តារាងមាតិកា
ពាក្យ "មួយភាគដប់" មានន័យថា ភាគដប់ ឬ 10%។ ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់គឺជាដង្វាយនៃប្រាក់ដែលត្រូវបានផ្ដល់សម្រាប់ជួយដល់ព្រះវិហារ។ ការលើកឡើងដំបូងនៃដង្វាយមួយភាគក្នុងព្រះគម្ពីរគឺនៅក្នុងលោកុប្បត្តិ 14:18-20 នៅពេលដែលលោកអ័ប្រាហាំបានប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិនៃសង្គ្រាមមួយភាគដប់ដល់លោកមិលគីស្សាដែកដែលជាបូជាចារ្យរបស់ព្រះ។ នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានព្រះបង្គាប់ឲ្យផ្តល់ផលនិងសត្វមួយភាគដប់របស់ពួកគេ ដើម្បីជួយពួកលេវី ដែលគ្មានមរតកនៅក្នុងស្រុក (ជនគណនា ១៨:២១-២៤)។ ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាវិធីមួយដើម្បីថ្វាយបង្គំ និងបម្រើព្រះដោយធនធានរបស់មនុស្សម្នាក់។
នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ព្រះយេស៊ូវបាននិយាយអំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងនាមតែមួយដងប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រង់បានស្តីបន្ទោសពួកផារីស៊ីចំពោះភាពស្របច្បាប់របស់ពួកគេ ខណៈពេលដែលរំឭកពួកគេឱ្យស្វែងរកយុត្តិធម៌ សេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីស្មោះត្រង់។ គាត់បញ្ចប់ការស្តីបន្ទោសរបស់គាត់ដោយនិយាយថាពួកគេគួរតែបញ្ចូលតម្លៃនៃព្រះទាំងនេះ ខណៈពេលដែលមិនធ្វេសប្រហែសកាតព្វកិច្ចសាសនារបស់ពួកគេក្នុងការដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ (ម៉ាថាយ 23:23) ។
ដោយមិនគិតពីគោលជំហររបស់អ្នកចំពោះដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដល់ក្រុមជំនុំសព្វថ្ងៃនេះ វាច្បាស់ណាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរថា ភាពសប្បុរសគឺជាធាតុផ្សំដ៏សំខាន់នៃជំនឿគ្រីស្ទាន។ នៅក្នុង កូរិនថូស ទី 2 9:6-8 ប៉ុលបាននិយាយថា អស់អ្នកដែលសាបព្រោះតិចក៏នឹងច្រូតបានតិចដែរ ប៉ុន្តែអ្នកដែលសាបព្រោះដោយចិត្តទូលាយនឹងច្រូតដោយសប្បុរស។ គាត់បន្តទៀតថា មនុស្សម្នាក់ៗគួរតែផ្តល់ឱ្យនូវអ្វីដែលពួកគេបានសម្រេចចិត្តក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេដើម្បីផ្តល់ឱ្យ មិនមែនចេញពីកាតព្វកិច្ច ឬកាតព្វកិច្ចនោះទេ ប៉ុន្តែដោយឆន្ទៈ និងបេះដូងរីករាយ។
ដូច្នេះតើនេះមានន័យយ៉ាងណាសម្រាប់យើងសព្វថ្ងៃនេះ ? ចិត្តសប្បុរសគួរតែជាការឆ្លើយតបធម្មជាតិសម្រាប់ប៉ុន្តែពួកគេបានប្រគល់ខ្លួនគេជាដំបូងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ហើយបន្ទាប់មកតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះចំពោះយើង។
សម្រង់គ្រីស្ទានអំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់
"ខ្ញុំបានសង្កេតមើលគ្រួសារ 100,000 ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំនៃការប្រឹក្សាយោបល់លើការវិនិយោគរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំតែងតែឃើញ ភាពចម្រុងចម្រើន និងសុភមង្គលកាន់តែច្រើនក្នុងចំណោមគ្រួសារទាំងនោះ ដែលបានដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ជាងក្នុងចំណោមអ្នកដែលមិនមាន»។ - លោក John Templeton
“យើងបានរកឃើញនៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង…ថាពរជ័យរបស់ព្រះនៅលើប្រាំបួនភាគដប់ នៅពេលដែលយើងដង្វាយមួយភាគដប់ ជួយវាឱ្យទៅឆ្ងាយជាងដប់ភាគដប់ដោយគ្មានពរជ័យរបស់ទ្រង់ ” - Billy Graham
