តារាងមាតិកា
នៅពាក់កណ្តាលនៃការសាកល្បង និងទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិត មានពេលខ្លះដែលការឈឺចាប់នៃទុក្ខសោក និងការបាត់បង់អាចមានអារម្មណ៍លើសលប់។ ក្នុងអំឡុងពេលដ៏ខ្មៅងងឹតនេះ វាជារឿងចាំបាច់ក្នុងការចងចាំថា ទុក្ខព្រួយមិនត្រឹមតែជាអារម្មណ៍ធម្មជាតិប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជាអារម្មណ៍ដ៏បរិសុទ្ធផងដែរ ដែលបង្កើតឡើងដោយអ្នកបង្កើតជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ដើម្បីជួយយើងទប់ទល់នឹងការបាត់បង់។ ការឱបក្រសោបភាពសោកសៅរបស់យើង និងអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងទទួលបានបទពិសោធន៍ពេញលេញនៃអារម្មណ៍ដែលមកជាមួយវាគឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃដំណើរការព្យាបាល។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ផ្ទាល់នៅក្នុងធម្មទានរបស់ទ្រង់នៅលើភ្នំ បានបង្រៀនយើងថា «មានពរហើយអស់អ្នកដែលកាន់ទុក្ខ ដ្បិតគេនឹងបានសម្រាលទុក្ខ» (ម៉ាថាយ 5:4)។ សូមទទួលស្គាល់ថា ការកាន់ទុក្ខរបស់យើងមិនឥតប្រយោជន៍ទេ។ ព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងប្រាជ្ញាមិនចេះចប់មិនចេះហើយ និងសារនៃក្តីសង្ឃឹម ផ្តល់នូវប្រភពនៃការសម្រាលទុក្ខ និងការលួងលោមដល់អ្នកដែលកំពុងប្រឈមមុខនឹងការសោកសៅ និងការបាត់បង់។ ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក៏ដូចជារឿងរ៉ាវ និងខគម្ពីរជាច្រើនដែលមាននៅក្នុងបទគម្ពីរ រំឭកយើងថា ព្រះមិនត្រឹមតែជ្រាបអំពីទុក្ខលំបាករបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់ក៏មានវត្តមានដើម្បីសម្រាលទុក្ខយើងក្នុងពេលដែលយើងត្រូវការផងដែរ។
ឧទាហរណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលមួយនៃ ជំនឿ និងភាពធន់នឹងការប្រឈមមុខនឹងការបាត់បង់អាចរកបាននៅក្នុងរឿងរបស់យ៉ូប។ ដំណើររបស់យ៉ូបឆ្លងកាត់ទុក្ខព្រួយ និងការទុកចិត្តឥតងាករេលើវត្តមានរបស់ព្រះ ផ្តល់នូវសក្ខីកម្មដ៏បំផុសគំនិតដល់អំណាចនៃសេចក្តីជំនឿក្នុងការយកឈ្នះលើភាពមិនអនុគ្រោះ។ ខណៈដែលមិត្តភក្តិរបស់យ៉ូបតែងតែធ្វើឲ្យគាត់បរាជ័យ ទីបំផុតយ៉ូបបានទទួលការសម្រាលទុក្ខក្នុងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះ។ នៅពេលយើងស្វែងរកពាក្យសំរាលទុក្ខនៃបទគម្ពីរ យើងសង្ឃឹមថានឹងផ្តល់ការគាំទ្រ និងការលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកដែលកំពុងកាន់ទុក្ខ ដោយបញ្ជាក់ថា ភាពសោកសៅគឺជាអារម្មណ៍នៃព្រះ ហើយថាយើងពិតជាអាចស្វែងរកការសម្រាលទុក្ខនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ។
