37 ខគម្ពីរអំពីការសម្រាក

John Townsend 30-05-2023
John Townsend

ព្រះបានបង្កើតយើងសម្រាប់ការងារ។ «ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​បាន​យក​បុរស​នោះ​ទៅ​ដាក់​ក្នុង​សួន​អេដែន ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​និង​រក្សា​វា» (លោកុប្បត្តិ ២:១៥)។ ការងារផ្តល់ឱ្យយើងនូវអារម្មណ៍នៃគោលបំណង និងសុខុមាលភាព ប៉ុន្តែវាមិនមានសុខភាពល្អក្នុងការធ្វើការគ្រប់ពេលវេលានោះទេ។ ពេលខ្លះ យើង​អាច​ខ្ជះខ្ជាយ​នឹង​ការងារ ដែល​នាំឱ្យ​មាន​ភាព​តានតឹង​កាន់តែខ្លាំង និង​ធ្វើឱ្យ​ទំនាក់ទំនង​របស់​យើង​កាន់តែ​តានតឹង។

ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅយើងឱ្យឈប់សម្រាកពីការងារ។ ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាថ្ងៃឈប់សំរាក។ ព្រះ​បាន​ញែក​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ​ជា​ថ្ងៃ​បរិសុទ្ធ ដើម្បី​ជួយ​យើង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​សម្រាក​របស់​ព្រះ និង​ទទួល​បាន​បទពិសោធន៍​នៃ​ការ​ស្ដារ​ឡើង​វិញ ។ អ្នកដឹកនាំសាសនាខ្លះនៅសម័យព្រះយេស៊ូវមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទ ពួកគេបានរារាំងមិនអោយមានការងារណាមួយកើតឡើង សូម្បីតែការប្រោសអ្នកដែលមានការឈឺចាប់ក៏ដោយ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​កែ​តម្រូវ​ការ​យល់​ខុស​នេះ​អំពី​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ជា​ច្រើន​ដង (ម៉ាកុស ៣:១-៦; លូកា ១៣:១០-១៧; យ៉ូហាន ៩:១៤) ដោយ​បង្រៀន​មនុស្ស​ថា «ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​សម្រាប់​មនុស្ស មិន​មែន​មនុស្ស​សម្រាប់​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ឡើយ» (ម៉ាកុស ២:២៧)។

ថ្ងៃសប្ប័ទគឺជាអំណោយនៃព្រះគុណរបស់ព្រះ ដែលជួយយើងឱ្យទទួលបានបទពិសោធន៍ជីវិតកាន់តែពេញលេញ ដោយកំណត់ពេលដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ដើម្បីគិតអំពីព្រះជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃជីវិតរបស់យើង។ ព្រះ​ជា​អ្នក​ដែល​ផ្ដល់​សម្រាប់​យើង។ ទ្រង់​ជា​អ្នក​ដែល​ប្រោស​យើង​ឲ្យ​ជា​ឡើង​វិញ។ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានសង្រ្គោះយើងពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយអញ្ជើញយើងឱ្យចូលរួមក្នុងការសម្រាករបស់ទ្រង់ ដោយដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើកិច្ចការដែលបានបញ្ចប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ (ហេព្រើរ 4:9)។

ខគម្ពីរខាងក្រោម។ អំពីការសម្រាក ចូរហៅយើងឱ្យស្វែងរកការសម្រាករបស់យើងនៅក្នុងព្រះ និងនៅក្នុងកិច្ចការដែលបានបញ្ចប់របស់ព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេល​យើងសម្រាកនៅក្នុងព្រះ យើងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយទ្រង់។ យើង​បង្កើន​ការ​ពឹង​ផ្អែក​របស់​យើង​លើ​ព្រះ​សម្រាប់​ទាំង​សម្ភារៈ និង​ការ​ផ្ដល់​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​ទ្រង់។ ការលើកតម្កើងព្រះគួរតែជាទិដ្ឋភាពសំខាន់នៃការងាររបស់យើង និងការសម្រាករបស់យើង។ ព្រះ​សន្យា​ថា​បើ​យើង​ងាក​ទៅ​រក​ទ្រង់​ដើម្បី​សម្រាក នោះ​ទ្រង់​នឹង​ស្តារ​ព្រលឹង​យើង​ឡើង​វិញ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាខគម្ពីរទាំងនេះនឹងជួយអ្នកឱ្យរកឃើញការសម្រាកនៅក្នុងព្រះ។ នៅជាមួយអ្នក នោះខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកសម្រាក។ ឱ​ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ សូម​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​រស់​នៅ​ដោយ​សុវត្ថិភាព​តែ​មួយ​អង្គ។