“ខ្ញុំមិនដែលអាចដង្ហែមួយភាគក្នុងដប់នៃប្រាក់លានដុល្លារដំបូងដែលខ្ញុំរកបាននោះទេ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនបានបែងចែកប្រាក់ខែដំបូងរបស់ខ្ញុំមួយភាគក្នុងដប់ ដែលមានចំនួន 1.50 ដុល្លារក្នុងមួយសប្តាហ៍។ - John D. Rockefeller
“ការទទួលយកដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់នៅអាមេរិកគឺថាវាជាវិធីមួយក្នុងវណ្ណៈកណ្តាលក្នុងការប្លន់ព្រះ។ ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ទៅព្រះវិហារ ហើយចំណាយនៅសល់សម្រាប់គ្រួសាររបស់អ្នក មិនមែនជាគោលដៅរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទទេ។ វាជាការបង្វែរ។ បញ្ហាពិតប្រាកដគឺ៖ តើយើងត្រូវប្រើមូលនិធិទុកចិត្តរបស់ព្រះដោយរបៀបណា—ពោលគឺអ្វីទាំងអស់ដែលយើងមាន—សម្រាប់សិរីល្អរបស់ទ្រង់? ក្នុងពិភពលោកដែលមានទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំង តើយើងគួរហៅមនុស្សយើងឲ្យរស់នៅបែបណា? តើយើងដាក់ឧទាហរណ៍អ្វី?» - John Piper
“វាតែងតែទាមទារសេចក្តីជំនឿដើម្បីផ្តល់ទីមួយ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលគ្រិស្តបរិស័ទតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលជួបប្រទះនូវពរជ័យនៃដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់។ វាមានន័យថាការថ្វាយដល់ព្រះមុននឹងអ្នកមើលថាតើអ្នកនឹងមានគ្រប់គ្រាន់ឬអត់»។ - Robert Morris
អស់អ្នកដែលបានសង្រ្គោះដោយព្រះគុណ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យើងត្រូវបានហៅឲ្យប្រើអំណោយ និងធនធានរបស់យើងសម្រាប់គោលបំណងរបស់ព្រះ—មិនថាវាមានន័យថាការផ្តល់ហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីគាំទ្របេសកកម្មរបស់ព្រះវិហារ ឬការផ្តល់ពេលវេលា និងកម្លាំងរបស់យើងដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃដែលខ្វះខាតនោះទេ។ នៅពេលយើងលះបង់ដោយចិត្តរីករាយ និងលះបង់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងអ្នកជិតខាង នោះយើងអាចជឿជាក់បានថាព្រះនឹងផ្តល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងត្រូវការ "តាមភាពសម្បូរបែបនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ" (ភីលីព 4:19)។។ ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដំបូងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ
លោកុប្បត្តិ 14:18-20
បន្ទាប់មក មិលគីស្សាដែក ស្តេចនៃក្រុងសាឡឹម បាននាំយកនំបុ័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរមកជូន។ គាត់ជាបូជាចារ្យរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយគាត់បានប្រទានពរដល់អាប់រ៉ាម ដោយនិយាយថា «សូមប្រទានពរដល់អាប់រ៉ាម ដោយព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ជាអ្នកបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងផែនដី។ ហើយសរសើរតម្កើងព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដែលបានប្រគល់ខ្មាំងសត្រូវមកក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នក»។ បន្ទាប់មក អាប់រ៉ាមបានឲ្យមួយភាគដប់នៃអ្វីៗទាំងអស់ដល់គាត់។
សេចក្តីណែនាំពីគម្ពីរសញ្ញាចាស់អំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់