សូមឱ្យខគម្ពីរខាងក្រោមនិយាយទៅកាន់ដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយនាំមកនូវការព្យាបាល និងការលួងលោមក្នុងអំឡុងពេល ពេលវេលាដ៏លំបាកនេះ។ សូមឲ្យអ្នកស្វែងរកការសម្រាលទុក្ខក្នុងការដឹងថាព្រះគង់នៅជាមួយអ្នក ហើយថាតាមរយៈការកាន់ទុក្ខរបស់អ្នក វត្តមាន និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់នឹងដឹកនាំអ្នកឆ្ពោះទៅរកការព្យាបាល និងសេចក្ដីសង្ឃឹមជាថ្មី។
ខគម្ពីរអំពីទុក្ខព្រួយ
សាស្ដា 3 :1-4
"ចំពោះអ្វីៗទាំងអស់មានរដូវ និងពេលសម្រាប់គោលបំណងគ្រប់យ៉ាងនៅក្រោមស្ថានបរមសុខ៖ មានពេលកើត មានពេលស្លាប់ មានពេលដាំដំណាំ និងពេលភ្ជួរ។ ដល់ដើមឈើ មានពេលសម្លាប់ មានពេលព្យាបាល មានពេលបែកបាក់ មានពេលសាងឡើង មានពេលយំ មានពេលសើច មានពេលកាន់ទុក្ខ និងពេលសម្រាប់ រាំ;
ទំនុកតម្កើង 6:6-7
"ខ្ញុំនឿយហត់ដោយការថ្ងូររបស់ខ្ញុំ រាល់យប់ ខ្ញុំហូរទឹកភ្នែកលើគ្រែ ខ្ញុំស្រក់លើគ្រែដោយការយំរបស់ខ្ញុំ។ ភ្នែកខ្ជះខ្ជាយដោយព្រោះទុក្ខព្រួយ វាខ្សោយដោយព្រោះសត្រូវទាំងអស់របស់ខ្ញុំ»។
អេសាយ 53:3
"គាត់ត្រូវបានមនុស្សមើលងាយ ហើយច្រានចោលដោយមនុស្ស ជាមនុស្សមានទុក្ខព្រួយ ហើយស្គាល់ពីទុក្ខព្រួយ។ ហើយដូចជាអ្នកដែលមនុស្សលាក់មុខ គាត់ត្រូវបានគេមើលងាយ ហើយយើងមិនបានគោរពគាត់ឡើយ»។
លោកុប្បត្តិ ៣៧:៣៤-៣៥
«បន្ទាប់មក យ៉ាកុបហែកសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ ហើយយកបាវមកពាក់លើគាត់។ ឱនចង្កេះ និងកាន់ទុក្ខកូនប្រុសជាច្រើនថ្ងៃ។ កូនប្រុសនិងកូនស្រីទាំងអស់របស់គាត់ក្រោកឡើងដើម្បីលួងលោមគាត់បានបដិសេធមិនព្រមទទួលការលួងលោមឡើយ ហើយនិយាយថា៖ ‹ទេ ខ្ញុំនឹងចុះទៅស្ថានសួគ៌ដើម្បីកាន់ទុក្ខកូនប្រុសខ្ញុំ›។ ដូច្នេះ ឪពុករបស់គាត់យំជំនួសគាត់»។
1 សាំយូអែល 30:4
«ពេលនោះ ដាវីឌ និងប្រជាជនដែលនៅជាមួយគាត់បានបន្លឺសំឡេងយំរហូតដល់គ្មានកម្លាំងយំទៀត»។
ទំនុកតម្កើង 31:9
«ឱព្រះអម្ចាស់អើយ សូមប្រណីសន្ដោសទូលបង្គំផង ដ្បិតទូលបង្គំមានទុក្ខព្រួយ។ ភ្នែករបស់ខ្ញុំខ្ជះខ្ជាយពីទុក្ខព្រួយ។ ព្រលឹងខ្ញុំ និងរូបកាយរបស់ខ្ញុំផងដែរ»។
ទំនុកដំកើង 119:28
«ព្រលឹងខ្ញុំរលាយទៅដោយទុក្ខព្រួយ។ ចូរពង្រឹងទូលបង្គំតាមពាក្យរបស់ទ្រង់!»
