ পদত কোৱাৰ দৰে, “যিহেতু আমি বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই ধাৰ্মিক বুলি গণিত হ’লোঁ, গতিকে আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই ঈশ্বৰৰ লগত শান্তি পালোঁ।”

আনন্দ

তৃতীয় সপ্তাহত আনন্দৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। যোহন ১৫:১১ পদত যীচুৱে কৈছে, “মই তোমালোকক এই কথা কৈছো যাতে মোৰ আনন্দ তোমালোকৰ মাজত থাকে আৰু তোমালোকৰ আনন্দ সম্পূৰ্ণ হয়।” যীচুৱে আমাক ঈশ্বৰৰ সৈতে মিলন ঘটায়, যাতে আমি ৰ আনন্দ অনুভৱ কৰিব পাৰোপবিত্ৰ আত্মাৰ বাসস্থানৰ দ্বাৰা ঈশ্বৰৰ উপস্থিতি। যেতিয়া আমি খ্ৰীষ্টান বিশ্বাসত বাপ্তিস্ম লওঁ, তেতিয়া ঈশ্বৰে আমাৰ ওপৰত নিজৰ আত্মা ঢালি দিয়ে। আমি পবিত্ৰ আত্মাৰ বশৱৰ্তী হৈ চলিবলৈ শিকিলে আমি আজ্ঞাকাৰীতাৰ আনন্দ অনুভৱ কৰোঁ। আমি ঈশ্বৰ আৰু ইজনে সিজনৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্কত সুখ আৰু সন্তুষ্টি পাওঁ, যেতিয়া যীচুৱে আমাৰ ভগ্ন সম্পৰ্কবোৰ মেৰামতি কৰে।

প্ৰেম

চতুৰ্থ সপ্তাহত প্ৰেমৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। যীচু হৈছে বলিদানমূলক প্ৰেমৰ চূড়ান্ত উদাহৰণ। তেওঁ সেৱা কৰিবলৈ অহা নাছিল, কিন্তু সেৱা কৰিবলৈহে আহিছিল (মাৰ্ক ১০:৪৫)। তেওঁ স্বেচ্ছাই আমাৰ পাপ ল’লে আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ দুখ-কষ্ট অনুভৱ কৰিলে যাতে আমি ক্ষমা কৰিব পাৰো। তেওঁ নিজৰ জীৱনটো দিছিল যাতে আমি ঈশ্বৰৰ প্ৰেম অনুভৱ কৰিব পাৰো আৰু তেওঁৰ লগত মিলন ঘটাব পাৰো।

আমাৰ প্ৰতি যীচুৰ প্ৰেম হৈছে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী শক্তি। তেওঁৰ প্ৰেম ইমানেই বেছি যে তেওঁ স্বেচ্ছাই ক্ৰুচত মৃত্যু সহ্য কৰিছিল। ১ যোহন ৪:৯-১০ পদত কোৱাৰ দৰে, “আমাৰ মাজত ঈশ্বৰৰ প্ৰেম প্ৰকাশ পালে যে ঈশ্বৰে তেওঁৰ একমাত্ৰ পুত্ৰক জগতলৈ পঠিয়াই দিলে, যাতে আমি তেওঁৰ দ্বাৰাই জীয়াই থাকিব পাৰো। আমি ঈশ্বৰক প্ৰেম কৰা বুলি নহয়, কিন্তু তেওঁ আমাক প্ৰেম কৰি আমাৰ পাপৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হ’বলৈ নিজৰ পুত্ৰক পঠিয়াইছে।”

খ্ৰীষ্ট শিশু

আগমনৰ শেষ মমবাতি পৰম্পৰাগতভাৱে বৰদিনৰ দিনা জ্বলোৱা হয়, যিয়ে খ্ৰীষ্ট সন্তানৰ আগমনৰ ইংগিত দিয়ে। আমি যীচুৰ জন্ম উদযাপন কৰো আৰু তেওঁৰ আগমনত আনন্দিত হওঁ। আমি পুৰণি নিয়মৰ ভৱিষ্যদ্বাণীবোৰ মনত পেলাওঁ, যিবোৰ যীচুৰ জন্মৰ সময়ত পূৰ্ণ হৈছিল, যেনে...যিচয়া ৭:১৪, “সেয়েহে যিহোৱাই নিজেই তোমালোকক এটা চিন দিব। চোৱা, কুমাৰীয়ে গৰ্ভধাৰণ কৰি পুত্ৰ জন্ম দিব আৰু তেওঁৰ নাম ইমানুৱেল ৰাখিব।”

