“শক্তিশালী আৰু সাহসী হওক। তেওঁলোকক ভয় নকৰিবা বা ভয় নকৰিবা, কিয়নো তোমালোকৰ লগত যিহোৱা ঈশ্বৰে যাব। তেওঁ তোমাক এৰি নাযায়, তোমাক এৰি নাযায়।”

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬

পৰিচয়

আমাৰ অতি দুৰ্বল মুহূৰ্তবোৰতেই আমি প্ৰায়ে অনুভৱ কৰোঁ যে ভয় আৰু অনিশ্চয়তাৰ ওজন আমাৰ ওপৰত পৰিছে, যাৰ ফলত আমি হেৰুৱা যেন অনুভৱ কৰোঁ আৰু... অকলশৰীয়া. তথাপিও আমাৰ গভীৰ সংগ্ৰামৰ মাজত প্ৰভুৱে দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ পদত পোৱা এটা কোমল আশ্বাসৰ সৈতে হাত আগবঢ়ায় – তেওঁ বিশ্বাসী, জীৱনৰ আটাইতকৈ অন্ধকাৰ উপত্যকাৰ মাজেৰে এজন চিৰবৰ্তিত সংগী। এই সান্ত্বনাদায়ক প্ৰতিজ্ঞাৰ গভীৰতাক সঁচাকৈয়ে উপলব্ধি কৰিবলৈ আমি দ্বিতীয় বিবৰণৰ চহকী আখ্যানটোৰ ভিতৰলৈ সোমাই যাব লাগিব, ইয়াৰ দ্বাৰা ধাৰণ কৰা কালজয়ী পাঠ আৰু ই আমাৰ আগন্তুক যাত্ৰাৰ বাবে আগবঢ়োৱা অনস্বীকাৰ্য আশা উন্মোচন কৰিব লাগিব।

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ৰ ঐতিহাসিক প্ৰসংগ

দ্বিতীয় বিবৰণ হৈছে তওৰাতৰ চূড়ান্ত কিতাপ বা বাইবেলৰ প্ৰথম পাঁচখন কিতাপ আৰু ই ইস্ৰায়েলীসকলৰ মৰুভূমিত যাত্ৰা আৰু প্ৰতিজ্ঞাত দেশত প্ৰৱেশৰ মাজত এখন দলং হিচাপে কাম কৰে। মোচিয়ে বিদায়ী ভাষণ দিওঁতে তেওঁ ইস্ৰায়েলৰ ইতিহাসৰ কথা কয়, ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসযোগ্যতা আৰু তেওঁৰ আজ্ঞাসমূহৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে আজ্ঞা পালনৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ এই আখ্যানৰ লগত ইস্ৰায়েলীসকলৰ যাত্ৰাৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ মুহূৰ্ত হিচাপে খাপ খাই পৰে . প্ৰতিজ্ঞাত দেশত আগলৈ আহিবলগীয়া প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈ তেওঁলোকে নতুন যুগৰ সীমাত থিয় দিছে। নেতৃত্বৰ মেণ্টেল হ’ল...মোচিৰ পৰা যিহোচূৱালৈ প্ৰেৰণ কৰা হৈছে, আৰু লোকসকলে ঈশ্বৰৰ উপস্থিতি আৰু পথ প্ৰদৰ্শনৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ সন্মুখীন হৈছে।

দ্বিতীয় বিবৰণৰ সামগ্ৰিক আখ্যান

দ্বিতীয় বিবৰণৰ পুস্তকখন ৰ পৰা তিনিটা মূল বক্তৃতাৰ আশে-পাশে গঠন কৰা হৈছে মোচি:

1. ইস্ৰায়েলৰ ইতিহাসৰ পৰ্যালোচনা (দ্বিতীয় বিবৰণ ১-৪): মোচিয়ে ইস্ৰায়েলীসকলে মিচৰৰ পৰা, মৰুভূমিৰ মাজেৰে আৰু প্ৰতিজ্ঞাত দেশৰ প্ৰান্তলৈকে কৰা যাত্ৰাৰ কথা কয়। এই পুনৰাবৃত্তিই তেওঁৰ লোকসকলক উদ্ধাৰ, পথ প্ৰদৰ্শন আৰু যোগান ধৰাৰ ক্ষেত্ৰত ঈশ্বৰৰ বিশ্বাসযোগ্যতাক গুৰুত্ব দিয়ে।