យ៉ូប 30:25
«តើខ្ញុំមិនបានយំសោកចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាឬ? តើព្រលឹងខ្ញុំសោកស្តាយចំពោះអ្នកក្រទេឬ?»។ ទុក្ខព្រួយគឺមកលើខ្ញុំ; ចិត្តខ្ញុំឈឺនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ»។
បរិទេវ 3:19-20
«ចូរនឹកចាំពីទុក្ខលំបាក និងការវង្វេងរបស់ខ្ញុំ ដើមដង្កូវ និងទឹកប្រមាត់! ព្រលឹងខ្ញុំចងចាំវាជានិច្ច ហើយបានក្រាបនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ»។
ខគម្ពីរដែលលើកទឹកចិត្តការកាន់ទុក្ខ
២ សាំយូអែល 1:11-12
"បន្ទាប់មក ដាវីឌបានចាប់គាត់ ហើយហែកសម្លៀកបំពាក់ ហើយបុរសទាំងអស់ដែលនៅជាមួយក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ។ ពួកគេកាន់ទុក្ខ យំ ហើយតមរហូតដល់ល្ងាចសម្រាប់សូល និងយ៉ូណាថាន ជាកូនរបស់គាត់ និងសម្រាប់ប្រជាជនរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងវង្សអ៊ីស្រាអែល ដោយព្រោះពួកគេបានដួលដោយដាវ»។
សូមមើលផងដែរ: 27 ខគម្ពីរអំពីការលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃទំនុកតម្កើង ៣៥:១៤
"ខ្ញុំបានដើរទៅដូចជាខ្ញុំសោកសៅចំពោះមិត្តភ័ក្តិ ឬបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ ដូចជាអ្នកដែលយំសោកម្ដាយ ខ្ញុំក៏ក្រាបដោយសេចក្ដីទុក្ខ។កាន់ទុក្ខជាជាងទៅផ្ទះធ្វើបុណ្យ ព្រោះនេះជាទីបញ្ចប់នៃមនុស្សជាតិ ហើយមនុស្សរស់នឹងដាក់ក្នុងចិត្ត។ ទុក្ខសោកប្រសើរជាងការសើច ដ្បិតចិត្តបានត្រេកអរដោយទឹកមុខ។ ចិត្តរបស់អ្នកប្រាជ្ញគឺនៅក្នុងផ្ទះនៃការកាន់ទុក្ខ ប៉ុន្តែចិត្តនៃមនុស្សល្ងីល្ងើគឺនៅក្នុងផ្ទះនៃសេចក្តីរីករាយ។ ក្នុងចំណោមអំពើអាក្រក់ទាំងប៉ុន្មានដែលបានកើតមានលើលោក ពួកគេបានមកពីកន្លែងរៀងៗខ្លួន អេលីផាស ជនជាតិថេម៉ាន ប៊ីលដាដ ជាជនជាតិស៊ួ និងលោកសូផារ ជាអ្នកស្រុកណាម៉ាធី។ ពួកគេបានណាត់ជួបគ្នាដើម្បីមកបង្ហាញការអាណិតអាសូរ និងលួងលោមគាត់។ លុះឃើញព្រះអង្គពីចម្ងាយក៏មិនស្គាល់ព្រះអង្គដែរ។ ពួកគេបានបន្លឺសំឡេងយំ ហើយហែកអាវរបស់ខ្លួន ហើយប្រោះធូលីដីលើក្បាលរបស់ខ្លួនឆ្ពោះទៅស្ថានសួគ៌។ ពួកគេបានអង្គុយជាមួយគាត់នៅលើដីប្រាំពីរថ្ងៃប្រាំពីរយប់ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់និយាយទៅកាន់គាត់ទេ ត្បិតពួកគេឃើញថាគាត់រងទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំង។"
ម៉ាថាយ 5:4
«មានពរហើយអស់អ្នកដែលយំសោក ដ្បិតគេនឹងបានសម្រាលទុក្ខ។ គាត់រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយមានបញ្ហាជាខ្លាំង។ គាត់សួរថាតើអ្នកបានដាក់គាត់នៅឯណា? ពួកគេទូលព្រះអង្គថា៖ ‹លោកម្ចាស់ សូមអញ្ជើញមកមើល›។ ព្រះយេស៊ូបានយំ»។
រ៉ូម 12:15
«ចូរអរសប្បាយជាមួយនឹងអ្នកដែលអរសប្បាយ! កាន់ទុក្ខជាមួយអ្នកដែលកាន់ទុក្ខ។
វត្តមានរបស់ព្រះនៅក្នុងទុក្ខព្រួយរបស់យើង
ចោទិយកថា 31:8
"ព្រះអម្ចាស់ខ្លួនគាត់ទៅមុនអ្នក ហើយនឹងនៅជាមួយអ្នក។ គាត់នឹងមិនចាកចេញពីអ្នក ឬបោះបង់ចោលអ្នកឡើយ។ កុំខ្លាច; កុំបាក់ទឹកចិត្តឡើយ»។
ទំនុកតម្កើង ២៣:៤ <៥>