আমি সেইদিনালৈ আগ্ৰহী যেতিয়া যীচু পুনৰ আহিব, আৰু ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য পৃথিৱীত প্ৰতিষ্ঠা হ'ব। আমি খ্ৰীষ্টমাছৰ প্ৰকৃত অৰ্থ উদযাপন কৰো, যি সময়ত ঈশ্বৰ মানুহ হৈ আমাৰ মাজত বাস কৰিছিল। আমি তেওঁৰ আগমনৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকোঁতে আমাক সকলো জাতিৰ মাজত শুভবাৰ্তাৰ শুভবাৰ্তা ভাগ-বতৰা কৰাৰ আমাৰ দায়িত্বৰ কথা সোঁৱৰাই দিয়া হয়।

আগমন হৈছে উদযাপন আৰু চিন্তা-চৰ্চাৰ এক আচৰিত ঋতু। যীচুৰ জন্মৰ স্মৃতি আৰু তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰা প্ৰত্যাৱৰ্তনৰ বাবে আগ্ৰহেৰে বাট চাই থকাৰ সময়। এই ঋতুত আমি সময় উলিয়াওঁক যীচুৱে আমাক কঢ়িয়াই অনা আশা, শান্তি, আনন্দ আৰু প্ৰেমক থমকি ৰ’বলৈ, চিন্তা কৰিবলৈ আৰু মনত ৰাখিবলৈ। তলৰ বাইবেলৰ পদসমূহ আপোনাৰ গীৰ্জা বা পৰিয়ালৰ সৈতে এডভেন্ট উদযাপন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।

এডভেন্ট শাস্ত্ৰ

এডভেন্টৰ ১ম সপ্তাহৰ বাবে শাস্ত্ৰ পাঠ

যিচয়া ২:১-৫

আমোজৰ পুত্ৰ যিচয়াই যিহূদা আৰু যিৰূচালেমৰ বিষয়ে যি বাক্য দেখিছিল। শেষৰ দিনবোৰত যিহোৱাৰ গৃহৰ পৰ্বতটো পৰ্ব্বতৰ ভিতৰত সৰ্বোচ্চ হিচাপে প্ৰতিষ্ঠিত হ’ব আৰু পৰ্বতৰ ওপৰত ওপৰলৈ উঠিব; আৰু সকলো জাতি ইয়ালৈ বৈ যাব, আৰু বহুতো জাতি আহি ক’ব, “আহা, আমি যিহোৱাৰ পৰ্বতলৈ, যাকোবৰ ঈশ্বৰৰ ঘৰলৈ যাওঁ, যাতে তেওঁ আমাক নিজৰ পথ আৰু সেইটো শিকাব আমি হয়তো তেওঁৰ মাজত খোজ কাঢ়িমপথবোৰ।’

কিয়নো চিয়োনৰ পৰা বিধান আৰু যিৰূচালেমৰ পৰা প্ৰভুৰ বাক্য ওলাব। তেওঁ জাতিসমূহৰ মাজত বিচাৰ কৰিব, আৰু বহু লোকৰ বিবাদৰ সিদ্ধান্ত ল’ব; আৰু তেওঁলোকে নিজৰ তৰোৱালবোৰক নাঙলৰ টুকুৰা আৰু বৰশীবোৰক ছাঁটনি কাঠত পৰিণত কৰিব; জাতিয়ে জাতিৰ বিৰুদ্ধে তৰোৱাল তুলিব নোৱাৰিব, আৰু যুদ্ধ শিকিব নোৱাৰিব। হে যাকোবৰ বংশ, আহক, আমি প্ৰভুৰ পোহৰত চলি যাওঁ।

গীতমালা ১২২

তেওঁলোকে মোক ক’লে, “আহক আমি প্ৰভুৰ গৃহলৈ যাওঁ !” হে যিৰূচালেম, তোমাৰ দুৱাৰৰ ভিতৰত আমাৰ ভৰি থিয় হৈ আছে!