2. নিয়মৰ আজ্ঞাবহতাৰ আহ্বান (দ্বিতীয় বিবৰণ ৫-২৬): মোচিয়ে দহ আজ্ঞা আৰু অন্যান্য বিধান পুনৰাবৃত্তি কৰে, আঙুলিয়াই দিয়ে প্ৰতিজ্ঞাত দেশত ইস্ৰায়েলৰ সফলতাৰ চাবিকাঠি হিচাপে ঈশ্বৰক ভালপোৱা আৰু আজ্ঞা পালন কৰাৰ গুৰুত্ব।

3. বন্ধৰ নবীকৰণ আৰু মোচিৰ বিদায় (দ্বিতীয় বিবৰণ ২৭-৩৪): মোচিয়ে লোকসকলক নেতৃত্ব দিয়ে ঈশ্বৰৰ সৈতে তেওঁলোকৰ নিয়ম নবীকৰণ কৰাত, ইস্ৰায়েলৰ জনগোষ্ঠীসমূহক আশীৰ্ব্বাদ কৰে, আৰু তেওঁৰ নেতৃত্বৰ ভূমিকা যিহোচূৱালৈ অৰ্পণ কৰে।

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ প্ৰসংগত বুজা

ৰ পোহৰত দ্বিতীয় বিবৰণৰ সামগ্ৰিক বিষয়বস্তু, আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে এই পদটো কেৱল ঈশ্বৰৰ স্থায়ী উপস্থিতিৰ প্ৰতিজ্ঞাই নহয় কিন্তু তেওঁৰ ওপৰত বিশ্বাস আৰু আজ্ঞা পালন কৰিবলৈও এক উপদেশ। গোটেই কিতাপখনত আমি ইস্ৰায়েলীসকলে ঈশ্বৰক বিশ্বাস কৰাত আৰু তেওঁৰ আজ্ঞা পালন কৰাত বাৰে বাৰে ব্যৰ্থ হোৱাৰ সাক্ষী হৈছো। তেওঁলোকৰ কাহিনীয়ে আমাৰ বাবে সতৰ্কবাণীমূলক কাহিনী হিচাপে কাম কৰে, বিশ্বাসযোগ্যতাৰ গুৰুত্ব আৰু...আজ্ঞাবহতা।

সোণালী পোৱালিৰ কাণ্ড (যাত্ৰাপুস্তক ৩২; দ্বিতীয় বিবৰণ ৯:৭-২১)

ঈশ্বৰে ইস্ৰায়েলীসকলক মিচৰৰ দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰাৰ কিছু সময়ৰ পিছতে আৰু চিনাই পৰ্বতত তেওঁলোকক দহ আজ্ঞা দিয়াৰ পিছত,... মোচিয়ে পৰ্বতৰ পৰা নামি অহালৈ অপেক্ষা কৰি মানুহবোৰ অধৈৰ্য্য হৈ পৰিল। অধৈৰ্য্যতা আৰু বিশ্বাসৰ অভাৱত তেওঁলোকে এটা সোণৰ পোৱালি সাজি তাক নিজৰ দেৱতা হিচাপে পূজা কৰিছিল। এই মূৰ্তিপূজাৰ কাৰ্য্যই তেওঁলোকে ঈশ্বৰক বিশ্বাস কৰাত আৰু তেওঁৰ আজ্ঞা পালন কৰাত ব্যৰ্থ হোৱাটো প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, যাৰ ফলত ভয়াৱহ পৰিণতিৰ সৃষ্টি হৈছিল।

চোৰাংচোৱাসকলৰ প্ৰতিবেদন আৰু ইস্ৰায়েলীসকলৰ বিদ্ৰোহ (গণনা পুস্তক ১৩-১৪; দ্বিতীয় বিবৰণ ১:১৯-৪৬)<১১>

যেতিয়া ইস্ৰায়েলীসকলে প্ৰতিজ্ঞাত দেশৰ সীমাত উপনীত হ’ল, তেতিয়া মোচিয়ে দেশখন বিচাৰিবলৈ বাৰজন চোৰাংচোৱা পঠিয়ালে। ইয়াৰে দহজনে নেতিবাচক প্ৰতিবেদন লৈ উভতি আহিছিল, দাবী কৰিছিল যে মাটিখিনি দৈত্য আৰু সুদৃঢ় চহৰেৰে ভৰি আছে। ইস্ৰায়েলীসকলে ঈশ্বৰে দেশখন তেওঁলোকৰ হাতত তুলি দিয়াৰ প্ৰতিজ্ঞাৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰাৰ পৰিৱৰ্তে সেই দেশত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰি ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিলে। তেওঁলোকৰ বিশ্বাস আৰু অবাধ্যতাৰ অভাৱৰ ফলত ঈশ্বৰে সেই প্ৰজন্মক চল্লিশ বছৰ ধৰি মৰুভূমিত বিচৰণ কৰিবলৈ দোষী সাব্যস্ত কৰিলে, যেতিয়ালৈকে তেওঁলোক সকলোৱে মৃত্যুবৰণ নকৰে, কেৱল কালেব আৰু যিহোচূৱাৰ বাহিৰে, যিসকলে প্ৰভুৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছিল।