«ទោះបីខ្ញុំដើរកាត់ជ្រលងភ្នំនៃស្រមោលនៃសេចក្ដីស្លាប់ក៏ដោយ ខ្ញុំមិនខ្លាចអំពើអាក្រក់ឡើយ ដ្បិតអ្នកនៅជាមួយខ្ញុំ។ ដំបងរបស់ទ្រង់ និងដំបងរបស់ទ្រង់ ទ្រង់សម្រាលទុក្ខទូលបង្គំ។"
ទំនុកតម្កើង 46:1-2
"ព្រះទ្រង់ជាទីពឹងជ្រក និងជាកម្លាំងរបស់យើង ទ្រង់ជាជំនួយដែលតែងតែមានក្នុងគ្រាលំបាក។ ហេតុនេះ យើងនឹងមិនភ័យខ្លាច ទោះជាផែនដីបើកផ្លូវ ហើយភ្នំធ្លាក់ចូលទៅក្នុងចិត្តសមុទ្រក៏ដោយ។ ; កុំភ័យខ្លាចឡើយ ដ្បិតយើងជាព្រះរបស់អ្នក។ ខ្ញុំនឹងពង្រឹងអ្នកហើយជួយអ្នក; យើងនឹងទ្រអ្នកដោយដៃស្ដាំដ៏សុចរិតរបស់យើង»។
ការសម្រាលទុក្ខអ្នកដែលកាន់ទុក្ខ
ទំនុកតម្កើង 23:1-4
"ព្រះអម្ចាស់ជាអ្នកគង្វាលរបស់ខ្ញុំ; ខ្ញុំនឹងមិនចង់បានទេ។ គាត់ធ្វើឱ្យខ្ញុំដេកនៅក្នុងវាលស្មៅបៃតង។ គាត់នាំខ្ញុំទៅក្បែរទឹក ទ្រង់ប្រោសព្រលឹងខ្ញុំឡើងវិញ។ ទ្រង់នាំខ្ញុំទៅក្នុងផ្លូវនៃសេចក្ដីសុចរិត ដោយសារព្រះនាមទ្រង់។ ទោះបីខ្ញុំដើរកាត់ជ្រលងនៃស្រមោលនៃសេចក្ដីស្លាប់ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំមិនខ្លាចអំពើអាក្រក់ដែរ ដ្បិតអ្នកនៅជាមួយខ្ញុំ។ ដំបងរបស់ទ្រង់ និងដំបងរបស់ទ្រង់សំរាលទុក្ខទូលបង្គំ»។
ទំនុកតម្កើង ៣៤:១៨
«ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតអ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង ហើយសង្គ្រោះអ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង»។
ទំនុកដំកើង 147:3
«ទ្រង់ប្រោសអ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង ហើយចងរបួសគេ»។
អេសាយ 66:13
«ដូចជាអ្នកដែលម្ដាយរបស់គាត់លួងលោម នោះខ្ញុំនឹងសម្រាលទុក្ខអ្នក ; អ្នកនឹងត្រូវបានសម្រាលទុក្ខនៅក្រុងយេរូសាឡិម»។
ម៉ាថាយ11:28-30
«អស់អ្នកដែលនឿយហត់ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានសម្រាក ចូរយកនឹមរបស់ខ្ញុំដាក់លើអ្នក ហើយរៀនពីខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព។ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹងអ្នក ដ្បិតនឹមខ្ញុំស្រួល ហើយបន្ទុករបស់ខ្ញុំក៏ស្រាល។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះវរបិតានៃសេចក្តីមេត្តាករុណា និងជាព្រះនៃការសម្រាលទុក្ខទាំងអស់ ទ្រង់បានសម្រាលទុក្ខយើងក្នុងគ្រប់សេចក្តីទុក្ខរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងអាចសម្រាលទុក្ខអស់អ្នកដែលរងទុក្ខដោយសេចក្តីសម្រាលទុក្ខដោយសេចក្តីសោមនស្សរីករាយដោយព្រះ។ "
1 ពេត្រុស 5:7
"ដាក់ការព្រួយបារម្ភទាំងអស់របស់អ្នកទៅលើគាត់, ដោយសារតែគាត់យកចិត្តទុកដាក់នឹងអ្នក។"
សង្ឃឹមសម្រាប់អ្នកដែលសោកសៅ
ទំនុកតម្កើង 30:5
"ដ្បិតកំហឹងរបស់ទ្រង់មានតែមួយភ្លែត ហើយសេចក្តីគាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ស្ថិតនៅអស់មួយជីវិត ការយំសោកអាចនឹងស្ថិតនៅពេលយប់ ប៉ុន្តែសេចក្តីអំណរនឹងមកដោយពេលព្រឹក។"
អេសាយ 61:1-3
«ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះជាអម្ចាស់ទ្រង់សណ្ឋិតលើខ្ញុំ ពីព្រោះព្រះអម្ចាស់បានចាក់ប្រេងតាំងខ្ញុំ ដើម្បីនាំដំណឹងល្អដល់ជនក្រីក្រ ទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឲ្យទៅចងមនុស្សដែលមានចិត្តសង្រេង ដើម្បីប្រកាសអំពីសេរីភាព ឈ្លើយសឹក និងការបើកគុកដល់អ្នកដែលត្រូវចង។ ដើម្បីប្រកាសអំពីឆ្នាំនៃការពេញចិត្តរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងថ្ងៃនៃការសងសឹករបស់ព្រះនៃយើង។ សម្រាលទុក្ខអស់អ្នកដែលកាន់ទុក្ខ ប្រគល់ជូនអស់អ្នកដែលកាន់ទុក្ខនៅក្រុងស៊ីយ៉ូន---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- - ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចត្រូវបានគេហៅថាដើមឈើអុកនៃសេចក្តីសុចរិត គឺជាការដាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានដំកើងឡើង។ សុខុមាលភាព មិនមែនជាអំពើអាក្រក់ឡើយ គឺនឹងផ្ដល់អនាគត និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់អ្នករាល់គ្នា»។
ការបរិយាយ 3:22-23
«សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនចេះចប់ឡើយ។ សេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់មិនដែលដល់ទីបញ្ចប់ឡើយ។ ពួកគេថ្មីរៀងរាល់ព្រឹក។ សេចក្តីស្មោះត្រង់របស់អ្នកគឺអស្ចារ្យណាស់។ ជឿលើព្រះ ជឿលើខ្ញុំផងដែរ។ នៅក្នុងផ្ទះរបស់ព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំមានបន្ទប់ជាច្រើន; ប្រសិនបើវាមិនដូច្នោះទេ ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នក។ ខ្ញុំនឹងទៅរៀបចំកន្លែងសម្រាប់អ្នក។ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងមួយសម្រាប់អ្នក, ខ្ញុំនឹងមកម្តងទៀតនិងទទួលអ្នកនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់; កន្លែងដែលខ្ញុំនៅ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏បាននៅទីនោះដែរ»។
រ៉ូម 8:18
"ដ្បិតខ្ញុំចាត់ទុកថាទុក្ខលំបាកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះមិនសមនឹងការប្រៀបធៀបនឹងសិរីល្អដែលនឹងត្រូវបានឡើយ។ បើកបង្ហាញដល់យើង។"
2 Corinthians 4:17-18
"សម្រាប់ទុក្ខវេទនាមួយភ្លែតនេះកំពុងរៀបចំសម្រាប់យើងនូវទម្ងន់ដ៏អស់កល្បនៃសិរីល្អលើសពីការប្រៀបធៀបទាំងអស់ ដូចដែលយើងមើលមិនឃើញរបស់។ ដែលមើលឃើញ ប៉ុន្តែចំពោះអ្វីដែលមើលមិនឃើញ។ ដ្បិតអ្វីដែលបានឃើញនោះមានលក្ខណៈបណ្ដោះអាសន្ន ប៉ុន្តែអ្វីដែលមើលមិនឃើញនោះស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់នឹងបំប្លែងរូបកាយដ៏ថោកទាបរបស់យើង ឱ្យដូចជារូបកាយដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់ ដោយអំណាចដែលអាចឱ្យទ្រង់សូម្បីតែចុះចូលនឹងអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងខ្លួនគាត់»។
សូមមើលផងដែរ: ខគម្ពីរអំពីសេចក្ដីសញ្ញា1 ថែស្សាឡូនីច 4:13-14
«តែបងប្អូនអើយ យើងខ្ញុំមិនចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាយល់ដឹងអំពីអ្នកដែលកំពុងដេកលក់ឡើយ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានយល់ដឹង។ កុំសោកសៅដូចអ្នកដទៃដែលគ្មានសង្ឃឹម។ ដោយសារយើងជឿថាព្រះយេស៊ូវបានសុគត ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដោយសារព្រះយេស៊ូវ នោះព្រះនឹងនាំអស់អ្នកដែលដេកលក់មកជាមួយទ្រង់»។