ទំនុកដំកើង ២៣:១-២

ព្រះអម្ចាស់​ជា​អ្នក​គង្វាល​របស់​ទូលបង្គំ ខ្ញុំនឹងមិនចង់បានទេ។ គាត់ធ្វើឱ្យខ្ញុំដេកនៅក្នុងវាលស្មៅបៃតង។ ទ្រង់នាំខ្ញុំទៅក្បែរទឹកដ៏ត្រជាក់។

ទំនុកតម្កើង 73:26

សាច់ និងចិត្តរបស់ខ្ញុំអាចនឹងបរាជ័យ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាកម្លាំងនៃចិត្ត និងជាចំណែករបស់ខ្ញុំជារៀងរហូត។

ទំនុកតម្កើង 127:1-2

បើ​ព្រះអម្ចាស់​មិន​សង់​ផ្ទះ​ទេ អស់​អ្នក​ដែល​សង់​ផ្ទះ​នោះ​ធ្វើ​ការ​ដោយ​ឥត​ប្រយោជន៍។ លុះ​ត្រា​តែ​ព្រះ‌អម្ចាស់​មិន​ចាំ​យាម​ក្រុង​ទេ អ្នក​យាម​នៅ​តែ​ភ្ញាក់​ដោយ​ឥត​ប្រយោជន៍។ ការក្រោកពីព្រលឹម ចូលគេងយប់ជ្រៅ បរិភោគនំបុ័ងដែលមានការនឿយហត់ គឺជាការឥតប្រយោជន៍។ ព្រោះគាត់គេងលក់ស្កប់ស្កល់។

អេសាយ 40:28-31

តើអ្នកមិនដឹងទេ? តើអ្នកមិនបានឮទេ? ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ជា​អ្នក​បង្កើត​ទី​បញ្ចប់​នៃ​ផែនដី។ គាត់មិនដួល ឬនឿយហត់ឡើយ។ ការយល់ដឹងរបស់គាត់មិនអាចស្វែងរកបានទេ។ ទ្រង់​ប្រទាន​អំណាច​ដល់​អ្នក​ទន់ខ្សោយ ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន​កម្លាំង នោះ​ទ្រង់​ក៏​ចម្រើន​ឡើងកម្លាំង។ សូម្បី​តែ​យុវជន​នឹង​ដួល​សន្លប់ ហើយ​នឿយហត់ ហើយ​យុវជន​នឹង​អស់កម្លាំង ប៉ុន្ដែ អស់អ្នកដែលរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ នឹងមានកម្លាំងឡើងវិញ។ ពួកគេនឹងឡើងលើដោយស្លាបដូចឥន្ទ្រី។ ពួកគេនឹងរត់ដោយមិននឿយហត់។ ពួកគេ​នឹង​ដើរ​ដោយ​មិន​ដួល។

យេរេមា 31:25

ដ្បិត​យើង​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រលឹង​ដែល​នឿយ​ហត់​ពេញ​ចិត្ត ហើយ​គ្រប់​ទាំង​ព្រលឹង​ដែល​នឿយ​ហត់ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​បាន​បំពេញ។

ម៉ាថាយ 11 :28-30

អស់អ្នកដែលនឿយហត់ ហើយផ្ទុកធ្ងន់ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកសម្រាក។ ចូរ​យក​នឹម​របស់​ខ្ញុំ​ដាក់​លើ​អ្នក ហើយ​រៀន​ពី​ខ្ញុំ​ចុះ ដ្បិត​ខ្ញុំ​ស្លូត​បូត ហើយ​មាន​ចិត្ត​សុភាព នោះ​អ្នក​នឹង​បាន​សេចក្ដី​សំរាក​ដល់​ព្រលឹង​អ្នក។ ដ្បិតនឹមរបស់ខ្ញុំងាយស្រួល ហើយបន្ទុករបស់ខ្ញុំក៏ស្រាលដែរ។ សន្តិភាពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំផ្តល់ឱ្យអ្នក ខ្ញុំមិនប្រគល់ឱ្យអ្នកដូចពិភពលោកនេះទេ។ កុំ​ឲ្យ​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា​តក់ស្លុត ឬ​កុំ​ឲ្យ​គេ​ភ័យ​ឡើយ។

