តារាងមាតិកា
បញ្ញត្តិទាំង 10 គឺជាច្បាប់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលតាមរយៈលោកម៉ូសេ។ គោលបំណងរបស់ពួកគេគឺដើម្បីផ្តល់ការណែនាំសម្រាប់ជីវិតខាងសីលធម៌ និងខាងវិញ្ញាណនៃរាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ បញ្ញត្តិទាំង 10 ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងកន្លែងពីរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺនៅក្នុងនិក្ខមនំ 20 និងចោទិយកថា 5 ហើយបានចូលក្នុងទំនាក់ទំនងនៃសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានរៀនរស់នៅជាប្រជាជាតិសេរី ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះហើយ បញ្ញត្តិទាំង១០ប្រការបានផ្តល់នូវការណែនាំខាងវិញ្ញាណ និងខាងសីលធម៌សម្រាប់ជីវិតរបស់ពួកគេជាសហគមន៍។
បទបញ្ញត្តិបានបង្កើតច្បាប់ដែលត្រូវអនុវត្តតាម ហើយបានរំឭកប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលអំពីសារៈសំខាន់នៃការស្តាប់បង្គាប់អ្នកបង្កើតរបស់ពួកគេ។ ពួកគេបានផ្ដល់ការណែនាំសម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យរស់នៅចុះសម្រុងនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយទទួលស្គាល់កន្លែងពិសេសរបស់ព្រះក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។
បញ្ញត្តិទាំង 10 នៅតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើងសព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារវារំឭកយើងអំពីសារៈសំខាន់នៃការមានត្រីវិស័យសីលធម៌ និងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ពួកគេក៏បម្រើជាការរំលឹកអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះ ហើយផ្តល់នូវស្តង់ដារនៃភាពត្រឹមត្រូវ និងខុស ដែលអាចជួយណែនាំជីវិតរបស់យើង។
1. កុំថ្វាយបង្គំព្រះដទៃឡើយ។
និក្ខមនំ 30:3
«អ្នកនឹងគ្មានព្រះឯទៀតនៅចំពោះមុខខ្ញុំឡើយ»។
ចោទិយកថា 5:6-7
«យើងជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ដែលបាននាំមកអ្នករាល់គ្នាចេញពីស្រុកអេស៊ីប ចេញពីផ្ទះខ្ញុំបម្រើ។ អ្នកនឹងគ្មានព្រះឯទៀតនៅចំពោះមុខខ្ញុំឡើយ»។
2. កុំធ្វើឬថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។
និក្ខមនំ 30:4-6
“មិនត្រូវធ្វើរូបចម្លាក់សម្រាប់ខ្លួនអ្នក ឬរូបរាងណាមួយដែលនៅស្ថានសួគ៌ខាងលើ ឬដែលនៅក្នុង ផែនដីក្រោម ឬនៅក្នុងទឹកក្រោមផែនដី។ កុំក្រាបបង្គំគេ ឬបម្រើគេឡើយ ដ្បិតយើងជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ជាព្រះដែលមានចិត្តច្រណែន ចូលសួរសុខទុក្ខអំពើទុច្ចរិតរបស់ឪពុកលើកូនចៅជំនាន់ទីបី និងជំនាន់ទីបួននៃអ្នកដែលស្អប់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់។ ពីអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ»។
ចោទិយកថា 5:8-10
“មិនត្រូវធ្វើរូបចម្លាក់សម្រាប់ខ្លួនអ្នក ឬមានរូបរាងដូចអ្វីដែលនៅស្ថានសួគ៌ខាងលើឡើយ។ ឬវានៅលើផែនដីក្រោម ឬនៅក្នុងទឹកក្រោមផែនដី។ អ្នកមិនត្រូវក្រាបថ្វាយបង្គំពួកគេ ឬបម្រើពួកគេឡើយ។ ដ្បិតយើងជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា ជាព្រះដែលច្រណែននឹងមើលអំពើទុច្ចរិតរបស់ឪពុកមកលើកូនចៅដល់ជំនាន់ទីបីនិងទីបួននៃអស់អ្នកដែលស្អប់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដល់អស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ និងកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំរាប់ពាន់នាក់។ 1>
3. កុំយកព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយឥតប្រយោជន៍។
និក្ខមនំ 30:7
«មិនត្រូវយកព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកដោយឥតប្រយោជន៍ឡើយ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់នឹងមិនចាប់ព្រះអង្គដោយគ្មានទោសអ្វីឡើយ។ យកព្រះនាមទ្រង់ដោយឥតប្រយោជន៍។
ចោទិយកថា 5:11