វិវរណៈ 21:4
"ទ្រង់នឹងជូត រាល់ការស្រក់ទឹកភ្នែក និងភាពស្លាប់នឹងលែងមានតទៅទៀត គ្មានការកាន់ទុក្ខ ការយំ ឬការឈឺចាប់ទៀតទេ ដ្បិតអ្វីៗពីមុនបានកន្លងផុតទៅហើយ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីគោរព
នៅក្នុងជម្រៅនៃការឈឺចាប់ និងទុក្ខសោករបស់ទូលបង្គំ ទូលបង្គំមកឯទ្រង់ ព្រះអម្ចាស់ ស្វែងរកវត្តមាន និងការលួងលោមចិត្តរបស់ទ្រង់។ ចិត្តទូលបង្គំខូច ហើយទុក្ខសោកដែលទូលបង្គំមានលើសលប់។ ខ្ញុំមិនអាច យល់ឱ្យបានពេញលេញនូវទំហំនៃការបាត់បង់នេះ ហើយខ្ញុំតស៊ូដើម្បីយល់ពីវាទាំងអស់។ ក្នុងគ្រានៃភាពងងឹតនេះ ខ្ញុំលើកមុខដែលប្រឡាក់ដោយទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំឆ្ពោះទៅរកអ្នក ដោយជឿជាក់ថាអ្នកនៅទីនេះជាមួយខ្ញុំក្នុងភាពឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ។
ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំមិនចង់រំងាប់ទុក្ខព្រួយ ឬធ្វើពុតជាថាអ្វីៗមិនអីនោះទេ។ ទូលបង្គំដឹងថាទ្រង់បានបង្កើតទូលបង្គំដោយមានសមត្ថភាពកាន់ទុក្ខ ហើយទូលបង្គំជ្រើសរើសទទួលយកនូវអារម្មណ៍ដ៏ពិសិដ្ឋនេះ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានទម្ងន់នៃការបាត់បង់របស់ខ្ញុំ។ យ៉ាងពេញលេញ។ ក្នុងការព្រួយបារម្ភ និងអស់សង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំស្រែកអង្វររកព្រះអង្គ ព្រះជាជំនួយ និងថ្មរបស់ខ្ញុំ។
ពេលដែលខ្ញុំអង្គុយក្នុងកណ្ដាលនៃទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសូមឲ្យវត្តមានរបស់ព្រះអង្គមកឡោមព័ទ្ធទូលបង្គំ ដើម្បីកាន់ខ្ញុំ។ ជិត, និងបម្រើដល់ព្រលឹងខ្ញុំ។ សូមឲ្យព្រះហស្ថដ៏មានសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់រុំទូលបង្គំពេលទូលបង្គំយំ ហើយសូមឱ្យទូលបង្គំទទួលបាននូវការលួងលោមក្នុងការយល់ដឹងថាទ្រង់នៅជិត សូម្បីតែនៅក្នុងគ្រាដ៏ងងឹតបំផុតនៃជីវិតរបស់ទូលបង្គំ។
ព្រះអង្គអើយ សូមទ្រង់ជួយទូលបង្គំឱ្យមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់អំពីការឈឺចាប់ ខ្ញុំកំពុងជួបប្រទះ។ ណែនាំខ្ញុំឱ្យឆ្លងកាត់ជម្រៅនៃការកាន់ទុក្ខរបស់ខ្ញុំ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំបង្ហាញពីទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំដោយបើកចំហ ដោយដឹងថាអ្នកឮរាល់ការយំ និងប្រមូលរាល់ទឹកភ្នែក។ នៅក្នុងប្រាជ្ញាដ៏មិនចេះចប់របស់ទ្រង់ ទ្រង់យល់ពីភាពស្មុគស្មាញនៃដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំជឿជាក់ថាទ្រង់នឹងដើរជាមួយខ្ញុំគ្រប់ជំហាននៃផ្លូវ។
ទូលបង្គំដឹងគុណព្រះអង្គចំពោះវត្តមានដ៏មិនចេះប្រែប្រួលរបស់ទ្រង់ និងការធានាដែលសូម្បីតែ នៅកណ្ដាលនៃទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ អ្នកមិនដែលចាកចេញពីខ្ញុំ ឬបោះបង់ចោលខ្ញុំឡើយ។ សូមនៅក្បែរខ្ញុំ ពេលខ្ញុំធ្វើដំណើរនៃការបាត់បង់នេះ ហើយទាន់ពេលវេលា សូមឲ្យការព្យាបាលរបស់អ្នកស្ដារចិត្តដែលខូចចិត្តរបស់ខ្ញុំឡើងវិញ។
ក្នុងនាមព្រះយេស៊ូ ខ្ញុំអធិស្ឋាន អាម៉ែន។