លេវីវិន័យ 27:30
មួយភាគដប់នៃអ្វីៗទាំងអស់ពីដី មិនថាគ្រាប់ធញ្ញជាតិពីដី ឬ ផ្លែឈើពីដើមឈើ ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអម្ចាស់។ វាបរិសុទ្ធដល់ព្រះអម្ចាស់។
ជនគណនា 18:21-24
ខ្ញុំប្រគល់ដង្វាយមួយភាគដប់នៅក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែលដល់ពួកលេវីទុកជាមរតករបស់ពួកគេ ដើម្បីជាថ្នូរនឹងកិច្ចការដែលពួកគេធ្វើនៅពេលបម្រើ។ នៅឯត្រសាលប្រជុំ។ ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនត្រូវចូលទៅជិតត្រសាលប្រជុំឡើយ បើមិនដូច្នេះទេ ពួកគេនឹងទទួលផលនៃអំពើបាប ហើយនឹងត្រូវស្លាប់។
គឺពួកលេវីដែលត្រូវធ្វើការនៅឯត្រសាលប្រជុំ និងទទួលខុសត្រូវចំពោះរាល់បទល្មើសដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តប្រឆាំងនឹងវា។ នេះគឺជាពិធីបរិសុទ្ធដ៏ស្ថិតស្ថេរសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ ពួកគេនឹងមិនទទួលមរតកក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ។
ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានប្រគល់មួយភាគដប់ជាមរតកដល់ពួកលេវី ដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយកជាតង្វាយថ្វាយព្រះអម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំបាននិយាយអំពីពួកគេថា “គេនឹងគ្មានមរតកក្នុងចំណោមសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឡើយ”។
ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវស្វែងរកកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកនឹងជ្រើសរើសពីចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់របស់អ្នក ដើម្បីដាក់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គនៅទីនោះ។ ទៅកន្លែងដែលអ្នកត្រូវទៅ; នៅទីនោះនាំយកតង្វាយដុត និងយញ្ញបូជា តង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងតង្វាយពិសេសរបស់អ្នក របស់ដែលអ្នកបានសច្ចាថានឹងថ្វាយ និងតង្វាយដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងកូនច្បងនៃហ្វូង និងហ្វូងចៀមរបស់អ្នក។
នៅទីនោះ នៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក នោះអ្នក និងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកនឹងបរិភោគ ហើយនឹងរីករាយក្នុងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកបានលើកដៃទៅ ពីព្រោះព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានប្រទានពរដល់អ្នក។
ចោទិយកថា 14:22-29
សូមប្រាកដថាត្រូវទុកមួយភាគដប់នៃអ្វីទាំងអស់ដែលស្រែចម្ការរបស់អ្នកបង្កើតជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ចូរបរិភោគមួយភាគដប់នៃគ្រាប់ធញ្ញជាតិរបស់អ្នក ស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មី និងប្រេងអូលីវ និងកូនច្បងនៃហ្វូងសត្វ និងហ្វូងចៀមរបស់អ្នក នៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក នៅកន្លែងដែលព្រះអង្គនឹងជ្រើសរើសទុកជាលំនៅសម្រាប់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីអោយអ្នកបានរៀនគោរពដល់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកជានិច្ច។