យ៉ូហាន 16:33

ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ការ​ទាំង​នេះ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​បាន​សេចក្ដី​សុខ​ក្នុង​ខ្ញុំ។ នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក អ្នក​នឹង​មាន​ទុក្ខ​លំបាក។ ប៉ុន្តែយកបេះដូង; ខ្ញុំបានឈ្នះពិភពលោកហើយ។

ភីលីព 4:7

ហើយសន្តិភាពនៃព្រះ ដែលលើសពីការយល់ដឹងទាំងអស់ នឹងការពារចិត្ត និងគំនិតរបស់អ្នកនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។

ពេត្រុសទី១ 5:7

ចូរ​ដាក់​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ទាំង​អស់​របស់​អ្នក​ទៅ​លើ​គាត់ ដោយ​ព្រោះ​គាត់​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​អ្នក។

ព្រះយេស៊ូវ​ប្រាប់​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​ឲ្យ​សម្រាក

ម៉ាកុស 6:31

ហើយ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គេ​ថា៖ «ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចេញ​ទៅ​កន្លែង​ស្ងាត់​ជ្រងំ ហើយ​សម្រាក​មួយ​រយៈ»។ សម្រាប់មនុស្សជាច្រើនបានមក និងទៅ ហើយពួកគេមិនមានពេលសម្រាកសូម្បីតែទៅបរិភោគ។

នៅស្ងៀមនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់

ទំនុកតម្កើង 37:7

ចូរនៅស្ងៀមនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់ ហើយរង់ចាំព្រះអង្គដោយអត់ធ្មត់។ កុំ​ព្រួយ​ចិត្ត​នឹង​អ្នក​ដែល​ចំរើន​ក្នុង​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន លើ​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់!

ទំនុកដំកើង 46:10

នៅ​ស្ងៀម ហើយ​ដឹង​ថា​យើង​ជា​ព្រះ ខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងនៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា ខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងនៅលើផែនដី! សេចក្ដីសង្រ្គោះរបស់ខ្ញុំបានមកពីគាត់។

ឈប់សម្រាកថ្ងៃសប្ប័ទ

លោកុប្បត្តិ 2:2-3

ហើយនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ចប់កិច្ចការដែលគាត់បានធ្វើ ហើយគាត់បានសម្រាកនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរពីអ្វីៗទាំងអស់របស់គាត់។ ការងារដែលគាត់បានធ្វើ។ ដូច្នេះ ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ ហើយ​បាន​ញែក​ថ្ងៃ​នោះ​ជា​បរិសុទ្ធ ពី​ព្រោះ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ព្រះ​បាន​សម្រាក​ពី​កិច្ចការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ក្នុង​ការ​បង្កើត។

និក្ខមនំ 20:8-11

សូម​ចងចាំ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ ដើម្បីរក្សាវាឱ្យបរិសុទ្ធ។ ប្រាំមួយថ្ងៃ​ត្រូវ​នឿយហត់ ហើយ​ធ្វើ​ការ​ទាំង​អស់ ប៉ុន្តែ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ​ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក។ នៅ​លើ​នោះ អ្នក​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ឡើយ គឺ​អ្នក កូន​ប្រុស កូន​ស្រី អ្នក​បម្រើ​ប្រុស អ្នក​បម្រើ​ស្រី ឬ​ហ្វូង​សត្វ ឬ​អ្នក​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ទ្វារ​របស់​អ្នក។ ដ្បិត​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប្រាំមួយ​ថ្ងៃ ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី សមុទ្រ និង​អ្វីៗ​ដែល​នៅ​ក្នុង​នោះ ហើយ​បាន​សម្រាក​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ ហើយ​បាន​ញែក​ថ្ងៃ​នោះ​ជា​ថ្ងៃ​វិសុទ្ធ។ ដើម្បីឱ្យគោ និងលារបស់អ្នកបានសម្រាក ហើយកូនប្រុសរបស់អ្នកស្ត្រីអ្នកបំរើ និងជនបរទេស អាចនឹងមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ។

និក្ខមនំ 34:21

ប្រាំមួយថ្ងៃ អ្នកត្រូវធ្វើការ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ អ្នកត្រូវសម្រាក។ នៅរដូវភ្ជួររាស់ និងរដូវច្រូតកាត់ អ្នករាល់គ្នាត្រូវសម្រាក។