যিৰূচালেম—এখন নগৰৰ দৰে নিৰ্মিত যিখন নগৰৰ দৰে সুদৃঢ়ভাৱে বান্ধ খাই আছে, য’লৈ ফৈদবোৰে ইস্ৰায়েলৰ বাবে নিৰ্দেশ দিয়াৰ দৰে প্ৰভুৰ ফৈদবোৰ উঠি যায় প্ৰভুৰ নামক ধন্যবাদ দিয়ক। তাত বিচাৰৰ বাবে সিংহাসন স্থাপন কৰা হৈছিল, দায়ূদৰ বংশৰ সিংহাসন।

যিৰূচালেমৰ শান্তিৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰক! “তোমাক ভালপোৱা তেওঁলোক নিৰাপদ হওক! তোমাৰ দেৱালৰ ভিতৰত শান্তি আৰু তোমাৰ টাৱাৰৰ ভিতৰত নিৰাপত্তা হওক!” মোৰ ভাই-ভাই আৰু সংগীসকলৰ কাৰণে মই ক’ম, “তোমালোকৰ ভিতৰত শান্তি হওক!” আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৃহৰ কাৰণে মই তোমালোকৰ মংগল বিচাৰিম।

ৰোমীয়া ১৩:১১-১৪

ইয়াৰ বাহিৰেও তোমালোকৰ বাবে সময় আহি পৰাৰ সময় আপুনি জানে টোপনিৰ পৰা সাৰ পোৱা। কিয়নো আমি প্ৰথম বিশ্বাস কৰাতকৈ এতিয়া পৰিত্ৰাণ আমাৰ ওচৰত। ৰাতিটো বহু দূৰ গ’ল; দিনটো ওচৰ চাপি আহিছে। গতিকে আহক আমি অন্ধকাৰৰ কামবোৰ পেলাই দি পোহৰৰ কৱচ পিন্ধো। আমি সঠিকভাৱে খোজ কাঢ়ি যাওঁযেনেকৈ দিনৰ ভাগত, অৰ্গী আৰু মদ্যপানত নহয়, যৌন অনৈতিকতা আৰু কামুকতাত নহয়, কাজিয়া আৰু ঈৰ্ষাত নহয়। কিন্তু প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্ট পিন্ধক আৰু মাংসৰ কামনা পূৰণৰ বাবে কোনো ব্যৱস্থা নকৰিবা।

মথি ২৪:৩৬-৪৪

কিন্তু সেই দিন আৰু ঘণ্টাৰ বিষয়ে কোনেও নাজানে আনকি স্বৰ্গৰ স্বৰ্গদূতসকলকো, পুত্ৰও নহয়, কিন্তু কেৱল পিতৃহে। কিয়নো নোহৰ দিন যেনেকৈ আছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰৰ আগমন হ’ব। কিয়নো জলপ্লাৱনৰ আগৰ সেই দিনবোৰত যেনেকৈ নোহে জাহাজত প্ৰৱেশ কৰা দিনলৈকে তেওঁলোকে খাই-পানী, বিয়া আৰু বিয়া দিছিল, আৰু জলপ্লাৱনে আহি সকলোকে উটুৱাই নিয়াৰ আগলৈকে তেওঁলোকে অজ্ঞাত আছিল, তেনেকৈয়ে তেওঁলোকৰ আগমন হ’ব মানুহৰ পুত্ৰ।

তেতিয়া দুজন মানুহ পথাৰত থাকিব; এটা লোৱা হ’ব আৰু এজনক এৰি দিয়া হ’ব। দুগৰাকী মহিলাই মিলত পিহিব; এটা লোৱা হ’ব আৰু এজনক এৰি দিয়া হ’ব। এতেকে সজাগ হৈ থাকা, কিয়নো তোমালোকে নাজানা যে তোমাৰ প্ৰভু কোন দিনা আহিব। কিন্তু এইটো জানি লওক যে ঘৰৰ মালিকে যদি ৰাতিৰ কোন অংশত চোৰ আহিব বুলি গম পালেহেঁতেন তেন্তে তেওঁ সাৰ পাই থাকিলহেঁতেন আৰু নিজৰ ঘৰখন ভাঙিবলৈ নিদিলেহেঁতেন। গতিকে আপুনিও সাজু থাকিব লাগিব, কাৰণ আপুনি আশা নকৰা সময়ত মানুহৰ পুত্ৰ আহিব।

আশাৰ বিষয়ে বাইবেলৰ পদ

আগমনৰ দ্বিতীয় সপ্তাহৰ বাবে শাস্ত্ৰ পাঠ

যিচয়া ১১:১-১০

যিচয়ৰ ডালৰ পৰা এটা ডাল ওলাব আৰু তাৰ শিপাৰ পৰা এটা ডাল ফল দিব। আৰু আত্মাৰ...প্ৰভুৱে তেওঁৰ ওপৰত বিশ্ৰাম কৰিব, প্ৰজ্ঞা আৰু বুদ্ধিৰ আত্মা, পৰামৰ্শ আৰু শক্তিৰ আত্মা, জ্ঞান আৰু প্ৰভুৰ ভয়ৰ আত্মা।