ប៉ុន្តែប្រសិនបើកន្លែងនោះឆ្ងាយពេក ហើយអ្នកមានត្រូវបានព្រះពរពីព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ហើយមិនអាចយកដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់របស់អ្នកបានទេ (ព្រោះកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់នឹងជ្រើសរើសដាក់ព្រះនាមទ្រង់នៅឆ្ងាយ) រួចដូរដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ជាប្រាក់ ហើយយកប្រាក់ទៅកន្លែងនោះ។ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកនឹងជ្រើសរើស។ ប្រើប្រាក់ដើម្បីទិញអ្វីដែលអ្នកចូលចិត្ត៖ គោក្របី ចៀម ស្រា ឬភេសជ្ជៈដែលមានជាតិ fermented ផ្សេងទៀត ឬអ្វីៗដែលអ្នកចង់បាន។ ពេលនោះ អ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកនឹងបរិភោគនៅចំពោះព្រះភ័ក្ដ្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក ហើយអរសប្បាយ។
ហើយកុំធ្វេសប្រហែសនឹងពួកលេវីដែលរស់នៅក្នុងក្រុងរបស់អ្នកឡើយ ព្រោះពួកគេគ្មានចំណែក ឬមរតករៀងខ្លួនឡើយ។
នៅពេលបីឆ្នាំម្ដង សូមយកផលមួយភាគក្នុងដប់នៃឆ្នាំនោះមក ហើយទុកវានៅក្នុងក្រុងរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យពួកលេវី (ដែលគ្មានចំណែកឬមរតកជារបស់ខ្លួន) និងជនបរទេស គ្មានឪពុក និងស្ត្រីមេម៉ាយដែលរស់នៅក្នុងក្រុងរបស់អ្នកបានមកបរិភោគឆ្អែត ហើយដើម្បីឲ្យព្រះអម្ចាស់របស់អ្នក ព្រះអាចប្រទានពរដល់អ្នកនៅក្នុងកិច្ចការទាំងអស់នៃដៃរបស់អ្នក។
ចោទិយកថា 26:12-13
នៅពេលដែលអ្នកបានបញ្ចប់ការញែកមួយភាគដប់នៃផលទាំងអស់របស់អ្នកនៅឆ្នាំទីបីដែលជាឆ្នាំនៃឆ្នាំនៃគ។ មួយភាគដប់ អ្នកត្រូវប្រគល់ទៅឱ្យពួកលេវី ជនបរទេស កំព្រា និងស្ត្រីមេម៉ាយ ដើម្បីអោយគេបានបរិភោគក្នុងក្រុងរបស់អ្នក ហើយបានឆ្អែត។ ដូច្នេះ ចូរប្រាប់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកថា យើងបានដកចំណែកដ៏ពិសិដ្ឋចេញពីផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ហើយបានប្រគល់ទៅឲ្យពួកលេវី ជនបរទេស អ្នកគ្មានឪពុក និងស្ត្រីមេម៉ាយ តាមគ្រប់ទាំងការដែលអ្នកបានបង្គាប់។ទូលបង្គំមិនបានងាកចេញពីបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអង្គទេ ហើយក៏មិនបានភ្លេចពាក្យទាំងនោះដែរ។
2 របាក្សត្រ 31:11-12
បន្ទាប់មក ហេសេគាបានបង្គាប់ពួកគេឲ្យរៀបចំបន្ទប់នៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់។ ពួកគេបានរៀបចំពួកគេ។ ហើយពួកគេបាននាំយកវិភាគទាន មួយភាគក្នុងដប់ និងវត្ថុដែលឧទ្ទិសដោយស្មោះត្រង់។
សូមមើលផងដែរ: ផ្លូវនៃការធ្វើជាសិស្ស៖ ខគម្ពីរដើម្បីពង្រឹងការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកនេហេមា 10:37-38
ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងនាំយកទៅកាន់ឃ្លាំងនៃព្រះដំណាក់នៃព្រះនៃយើង ជូនដល់ពួកបូជាចារ្យ ជាអាហារដំបូងបង្អស់នៃតង្វាយម្សៅរបស់យើង។ ផ្លែឈើទាំងអស់របស់យើង និងស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មី និងប្រេងអូលីវ។
ហើយយើងនឹងយកផលមួយភាគដប់នៃដំណាំរបស់យើងទៅឲ្យពួកលេវី ដ្បិតពួកលេវីដែលប្រមូលមួយភាគក្នុងដប់នៅគ្រប់ក្រុងដែលយើងធ្វើការ។
បូជាចារ្យដែលចុះពីអើរ៉ុន ត្រូវទៅជាមួយនឹងពួកលេវី ពេលទទួលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ហើយពួកលេវីត្រូវយកដង្វាយមួយភាគដប់មកថ្វាយដល់ព្រះដំណាក់នៃព្រះនៃយើង ដល់បន្ទប់ស្តុកទុក។
ម៉ាឡាគី 3:8-10
តើមនុស្សគ្រាន់តែស្លាប់នឹងប្លន់ព្រះទេ? អ្នកនៅតែប្លន់ខ្ញុំ។
ប៉ុន្តែអ្នកសួរថា "តើយើងប្លន់អ្នកដោយរបៀបណា?"