លេវីវិន័យ 25:4

ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំទីប្រាំពីរ នឹងមានថ្ងៃសប្ប័ទនៃការឈប់សំរាកដ៏ឧឡារិកសម្រាប់ទឹកដី ដែលជាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់ព្រះអម្ចាស់។ មិនត្រូវសាបព្រោះលើស្រែរបស់អ្នក ឬកាត់ស្មៅចំការរបស់អ្នកឡើយ។

ចោទិយកថា 5:12-15

“ ចូរប្រតិបត្តិថ្ងៃសប្ប័ទ ដើម្បីរក្សាវាឲ្យវិសុទ្ធ ដូចព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់អ្នក។ ប្រាំមួយថ្ងៃ​ត្រូវ​នឿយហត់ ហើយ​ធ្វើ​ការ​ទាំង​អស់ ប៉ុន្តែ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក។ នៅ​លើ​នោះ អ្នក​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ឡើយ គឺ​កូន​ប្រុស កូន​ស្រី ឬ​អ្នក​បម្រើ​ប្រុស ឬ​ស្រី​បម្រើ គោ លា ឬ​ហ្វូង​សត្វ​របស់​អ្នក ឬ​អ្នក​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ទ្វារ​របស់​អ្នក ដែល​ជា​អ្នក​បម្រើ​ប្រុស​របស់​អ្នក។ ហើយអ្នកបំរើស្រីរបស់អ្នកអាចសម្រាកដូចអ្នកដែរ។ អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ចាំ​ថា អ្នក​ធ្លាប់​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីប ហើយ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​បាន​នាំ​អ្នក​ចេញ​ពី​ទី​នោះ ដោយ​ដៃ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា និង​ដៃ​ដែល​លាត​ចេញ។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកបានបង្គាប់អ្នកឱ្យរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទ។

អេសាយ 30:15

ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ជាព្រះដ៏វិសុទ្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានព្រះបន្ទូលថា: «ពេលត្រឡប់មកវិញ និងសម្រាក រក្សាទុក; ដោយភាពស្ងៀមស្ងាត់ និងការជឿទុកចិត្តនឹងជាកម្លាំងរបស់អ្នក»។

អេសាយ 58:13-14

«ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាត្រឡប់ជើងរបស់អ្នកពីថ្ងៃសប្ប័ទ ពីការធ្វើសេចក្តីរីករាយរបស់អ្នកនៅថ្ងៃបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ ហើយ ហៅថ្ងៃសប្ប័ទជាសេចក្តីរីករាយថ្ងៃដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ជាទីគោរព; បើ​អ្នក​គោរព​វា មិន​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ខ្លួន​ឯង ឬ​ស្វែង​រក​ការ​សប្បាយ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឬ​និយាយ​ឥត​ប្រយោជន៍។ ពេល​នោះ អ្នក​នឹង​រីករាយ​ក្នុង​ព្រះ‌អម្ចាស់ ហើយ​យើង​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ឡើង​លើ​ទី​ខ្ពស់​នៃ​ផែនដី។ យើង​នឹង​ចិញ្ចឹម​អ្នក​ជា​មួយ​នឹង​មរតក​របស់​យ៉ាកុប​ជា​បិតា​របស់​អ្នក ដ្បិត​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​មាន​ព្រះ​បន្ទូល។ មនុស្ស មិនមែនមនុស្សសម្រាប់ថ្ងៃសប្ប័ទទេ»។

ហេព្រើរ 4:9-11

ដូច្នេះ ប្រជាជននៃព្រះនៅតែមានថ្ងៃសប្ប័ទ ដ្បិតអ្នកណាដែលបានចូលសម្រាករបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នកនោះក៏បានសម្រាកដែរ។ ពីការងាររបស់គាត់ដូចដែលព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើ។ ដូច្នេះ ចូរ​យើង​ព្យាយាម​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​សម្រាក​នោះ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ធ្លាក់​ចុះ​ដោយ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ដូច​គ្នា។

គ្មាន​ការ​សម្រាក​សម្រាប់​មនុស្ស​អាក្រក់

អេសាយ 48:22

“ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា “សម្រាប់​មនុស្ស​អាក្រក់​គ្មាន​សន្តិភាព​ឡើយ”។

វិវរណៈ 14:11

ហើយ​ផ្សែង​នៃ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ពួក​គេ​ក៏​ឡើង​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច ហើយ​ពួក​គេ​គ្មាន​ការ​សម្រាក​ឡើយ។ ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ជាអ្នកថ្វាយបង្គំសត្វតិរច្ឆាន និងរូបរបស់វា ហើយអ្នកណាដែលទទួលសញ្ញាសម្គាល់នៃឈ្មោះរបស់វា។ អ្នក​ណា​ដែល​ស្តាប់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​សុខ ហើយ​នឹង​បាន​សុខ​ស្រួល ដោយ​មិន​ខ្លាច​គ្រោះ​មហន្តរាយ​ឡើយ។