আৰু তেওঁৰ আনন্দ প্ৰভুৰ ভয়ত থাকিব। তেওঁ নিজৰ চকুৱে যি দেখিছে তাৰ দ্বাৰা বিচাৰ নকৰিব, বা কাণে শুনা মতে বিবাদৰ সিদ্ধান্ত নকৰিব, কিন্তু ধাৰ্মিকতাৰে তেওঁ দৰিদ্ৰসকলৰ বিচাৰ কৰিব আৰু পৃথিৱীৰ নম্ৰ লোকসকলৰ বাবে ন্যায়পৰায়ণতাৰে সিদ্ধান্ত ল’ব; আৰু তেওঁ মুখৰ লাখুটিৰে পৃথিৱীক আঘাত কৰিব, আৰু ওঁঠৰ উশাহেৰে দুষ্টক বধ কৰিব।

ধাৰ্মিকতা তেওঁৰ কঁকালৰ বেল্ট আৰু বিশ্বাস তেওঁৰ কঁকালৰ বেল্ট।

পহু মেৰ পোৱালিৰ লগত বাস কৰিব আৰু নাহৰফুটুকীয়ে ছাগলী পোৱালিৰ লগত শুব, পোৱালি আৰু সিংহ আৰু মোটা পোৱালি একেলগে শুব; আৰু এটা সৰু শিশুৱে তেওঁলোকক নেতৃত্ব দিব।

গৰু আৰু ভালুক চৰিব; সিহঁতৰ পোৱালিবোৰ একেলগে শুব; আৰু সিংহই গৰুৰ দৰে খেৰ খাব। স্তনপান কৰা শিশুৱে কব্ৰাৰ গাঁতৰ ওপৰত খেলিব, আৰু গাখীৰ এৰা শিশুৱে ঘোঁৰাৰ গুহাত হাত দিব।

মোৰ সকলো পবিত্ৰ পৰ্বততে সিহঁতে আঘাত বা ধ্বংস নকৰিব; কিয়নো জলে সাগৰক আৱৰি ধৰাৰ দৰে পৃথিৱী প্ৰভুৰ জ্ঞানেৰে পৰিপূৰ্ণ হ’ব।” সেই দিনা যিচয়ৰ শিপা, যি জনগোষ্ঠীসমূহৰ বাবে সংকেত হিচাপে থিয় দিব—জাতিবোৰে তেওঁৰ বিষয়ে সোধা-পোছা কৰিব, আৰু তেওঁৰ বিশ্ৰাম স্থান গৌৰৱময় হ’ব।

গীতমালা ৭২:১-৭, ১৮-১৯

হে ঈশ্বৰ, ৰজাক আপোনাৰ ন্যায় আৰু আপোনাৰ ধাৰ্মিকতা দিয়কৰাজপুত্ৰ!

তেওঁ আপোনাৰ লোকসকলক ধাৰ্মিকতাৰে বিচাৰ কৰক, আৰু আপোনাৰ দৰিদ্ৰসকলক ন্যায়ৰ দ্বাৰা বিচাৰ কৰক!

পৰ্বতবোৰে জনসাধাৰণৰ বাবে আৰু পাহাৰবোৰে ধাৰ্মিকতাৰে সমৃদ্ধি বহন কৰক!

তেওঁ জনসাধাৰণৰ দৰিদ্ৰৰ কাৰণ ৰক্ষা কৰক, আৰ্তজনৰ সন্তানক মুক্তি দিয়ক আৰু অত্যাচাৰীক চেপি ধৰে!

সূৰ্য্য স্থায়ী হৈ থকাৰ সময়ত আৰু চন্দ্ৰ যেতিয়ালৈকে তেওঁলোকে আপোনাক ভয় কৰক, সকলো প্ৰজন্মলৈকে!

তেওঁ কটা ঘাঁহৰ ওপৰত পৰা বৰষুণৰ দৰে হওক, পৃথিৱীক পানী দিয়া বৰষুণৰ দৰে হওক! তেওঁৰ দিনত ধাৰ্ম্মিকসকলে ফুলি উঠক, আৰু শান্তি প্ৰচুৰ হওক, যেতিয়ালৈকে চন্দ্ৰ আৰু নাথাকে!

যি প্ৰভু, ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ, যি অকল আচৰিত কাম কৰে, ধন্য হওক। তেওঁৰ গৌৰৱময় নাম চিৰকাল ধন্য হওক; গোটেই পৃথিৱী তেওঁৰ মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ হওক! আমিন আৰু আমিন!