মেৰিবাৰ জল (গণনা পুস্তক)। ২০;দ্বিতীয় বিবৰণ ৯:২২-২৪)<১১><০>ইস্ৰায়েলীসকলে মৰুভূমিৰ মাজেৰে যাত্ৰা কৰাৰ সময়ত তেওঁলোকে পানীৰ অভাৱৰ সন্মুখীন হৈছিল, যাৰ ফলত তেওঁলোকে মোচি আৰু ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে গুণগুণাই উঠিছিল। অবিশ্বাস আৰু অধৈৰ্য্যতাৰ মাজত তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ যত্নক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিলতেওঁলোকৰ বাবে। ইয়াৰ উত্তৰত ঈশ্বৰে মোচিক এটা শিলৰ লগত কথা পাতি পানী উলিয়াবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। কিন্তু মোচিয়ে হতাশ হৈ শিলটোৰ লগত কথা কোৱাৰ পৰিৱৰ্তে নিজৰ লাখুটিডালেৰে দুবাৰকৈ আঘাত কৰিলে। এই অবাধ্য কাৰ্য্য আৰু ঈশ্বৰৰ নিৰ্দেশনাৰ ওপৰত আস্থাহীনতাৰ বাবে মোচিক প্ৰতিজ্ঞাত দেশত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ দিয়া নহ'ল।

গোটেই পুস্তকখনৰ পৰিসৰৰ ভিতৰত দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ পদৰ প্ৰসংগটো ধৰি ল'লে আমি ভালকৈ হ'ব পাৰো ইয়াৰ বাৰ্তা বুজিব আৰু আমাৰ নিজৰ জীৱনত প্ৰয়োগ কৰিব। আমি প্ৰত্যাহ্বান আৰু অনিশ্চয়তাৰ সন্মুখীন হোৱাৰ সময়ত আমি মনত ৰাখিব পাৰো যে যিজন ঈশ্বৰে ইস্ৰায়েলীসকলৰ প্ৰতি বিশ্বাসী আছিল, তেওঁ আমাৰ প্ৰতিও বিশ্বাসী। আমি তেওঁৰ অবিফল উপস্থিতিত বিশ্বাস কৰি আৰু আজ্ঞাকাৰীতাৰ প্ৰতি নিজকে প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ কৰি সাহস আৰু শক্তি বিচাৰি পাব পাৰো।

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ ৰ শক্তি ইয়াৰ সমৃদ্ধ আৰু বহুমুখীতাত নিহিত হৈ আছে বাৰ্তা, আমাক সাহস, আস্থা আৰু ঈশ্বৰৰ ওপৰত অটল বিশ্বাসেৰে চিহ্নিত জীৱনৰ সাৰমৰ্ম প্ৰকাশ কৰে। এই পদটোৰ অৰ্থৰ মাজত সোমাই যোৱাৰ সময়ত আহক আমি ইয়াৰ দ্বাৰা আগবঢ়োৱা আশ্বস্ত কৰা সত্যসমূহ অন্বেষণ কৰোঁ, জীৱনৰ অনিশ্চয়তাক আত্মবিশ্বাস আৰু আশাৰে নেভিগেট কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় আধ্যাত্মিক ভেটি প্ৰদান কৰোঁ।

ঈশ্বৰৰ অটল উপস্থিতি

ঈশ্বৰৰ অবিফল প্ৰতিজ্ঞাৰ আশ্বাস

গোটেই শাস্ত্ৰত আমি ঈশ্বৰৰ লোকসকলৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞা পূৰণৰ বাবে অটল প্ৰতিশ্ৰুতিৰ সাক্ষী হৈ থাকোঁ . দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ পদত ঈশ্বৰে ইস্ৰায়েলীসকলৰ সৈতে কৰা নিয়মক পুনৰাবৃত্তি কৰিছে, তেওঁলোকক তেওঁৰ বিশ্বাসযোগ্যতা আৰু ভক্তিৰ আশ্বাস দিছে। এই পুনৰ দৃঢ়তা আমাৰ ওচৰলৈও বিস্তৃত, ই এটা সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰে যে আমি তেওঁৰ অপৰিৱৰ্তিত চৰিত্ৰ আৰু অটল প্ৰেমৰ ওপৰত আমাৰ বিশ্বাস ৰাখিব পাৰো।