“មិនត្រូវយកព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកឡើយដោយឥតប្រយោជន៍ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់នឹងមិនចាប់ខ្លួនគាត់ដោយឥតមានទោសដែលយកព្រះនាមទ្រង់ដោយឥតប្រយោជន៍ឡើយ»។
4. សម្រាកនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយរក្សាវាឱ្យបរិសុទ្ធ។ ប្រាំមួយថ្ងៃត្រូវនឿយហត់ ហើយធ្វើការទាំងអស់ ប៉ុន្តែថ្ងៃទីប្រាំពីរជាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក។ នៅលើនោះ អ្នកមិនត្រូវធ្វើការអ្វីឡើយ គឺអ្នក កូនប្រុស កូនស្រី អ្នកបម្រើប្រុស អ្នកបម្រើស្រី ឬហ្វូងសត្វ ឬអ្នកស្នាក់នៅក្នុងទ្វាររបស់អ្នក។ ដ្បិតក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី សមុទ្រ និងអ្វីៗដែលនៅក្នុងនោះ ហើយបានសម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃសប្ប័ទ ហើយបានធ្វើជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ»។
ចោទិយកថា 5:12-15
“ចូរប្រតិបត្តិថ្ងៃសប្ប័ទ ដើម្បីរក្សាវាឲ្យបរិសុទ្ធ ដូចព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់មកអ្នក។ ប្រាំមួយថ្ងៃត្រូវនឿយហត់ ហើយធ្វើការទាំងអស់ ប៉ុន្តែថ្ងៃទីប្រាំពីរ ជាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក។ នៅលើនោះ អ្នកមិនត្រូវធ្វើការអ្វីឡើយ គឺកូនប្រុស កូនស្រី ឬអ្នកបម្រើប្រុស ឬស្រីបម្រើ គោ លា ឬហ្វូងសត្វរបស់អ្នក ឬអ្នកស្នាក់នៅក្នុងទ្វាររបស់អ្នក ដែលជាអ្នកបម្រើប្រុសរបស់អ្នក។ ហើយអ្នកបំរើស្រីរបស់អ្នកអាចសម្រាកដូចអ្នកដែរ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវចាំថា អ្នកធ្លាប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើនៅស្រុកអេស៊ីប ហើយព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបាននាំអ្នកចេញពីទីនោះ ដោយដៃដ៏ខ្លាំងក្លា និងដៃដែលលាតចេញ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់អ្នកឲ្យរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទ»។
5. គោរពឪពុករបស់អ្នកនិងម្តាយ។
និក្ខមនំ 30:12
“ចូរគោរពឪពុកម្តាយរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យអាយុវែងក្នុងស្រុកដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានប្រទានមកអ្នក”។
សូមមើលផងដែរ: ខគម្ពីរអំពីសេចក្ដីសញ្ញាចោទិយកថា 5:16
«ចូរគោរពឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក ដូចព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់មកអ្នក ដើម្បីអាយុវែងរបស់អ្នក និងដើម្បីឱ្យអ្នកបានសុខសប្បាយនៅក្នុងស្រុកដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក កំពុងផ្តល់ឱ្យអ្នក។"
6. កុំសម្លាប់។
និក្ខមនំ 30:13
“កុំសម្លាប់។ ”
7. កុំប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់។
និក្ខមនំ 30:14
“កុំប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់”
ចោទិយកថា 5:18
“ហើយមិនត្រូវ ប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់។”
សូមមើលផងដែរ: ការហៅរ៉ាឌីកាល់៖ ការប្រឈមមុខនឹងភាពជាសិស្សនៅក្នុងលូកា ១៤:២៦ — លីហ្វ លីហ្វ8. កុំលួច។
និក្ខមនំ 30:15
“មិនត្រូវលួចទេ។ ”
9. កុំកុហក។
និក្ខមនំ 30:16
“មិនត្រូវធ្វើជាសាក្សីក្លែងក្លាយទាស់នឹងអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ។”
ចោទិយកថា 5:20
“ ហើយអ្នកមិនត្រូវធ្វើសាក្សីមិនពិតប្រឆាំងនឹងអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ»។
10. កុំលោភលន់។
និក្ខមនំ 30:17
“កុំលោភលន់ផ្ទះអ្នកជិតខាង។ កុំលោភលន់ប្រពន្ធអ្នកជិតខាង អ្នកបម្រើប្រុស ឬស្រីបម្រើ គោ លា ឬរបស់ណាដែលជាអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ»។
ចោទិយកថា 5:21
«ហើយកុំលោភលន់ប្រពន្ធអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឡើយ។ ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវប្រាថ្នាចង់បានផ្ទះអ្នកជិតខាង ស្រែចម្ការ ឬអ្នកបម្រើប្រុស ឬអ្នកបម្រើស្រី គោ ឬលា ឬអ្វីឡើយនោះជារបស់អ្នកជិតខាងអ្នក។"