ৰোমীয়া ১৫:৪-১৩

কিয়নো আগৰ দিনত যি লিখা আছিল, সেয়া আমাৰ শিক্ষাৰ বাবে লিখা হৈছিল, যাতে সহনশীলতা আৰু শাস্ত্ৰৰ উৎসাহৰ দ্বাৰাই আমি আশা পাওঁ। সহনশীলতা আৰু উৎসাহৰ ঈশ্বৰে আপোনালোকক খ্ৰীষ্ট যীচুৰ অনুকূলে ইজনে সিজনৰ লগত এনে মিলনেৰে জীয়াই থাকিবলৈ অনুমতি দিয়ক, যাতে আপোনালোকে একেলগে একে মাতেৰে আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ ঈশ্বৰ আৰু পিতৃক মহিমা কৰিব পাৰে। এতেকে ঈশ্বৰৰ মহিমাৰ কাৰণে খ্ৰীষ্টই তোমালোকক আদৰি লোৱাৰ দৰে ইজনে সিজনক আদৰি লোৱা।

কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ যে খ্ৰীষ্টই পিতৃপুৰুষসকলক দিয়া প্ৰতিজ্ঞাবোৰক দৃঢ় কৰিবলৈ ঈশ্বৰৰ সত্যতা দেখুৱাবলৈ চুন্নত হোৱা লোকসকলৰ দাস হ’ল। আৰুযাতে অনা-ইহুদীসকলে তেওঁৰ দয়াৰ বাবে ঈশ্বৰৰ মহিমা কৰিব পাৰে। যিদৰে লিখা আছে, “সেয়েহে মই অনা-ইহুদীসকলৰ মাজত তোমাক প্ৰশংসা কৰিম আৰু তোমাৰ নামত গান গাইম।” আৰু পুনৰ কোৱা হৈছে, “হে অনা-ইহুদীসকল, তেওঁৰ লোকসকলৰ সৈতে আনন্দিত হওক।” আৰু আকৌ, “তোমালোক সকলো অনা-ইহুদী, যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা, আৰু সকলো জনগোষ্ঠীয়ে তেওঁক প্ৰশংসা কৰা।”

আৰু যিচয়াই পুনৰ কয়, “যিজন অনা-ইহুদীসকলক শাসন কৰিবলৈ উঠিব, তেওঁ যিচয়ৰ শিপা আহিব; অনা-ইহুদীসকলে তেওঁৰ ওপৰত আশা কৰিব।” আশাৰ ঈশ্বৰে তোমালোকক বিশ্বাস কৰাত সকলো আনন্দ আৰু শান্তিৰে ভৰাই তোলক, যাতে পবিত্ৰ আত্মাৰ শক্তিৰ দ্বাৰা তোমালোকে আশাৰ প্ৰচুৰতা লাভ কৰিবা।

মথি ৩:১-১২

তেওঁলোকত দিন বাপ্তিস্মদাতা যোহনে যিহূদিয়াৰ মৰুভূমিত প্ৰচাৰ কৰি আহিছিল, “অনুতাপ কৰক, কিয়নো স্বৰ্গৰাজ্য ওচৰ চাপিছে।”কিয়নো যিচয়া ভাববাদীয়ে কৈছিল,

“মাত মৰুভূমিত চিঞৰি থকা এজনৰ বিষয়ে: ‘যিহোৱাৰ পথ প্ৰস্তুত কৰা; তাৰ বাটবোৰ পোন কৰক।’”

এতিয়া যোহনে উটৰ চুলিৰ কাপোৰ আৰু কঁকালত চামৰাৰ বেল্ট পিন্ধিছিল আৰু তেওঁৰ খাদ্য আছিল ফৰিং আৰু বনৰীয়া মৌ। তেতিয়া যিৰূচালেম আৰু সমগ্ৰ যিহূদিয়া আৰু যৰ্দ্দন নদীৰ চাৰিওফালে তেওঁৰ ওচৰলৈ ওলাই আহিল আৰু তেওঁলোকে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰি যৰ্দ্দন নদীত তেওঁৰ দ্বাৰা বাপ্তিস্ম ল’লে।

কিন্তু যেতিয়া তেওঁ বহুতো ফৰীচী আৰু চদ্দুকীক অহা দেখিলে বাপ্তিস্ম ল’বলৈ তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “হে সাপৰ সন্তানসকল! আহিবলগীয়া ক্ৰোধৰ পৰা পলায়ন কৰিবলৈ কোনে তোমালোকক সকীয়াই দিলে? অনুতাপৰ লগত খাপ খুৱাই ফল দিয়ক। আৰু ক’বলৈ অহংকাৰ নকৰিব