នៅក្នុងដង្វាយមួយភាគដប់និងតង្វាយ។ អ្នកស្ថិតនៅក្រោមបណ្តាសា—ប្រជាជាតិទាំងមូលរបស់អ្នក—ដោយសារតែអ្នកកំពុងប្លន់ខ្ញុំ។
“ចូរយកដង្វាយមួយភាគដប់ទាំងមូលចូលក្នុងឃ្លាំង ដើម្បីឲ្យមានអាហារក្នុងផ្ទះខ្ញុំ។ ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា ចូរសាកល្បងខ្ញុំក្នុងការណ៍នេះ ហើយមើលថាតើខ្ញុំនឹងមិនបើកទ្វារទឹកនៃស្ថានសួគ៌ ហើយចាក់ព្រះពរយ៉ាងច្រើនក្រៃលែង ដែលនឹងមិនមានកន្លែងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្ទុកវាឡើយ»។
ខគម្ពីរ អំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី
ម៉ាថាយ 23:23
វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារីស៊ី ជាពួកអ្នកមានពុត! សម្រាប់អ្នកយកជីអង្កាម និងជីរវ៉ាន់ស៊ុយ និងជីវ៉ាន់ស៊ុយមួយភាគក្នុងដប់ ហើយមិនបានអើពើនឹងបញ្ហាដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងច្បាប់នោះទេ ៖ យុត្តិធម៌ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងសេចក្ដីស្មោះត្រង់។ ការទាំងនេះអ្នកគួរតែធ្វើ ដោយមិនបានធ្វេសប្រហែសអ្នកឯទៀត។
លូកា 20:45-21:4
ហើយនៅពេលដែលឮប្រជាជនទាំងអស់នោះ គាត់មានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា «ចូរប្រយ័ត្ន ពួកអាចារ្យ ចូលចិត្តដើរលេងក្នុងអាវវែង ហើយចូលចិត្តជំរាបសួរនៅផ្សារ និងកន្លែងអង្គុយដ៏ល្អបំផុតក្នុងសាលាប្រជុំ និងកន្លែងកិត្តិយសក្នុងពិធីជប់លៀង ដែលលេបត្របាក់ផ្ទះស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយធ្វើពុតជាសូត្រធម៌យូរ។ ពួកគេនឹងទទួលការថ្កោលទោសកាន់តែខ្លាំង»។
ព្រះយេស៊ូវងើបមុខឡើង ឃើញអ្នកមានដាក់អំណោយរបស់ពួកគេទៅក្នុងប្រអប់តង្វាយ ហើយគាត់បានឃើញស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់ដាក់កាក់ស្ពាន់តូចៗពីរ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់នេះបានចិញ្ចឹមច្រើនជាងពួកគាត់ទាំងអស់។ ដ្បិតពួកគេបានរួមចំណែកពីភាពបរិបូរ ប៉ុន្តែនាងបានរួចពីភាពក្រីក្ររបស់នាង ហើយបានយកអ្វីដែលនាងត្រូវរស់នៅ។ បូជាចារ្យនៃព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត បានជួបលោកអ័ប្រាហាំ ដែលត្រឡប់មកពីការកាប់សម្លាប់របស់ស្តេច ហើយបានប្រទានពរដល់គាត់ ហើយអ័ប្រាហាំបានបែងចែកមួយភាគដប់នៃអ្វីៗទាំងអស់ដល់គាត់។ ព្រះអង្គជាទីមួយ ដោយការបកប្រែព្រះនាមទ្រង់ ជាស្តេចនៃសេចក្តីសុចរិត ហើយបន្ទាប់មកទ្រង់ក៏ជាស្តេចនៃសាឡឹម នោះគឺជាស្តេចនៃសន្តិភាព។ គាត់គឺគ្មានឪពុក ឬម្តាយ ឬពង្សាវតារ គ្មានការចាប់ផ្ដើមនៃថ្ងៃនោះទេ។ចុងបញ្ចប់នៃជីវិត ប៉ុន្តែគាត់មានរូបរាងដូចព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ គាត់នៅតែជាបូជាចារ្យជារៀងរហូត។
សូមមើលថាតើបុរសនេះអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា ដែលអ័ប្រាហាំជាបុព្វបុរសបានប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិមួយភាគដប់! ហើយកូនចៅលេវីដែលទទួលមុខតំណែងសង្ឃ មានបញ្ញត្តិក្នុងច្បាប់ឲ្យយកមួយភាគក្នុងដប់ពីប្រជាជន ពោលគឺពីបងប្អូនរបស់ពួកគេ ទោះជាអ្នកទាំងនេះជាពូជពង្សពីអ័ប្រាហាំក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ បុរសម្នាក់នេះដែលមិនមានពូជពង្សពីពួកគេបានទទួលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ពីអ័ប្រាហាំ ហើយបានប្រទានពរដល់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសន្យា។
វាហួសពីជម្លោះដែលថា ថ្នាក់ទាបត្រូវបានប្រទានពរពីថ្នាក់លើ។ ក្នុងករណីមួយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ត្រូវបានទទួលដោយមនុស្សរមែងស្លាប់ ប៉ុន្តែក្នុងករណីមួយទៀតត្រូវបានផ្តល់សក្ខីកម្មដោយបុគ្គលម្នាក់ថាគាត់មានជីវិត។ មនុស្សម្នាក់អាចនិយាយបានថា លេវីខ្លួនឯងជាអ្នកទទួលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ បានបង់មួយភាគក្នុងដប់តាមរយៈអ័ប្រាហាំ ត្បិតគាត់នៅតែស្ថិតក្នុងចង្កេះនៃបុព្វបុរសរបស់គាត់ នៅពេលដែលមិលគីស្សាដែកបានជួបគាត់។
ការបង្រៀនព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីស្តីពីភាពសប្បុរស
លូកា 6:30-31
ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែលសុំពីអ្នក ហើយអ្នកណាដែលយករបស់អ្នកទៅវិញមិនត្រូវទាមទាររបស់នោះវិញទេ។ ហើយដូចដែលអ្នកប្រាថ្នាចង់ឱ្យអ្នកដ៏ទៃធ្វើចំពោះអ្នក ចូរធ្វើដូច្នេះចំពោះពួកគេ។
លូកា 6:38
ចូរឱ្យ នោះវានឹងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យអ្នក។ រង្វាស់ល្អ សង្កត់ចុះ រង្គោះរង្គើជាមួយគ្នា រត់ពីលើនឹងដាក់ចូលក្នុងភ្លៅរបស់អ្នក។ ដោយប្រើរង្វាស់ដែលអ្នកប្រើ វានឹងត្រូវបានវាស់ត្រឡប់មកអ្នកវិញ។
កិច្ចការ 20:35
ខ្ញុំបានបង្ហាញអ្នករាល់គ្នាថា ដោយការខិតខំក្នុងវិធីនេះ យើងត្រូវតែជួយអ្នកទន់ខ្សោយ និង ចងចាំពាក្យរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូបានមានបន្ទូលថា “ការឲ្យនោះមានពរជាងការទទួល។ ដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ ឬក្រោមការបង្ខិតបង្ខំឡើយ ត្បិតព្រះស្រឡាញ់អ្នកផ្តល់ឲ្យដោយរីករាយ។
ហេព្រើរ 13:16
កុំធ្វេសប្រហែសក្នុងការធ្វើល្អ និងចែករំលែកអ្វីដែលអ្នកមាន ពីព្រោះការលះបង់បែបនេះគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់។
1 យ៉ូហាន 3:17
ប៉ុន្តែបើអ្នកណាមានទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងលោកនេះ ហើយឃើញបងប្រុសរបស់ខ្លួនខ្វះខាត ប៉ុន្តែបិទចិត្តប្រឆាំងនឹងគាត់ តើសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះស្ថិតនៅក្នុងអ្នកនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
គំរូនៃភាពសប្បុរសនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ
និក្ខមនំ 36:3-5
ហើយពួកគេបានទទួលវិភាគទានទាំងអស់ពីម៉ូសេដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបាននាំយកមកសម្រាប់ធ្វើការងារលើទីសក្ការៈ។ គេនៅតែយកតង្វាយដោយស្ម័គ្រចិត្តមកលោកជារៀងរាល់ព្រឹក ដើម្បីឲ្យសិប្បករទាំងអស់ដែលធ្វើការគ្រប់បែបយ៉ាងនៅក្នុងទីសក្ការៈមក ម្នាក់ៗទទួលពីកិច្ចការដែលលោកកំពុងធ្វើ ហើយនិយាយទៅកាន់លោកម៉ូសេថា៖ «ប្រជាជននាំគ្នាមកច្រើនលើសពីគ្រប់គ្រាន់។ ធ្វើកិច្ចការដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ឲ្យយើងធ្វើ»។
