"Αν ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας, αυτός είναι πιστός και δίκαιος να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία." (1 Ιωάννης 1:9).

Η εξομολόγηση των αμαρτιών μας είναι μια αναγκαία και θεοσεβής πρακτική που μας βοηθά να επαναπροσανατολίσουμε τη ζωή μας προς τον Θεό και να ζήσουμε σε κοινωνία με άλλους πιστούς.

Στην Α΄ Ιωάννη 1:9, ο Απόστολος Ιωάννης διδάσκει στην πρώτη εκκλησία τη σημασία της εξομολόγησης. Απευθύνει την επιστολή του σε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν κοινωνία με τον Θεό, αλλά ζουν μέσα στην αμαρτία: "Αν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε κοινωνία μαζί του και όμως περπατάμε στο σκοτάδι, λέμε ψέματα και δεν ζούμε την αλήθεια" (Α΄ Ιωάννη 1:6). Σε όλη τη διάρκεια της γραφής του ο Απόστολος Ιωάννης καλεί την εκκλησία να περπατάει στο φως, όπως ο Θεός είναι στοτο φως, ευθυγραμμίζοντας την πίστη και την πράξη μέσω της εξομολόγησης και της μετάνοιας.

Ο Ιωάννης γράφει την επιστολή του Α΄ Ιωάννη για να βοηθήσει τους νέους πιστούς να βιώσουν την πνευματική κοινωνία που έρχεται όταν η πίστη και οι πράξεις κάποιου είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Παρόμοια με την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους, ο Ιωάννης διδάσκει τους νέους πιστούς πώς να μετανοούν όταν η αμαρτία παρεισφρέει στην εκκλησία, υποδεικνύοντας στους ανθρώπους την επιστροφή στην πίστη στον Ιησού, τον Υιό του Θεού, ο οποίος μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. "Αν όμως περπατάμεστο φως, όπως αυτός είναι στο φως, έχουμε κοινωνία μεταξύ μας, και το αίμα του Ιησού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία" (Α΄ Ιωάννη 1:7).

Ο Ιωάννης θεμελιώνει τη διδασκαλία του για την εξομολόγηση, στον χαρακτήρα του Θεού όταν λέει, "Ο Θεός είναι φως και σ' αυτόν δεν υπάρχει καθόλου σκοτάδι" (Α΄ Ιωάννης 1:5). Ο Ιωάννης χρησιμοποιεί τη μεταφορά του φωτός και του σκότους για να αντιπαραβάλει τον χαρακτήρα του Θεού με τον χαρακτήρα της αμαρτωλής ανθρωπότητας.

Περιγράφοντας τον Θεό ως φως, ο Ιωάννης υπογραμμίζει την τελειότητα του Θεού, την αλήθεια του Θεού και τη δύναμή του να διώξει το πνευματικό σκοτάδι. Το φως και το σκοτάδι δεν μπορούν να καταλάβουν τον ίδιο χώρο. Όταν εμφανίζεται το φως, το σκοτάδι εξαφανίζεται.

Ο Ιησούς είναι το φως του Θεού που μπήκε στο πνευματικό σκοτάδι του κόσμου για να αποκαλύψει την αμαρτία του ανθρώπου: "Το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι παρά το φως- επειδή, οι πράξεις τους ήταν πονηρές" (Ιωάννης 3:19). Εξαιτίας της αμαρτίας τους, οι άνθρωποι απέρριψαν τον Ιησού ως σωτήρα τους. Αγάπησαν το σκοτάδι της αμαρτίας τους περισσότερο από το φως της σωτηρίας του Θεού. Το να αγαπάς τον Ιησού σημαίνει να μισείς την αμαρτία.

Ο Θεός είναι αληθινός. Ο δρόμος Του είναι αξιόπιστος. Οι υποσχέσεις Του είναι σίγουρες. Ο λόγος Του μπορεί να εμπιστευτεί κανείς. Ο Ιησούς ήρθε για να αποκαλύψει την αλήθεια του Θεού προκειμένου να διαλύσει την πλάνη της αμαρτίας. "Και γνωρίζουμε ότι ο Υιός του Θεού ήρθε και μας έδωσε κατανόηση, για να γνωρίσουμε αυτόν που είναι αληθινός" (Α΄ Ιωάννη 5:20).

Το φως του Θεού λάμπει στο σκοτάδι της ανθρώπινης καρδιάς, αποκαλύπτοντας την αμαρτία και τη διαφθορά της: "Η καρδιά είναι απατηλή πάνω απ' όλα, και απελπιστικά άρρωστη- ποιος μπορεί να την καταλάβει;" (Ιερεμίας 17:9).

Ως το φως του κόσμου, ο Ιησούς φωτίζει την κατανόησή μας για το σωστό και το λάθος, αποκαλύπτοντας το πρότυπο του Θεού για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο Ιησούς προσεύχεται να αγιαστούν οι οπαδοί του, ή να ξεχωρίσουν από τον κόσμο για να υπηρετήσουν τον Θεό, λαμβάνοντας την αλήθεια του λόγου του Θεού: "Αγίασέ τους εν αληθεία- ο λόγος σου είναι αλήθεια" (Ιωάννης 17:17).