বিশ্বাসত শিপাই থকা সাহস আৰু শক্তি

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ পদত আমাক মাতিছে সাহস আৰু শক্তিক আকোৱালি ল’বলৈ, আমাৰ নিজৰ ক্ষমতা বা সম্পদৰ বাবে নহয়, কিন্তু আমি জানো যে ঈশ্বৰ আমাৰ লগত আছে। তেওঁৰ ওপৰত আমাৰ আস্থা ৰাখি আমি যিকোনো বাধাৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰো আত্মবিশ্বাসেৰে, এই জ্ঞানত নিৰাপদ যে তেওঁ আমাৰ মংগলৰ বাবে কাম কৰি আছে। এই সাহসী আস্থা ঈশ্বৰৰ ওপৰত আমাৰ বিশ্বাসৰ প্ৰমাণ, যিয়ে আমাক সাহসেৰে অজ্ঞাত স্থানত ভৰি দিবলৈ আৰু জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ'বলৈ অনুমতি দিয়ে।

সম্পূৰ্ণ হৃদয়ৰ ভক্তিৰ আহ্বান

দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১ ৰ প্ৰসংগ :৬ কিতাপখনৰ বহল আখ্যানৰ ভিতৰত ঈশ্বৰক সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে বিশ্বাস কৰা আৰু অনুসৰণ কৰাৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত আলোকপাত কৰা হৈছে। যেতিয়া আমি ইস্ৰায়েলীসকলৰ ইতিহাস আৰু তেওঁলোকে বাৰে বাৰে ঈশ্বৰক বিশ্বাস আৰু আজ্ঞা পালন কৰাত ব্যৰ্থ হোৱাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰোঁ, তেতিয়া আমাক তেওঁৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে ভক্তি কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ কথা মনত পেলোৱা হয়। অহা সাহস আৰু শক্তিক আকোৱালি লোৱাঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰাৰ পৰা আমাক তেওঁৰ ইচ্ছা আৰু তেওঁৰ পথৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণৰূপে সমৰ্পিত হোৱাটো প্ৰয়োজন, তেওঁক আমাৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো দিশতে আমাক পথ প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া।

প্ৰয়োগ

আজি আমাৰ জীৱনত আমি বহুতৰে সন্মুখীন হওঁ প্ৰত্যাহ্বান আৰু অনিশ্চয়তা। নিজৰ শক্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰাটো বা ভয়ৰ দ্বাৰা আপ্লুত হোৱাটো প্ৰলোভনজনক হ’ব পাৰে। কিন্তু দ্বিতীয় বিবৰণ ৩১:৬ পদত আমাক এটা বেলেগ সঁহাৰিলৈ মাতিছে: ঈশ্বৰৰ অহৰহ উপস্থিতি আৰু অবিফল প্ৰতিজ্ঞাত বিশ্বাস কৰিবলৈ, আৰু তেওঁৰ ওপৰত আমাৰ সাহস আৰু শক্তি বিচাৰি উলিয়াবলৈ।

যেতিয়া আমি কঠিন পৰিস্থিতি বা সিদ্ধান্তৰ সন্মুখীন হওঁ, আহক আমি সেইটো মনত ৰাখোঁ ভগৱান আমাৰ লগত যায়। যেতিয়া আমি অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰো, তেতিয়া আমি এই সত্যত আঁকোৱালি লওঁ আহক যে তেওঁ আমাক কেতিয়াও এৰি নাযায় আৰু আমাক এৰি নাযায়। আৰু আমি জীৱনৰ জটিলতাবোৰত নেভিগেট কৰি থাকোঁতে আহক আমি আমাৰ সাহস আৰু শক্তি সেইজনৰ মাজত বিচাৰি পাওঁ যিয়ে আমাৰ লগত সদায় থকাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে।

দিনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা

স্বৰ্গীয় পিতৃ, মই আপোনাক আৰাধনা কৰো আৰু তোমাৰ অবিচল প্ৰেম। মই স্বীকাৰ কৰোঁ যে মই প্ৰায়ে তোমাৰ অহৰহ উপস্থিতি পাহৰি যাওঁ আৰু ভয়ে মোৰ হৃদয়ত ঠাই ল’বলৈ দিওঁ। মোক কেতিয়াও এৰি নাযাব বা এৰি নাযাব বুলি তোমাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ বাবে ধন্যবাদ। জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ'বলৈ আপোনাৰ শক্তি আৰু সাহস বিচাৰিছো, এইটো জানি যে আপুনি মোৰ প্ৰতিটো খোজতে মোৰ লগত আছে। যীচুৰ নামত আমিন।