សុភាសិត 17:1

ផ្ទះ​ដែល​មាន​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា នោះ​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​ផ្ទះ​ដែល​ពេញ​ដោយ​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា។

សូម​មើល​ផង​ដែរ: ការ​ជឿជាក់​លើ​អ្វី​ដែល​មិន​បាន​មើល​ឃើញ៖ ការ​សិក្សា​លើ​សេចក្ដី​ជំនឿ

សុភាសិត 19:23

ការ​កោត​ខ្លាច​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នាំ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​វា​ក៏​ស្កប់​ចិត្ត។ គាត់នឹងមិនត្រូវបានគេមកលេងដោយគ្រោះថ្នាក់ទេ។

សាស្ដា5:12

ការ​ដេក​របស់​អ្នក​ធ្វើ​ការ​គឺ​ផ្អែម ទោះ​បី​គាត់​ស៊ី​តិច​ឬ​ច្រើន​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​អ្នក​មាន​ពេញ​ពោះ​មិន​ឲ្យ​គាត់​ដេក​ទេ។

អេសាយ 26:3

អ្នក​រក្សា​គាត់​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​សុខ​គ្រប់​លក្ខណៈ​ដែល​គំនិត​នៅ​ជាប់​នឹង​អ្នក ពី​ព្រោះ​គាត់​ទុក​ចិត្ត​លើ​អ្នក។

យេរេមា 6:16

ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា​៖ «ចូរ​ឈរ​នៅ​ខាង​ព្រះ ផ្លូវ​មើល​ហើយ​សួរ​រក​ផ្លូវ​បុរាណ ផ្លូវ​ល្អ​ត្រង់​ណា។ ចូរ​ដើរ​ទៅ​ក្នុង​នោះ ហើយ​ស្វែង​រក​ការ​សម្រាក​សម្រាប់​ព្រលឹង​អ្នក។ គួរតែហាក់ដូចជាបរាជ័យក្នុងការឈានដល់វា។ ដ្បិត​ដំណឹង​ល្អ​បាន​មក​ដល់​យើង​ដូច​នឹង​ពួក​គេ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ដំណឹង​ដែល​គេ​បាន​ឮ​មិន​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​ពួក​គេ​ទេ ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​បាន​រួបរួម​ដោយ​សេចក្ដី​ជំនឿ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ដែល​បាន​ស្តាប់​ឡើយ។ ចំពោះយើងដែលមានជំនឿបានចូលទៅក្នុងកន្លែងសម្រាកនោះ។

ហេព្រើរ 4:11

ដូច្នេះ ចូរយើងព្យាយាមចូលទៅក្នុងកន្លែងសម្រាកនោះ ដើម្បីកុំឱ្យនរណាម្នាក់ធ្លាក់ដោយការមិនស្តាប់បង្គាប់ដូចគ្នា។

វិវរណៈ 14:13

ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សំឡេង​មួយ​ពី​លើ​មេឃ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ចូរ​សរសេរ​ចុះ អស់​អ្នក​ដែល​ស្លាប់​ក្នុង​ព្រះ​អម្ចាស់​ចាប់​ពី​ពេល​នេះ​ត​ទៅ មាន​ពរ​ហើយ»។ ព្រះវិញ្ញាណ​មាន​បន្ទូល​ថា « ពិត​ជា​មាន​ពរ​មែន ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​បាន​សម្រាក​ពី​ការ​នឿយហត់​របស់​ពួកគេ ត្បិត​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ពួកគេ! អ្នកគឺជាព្រះអម្ចាស់នៃថ្ងៃសប្ប័ទ។ អ្នក​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី​ក្នុង​រយៈពេល​ប្រាំមួយ​ថ្ងៃ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំពីរ អ្នក​បាន​សម្រាក។ ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ញែក​ចេញ​ពី​ការងារ​របស់​ខ្ញុំ ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ញែក​ចេញ​ជា​កិត្តិយសព្រះអង្គ។