លូកា 7:2-5
ឥឡូវនេះ មេទ័ពម្នាក់មានអ្នកបម្រើម្នាក់ឈឺដល់ពេលស្លាប់ ដែលគាត់មានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង។ កាលនាយទាហានបានឮអំពីព្រះយេស៊ូ គាត់ក៏ចាត់ព្រឹទ្ធាចារ្យនៃជនជាតិយូដាឲ្យមករកព្រះអង្គ ដើម្បីប្រោសអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គឲ្យជា។ ពេលចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូ គេអង្វរព្រះអង្គយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «លោកសមនឹងអោយលោកធ្វើដូច្នេះចំពោះលោក ព្រោះលោកស្រឡាញ់ប្រជាជាតិរបស់យើង ហើយលោកជាអ្នកដែលបានសាងសង់។សាលាប្រជុំរបស់យើង»។
លូកា 10:33-35
ប៉ុន្តែមានជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ ពេលគាត់ធ្វើដំណើរមកដល់កន្លែងគាត់ ហើយពេលគាត់ឃើញគាត់ គាត់ក៏មានចិត្តអាណិតអាសូរ។ គាត់បានទៅរកគាត់ ហើយចងរបួសគាត់ ដោយចាក់ប្រេង និងស្រា។ រួចគាត់ក៏ដាក់លើសត្វរបស់គាត់ ហើយនាំគាត់ទៅផ្ទះសំណាក់មួយ ហើយមើលថែគាត់។ លុះថ្ងៃបន្ទាប់ គាត់យកប្រាក់ពីរដួងចេញ ហើយប្រគល់ទៅអ្នកទទួលផ្ទះសំណាក់ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «មើលថែគាត់ ហើយបើអ្នកចំណាយលើសពីនេះ នោះខ្ញុំនឹងសងអ្នកវិញ នៅពេលខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ»។
កិច្ចការ 2:44 -47
ហើយអស់អ្នកដែលជឿបាននៅជាមួយគ្នា ហើយមានអ្វីគ្រប់យ៉ាងដូចគ្នា។ ពួកគេបានលក់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួន ហើយចែកប្រាក់ដល់អ្នករាល់គ្នាតាមតម្រូវការ។ ហើយពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពួកគេបានចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយគ្នា ហើយកាច់នំបុ័ងនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ ពួកគេបានទទួលអាហាររបស់ពួកគេដោយចិត្តរីករាយ និងសប្បុរស ដោយសរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ និងដោយមានការពេញចិត្តចំពោះមនុស្សទាំងអស់។ ហើយព្រះអម្ចាស់បានបន្ថែមទៅក្នុងចំនួនរបស់ពួកគេពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ អស់អ្នកដែលកំពុងត្រូវបានសង្រ្គោះ។
2 Corinthians 8:1-5
យើងចង់អោយបងប្អូនដឹងអំពីព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមាន ត្រូវបានផ្តល់ឱ្យក្នុងចំណោមក្រុមជំនុំនៃប្រទេសម៉ាសេដូន ត្បិតនៅក្នុងការធ្វើតេស្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៃទុក្ខវេទនា ភាពរីករាយដ៏បរិបូរណ៍ និងភាពក្រីក្រដ៏ក្រៃលែងរបស់ពួកគេបានហូរហៀរទៅក្នុងទ្រព្យសម្បត្តិនៃសប្បុរស។ ដ្បិតពួកគេបានផ្តល់តាមមធ្យោបាយរបស់ពួកគេ តាមដែលខ្ញុំអាចថ្លែងទីបន្ទាល់ ហើយលើសពីមធ្យោបាយរបស់ពួកគេតាមការព្រមព្រៀងរបស់ពួកគេពួកគេបានអង្វរយើងដោយស្មោះអស់ពីចិត្តសម្រាប់ការចូលរួមក្នុងការសង្គ្រោះដល់ពួកបរិសុទ្ធ—ហើយនេះមិនដូចជាយើងបានរំពឹងទុកឡើយ
សូមមើលផងដែរ: 35 ការលើកទឹកចិត្ដខគម្ពីរ