ព្រះអង្គម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមសារភាពថា ពេលខ្លះ ខ្ញុំបានខ្ជះខ្ជាយការងារ។ ទូលបង្គំ​មាន​មោទនភាព ដោយ​ភ្លេច​ថា​ទ្រង់​ជា​អ្នក​ទ្រទ្រង់​ទូលបង្គំ។ អ្នក​បាន​បង្កើត​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ ដើម្បី​ឲ្យ​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក​បាន​សម្រាក និង​ការ​ស្ដារ​ឡើង​វិញ​នៅ​ក្នុង​ទ្រង់។ ជួយខ្ញុំឱ្យចាកចេញពីភាពមមាញឹកនៃថ្ងៃដើម្បីសម្រាកនៅក្នុងអ្នក។

សូមអរគុណចំពោះព្រះគុណរបស់អ្នក។ សូមអរគុណសម្រាប់ការសង្គ្រោះខ្ញុំពីអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំអាចរកឃើញការសម្រាករបស់ខ្ញុំនៅក្នុងអ្នក។ អរគុណសម្រាប់ការដឹកនាំទូលបង្គំទៅកាន់កន្លែងស្ងាត់មួយ ក្បែរទឹកស្ងប់ស្ងាត់ ជាកន្លែងដែលទូលបង្គំអាចពិសាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅពីវត្តមានរបស់ទ្រង់។ បំពេញទូលបង្គំដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់អ្នក។ សូម​ទាញ​ខ្ញុំ​ទៅ​ជិត​អ្នក ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​អាច​រក​បាន​សន្តិភាព​នៅ​ចំពោះ​វត្តមាន​របស់​អ្នក ហើយ​សម្រាក​សម្រាប់​ព្រលឹង​របស់​ខ្ញុំ។

អាម៉ែន។

សូម​មើល​ផង​ដែរ: ផ្លូវ​នៃ​ការ​ធ្វើ​ជា​សិស្ស៖ ខគម្ពីរ​ដើម្បី​ពង្រឹង​ការ​រីកចម្រើន​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​អ្នក

ធនធានបន្ថែមសម្រាប់ការសម្រាក

ការលុបបំបាត់ការប្រញាប់ប្រញាល់ដោយ John Mark Comer

ធនធានដែលបានណែនាំទាំងនេះគឺសម្រាប់លក់នៅលើ Amazon . ការចុចលើរូបភាពនឹងនាំអ្នកទៅកាន់ហាង Amazon ។ ក្នុងនាមជាសហការី Amazon ខ្ញុំទទួលបានភាគរយនៃការលក់ពីការទិញដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់។ ប្រាក់ចំណូលដែលខ្ញុំរកបានពី Amazon ជួយដល់ការថែរក្សាគេហទំព័រនេះ។

John Townsend

ចន ថោនសិន ជាអ្នកនិពន្ធ និងជាសាសនិកម្នាក់ដែលស្រលាញ់សាសនាគ្រិស្តម្នាក់ ដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់គាត់ក្នុងការសិក្សា និងចែករំលែកដំណឹងល្អនៃព្រះគម្ពីរ។ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ជាង 15 ឆ្នាំនៅក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គ្រូគង្វាល ចន មានការយល់ដឹងយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីតម្រូវការ និងបញ្ហាខាងវិញ្ញាណដែលគ្រីស្ទានជួបប្រទះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ប្លក់​ដ៏​ពេញ​និយម Bible Lyfe លោក John ព្យាយាម​បំផុស​គំនិត និង​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​អាន​ឲ្យ​រស់​នៅ​តាម​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ ដោយ​មាន​គោល​បំណង​និង​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ជា​ថ្មី។ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាសម្រាប់រចនាប័ទ្មការសរសេរដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍របស់គាត់ ការយល់ដឹងដែលជំរុញឱ្យមានការគិត និងដំបូន្មានជាក់ស្តែងអំពីរបៀបអនុវត្តគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរចំពោះបញ្ហាប្រឈមក្នុងសម័យទំនើប។ បន្ថែមពីលើការសរសេររបស់គាត់ យ៉ូហានក៏ជាវាគ្មិនដែលស្វែងរកការដឹកនាំសិក្ខាសាលា និងការដកថយលើប្រធានបទដូចជា ភាពជាសិស្ស ការអធិស្ឋាន និងការរីកលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ។ គាត់បានទទួលសញ្ញាប័ត្រអនុបណ្ឌិតផ្នែកទេវៈពីមហាវិទ្យាល័យទ្រឹស្ដីឈានមុខគេ ហើយបច្ចុប្បន្នគាត់រស់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់។