Μια ζωή που είναι σωστά προσανατολισμένη στον Θεό, θα αντανακλά την αλήθεια του λόγου του Θεού εκπληρώνοντας το σχέδιο του Θεού να αγαπάμε τον Θεό και τους άλλους. "Αν τηρείτε τις εντολές μου, θα μείνετε στην αγάπη μου, όπως εγώ τηρούσα τις εντολές του Πατέρα μου και έμεινα στην αγάπη του" (Ιωάννης 15:10). "Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως εγώ σας αγάπησα" (Ιωάννης 15:12).

Μένουμε στην αγάπη του Θεού όταν εγκαταλείπουμε τους δρόμους του κόσμου για να ακολουθήσουμε τις εντολές του Θεού, όταν μετανοούμε από μια αυτοκατευθυνόμενη ζωή που επιδιώκει αμαρτωλές απολαύσεις σε μια κατευθυνόμενη από τον Θεό ζωή που απολαμβάνει να Τον τιμά.

Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι είναι αδύνατο να επιτύχουμε μια τέτοια αλλαγή από μόνοι μας. Η καρδιά μας είναι τόσο απελπιστικά κακή, που χρειαζόμαστε μεταμόσχευση καρδιάς (Ιεζεκιήλ 36:26). Είμαστε τόσο ολοκληρωτικά απορροφημένοι από την αμαρτία, που είμαστε πνευματικά νεκροί εσωτερικά (Εφεσίους 2:1).

Χρειαζόμαστε μια νέα καρδιά που να είναι εύπλαστη και εύπλαστη στις κατευθύνσεις του Θεού. Χρειαζόμαστε μια νέα ζωή που να καθοδηγείται και να κατευθύνεται από το Πνεύμα του Θεού. Και χρειαζόμαστε μεσίτη για να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με τον Θεό.

Ευτυχώς, ο Θεός μας παρέχει ό,τι δεν μπορούμε να παράσχουμε για τον εαυτό μας (Ιωάννης 6:44, Εφεσίους 3:2). Ο Ιησούς είναι ο μεσίτης μας. Ο Ιησούς λέει στον Απόστολο Θωμά ότι είναι η οδός προς τον Πατέρα: "Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού" (Ιωάννης 14:6).

Όταν πιστεύουμε στον Ιησού, λαμβάνουμε την αιώνια ζωή: "Επειδή, ο Θεός αγάπησε τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή" (Ιωάννης 3:16).

Ο Θεός μας παρέχει μια νέα ζωή μέσω του Αγίου Πνεύματος: "Αληθινά, αληθινά, σας λέω, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού. Αυτό που γεννιέται από τη σάρκα είναι σάρκα, και αυτό που γεννιέται από το Πνεύμα είναι πνεύμα" (Ιωάννης 3:5-6). Το Άγιο Πνεύμα χρησιμεύει ως οδηγός μας, μας κατευθύνει στην αλήθεια του Θεού, μας βοηθάει να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, καθώς μαθαίνουμε ναυποταχθείτε στην καθοδήγησή Του: "Όταν έρθει το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε κάθε αλήθεια" (Ιωάννης 16:13).

Ο Ιωάννης γράφει το ευαγγέλιό του για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πιστέψουν στον Ιησού και να λάβουν την αιώνια ζωή: "Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, και ότι πιστεύοντας μπορείτε να έχετε ζωή στο όνομά του" (Ιωάννης 20:31).

Στις επιστολές του, ο Ιωάννης καλεί την εκκλησία σε μετάνοια, να απομακρυνθεί από την αμαρτία και το σκοτάδι, να εγκαταλείψει τις επιθυμίες του κόσμου, να εγκαταλείψει τις αμαρτωλές επιθυμίες της σάρκας και να ζήσει σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Επανειλημμένα, ο Ιωάννης υπενθυμίζει στην εκκλησία να εγκαταλείψει τον κόσμο και να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

"Μην αγαπάτε τον κόσμο ή τα πράγματα του κόσμου. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη του Πατέρα δεν είναι μέσα του. Γιατί όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο -οι επιθυμίες της σάρκας και οι επιθυμίες των ματιών και η υπερηφάνεια των αγαθών- δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο. Και ο κόσμος φεύγει μαζί με τις επιθυμίες του, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, μένει για πάντα" (Α΄ Ιωάννου 2:15-17).

Ο Ιωάννης στρέφεται και πάλι στη γλώσσα του φωτός και του σκότους για να καλέσει την εκκλησία να στραφεί μακριά από το μίσος που προπαγανδίζει ο κόσμος, προς την αγάπη του Θεού που προάγει την αμοιβαία αγάπη. "Όποιος λέει ότι είναι στο φως και μισεί τον αδελφό του, είναι ακόμα στο σκοτάδι. Όποιος αγαπάει τον αδελφό του, μένει στο φως, και σ' αυτόν δεν υπάρχει αιτία για να σκοντάψει. Όποιος όμως μισεί τον αδελφό του, είναι στο σκοτάδι και περπατάει στοστο σκοτάδι, και δεν ξέρει πού πηγαίνει, επειδή το σκοτάδι τύφλωσε τα μάτια του" (Α΄ Ιωάννη 2:9-11).

Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η εκκλησία έχει εγκαταλείψει την αγάπη της για τον Θεό και έχει συναινέσει στους πειρασμούς του κόσμου. Η εξομολόγηση είναι ένα μέσο για να καταπολεμήσουμε αυτή την αμαρτωλή τάση μέσα μας. Όσοι ζουν σύμφωνα με τα θεϊκά πρότυπα ζουν στο φως, όπως ο Θεός είναι στο φως. Όσοι ζουν σύμφωνα με τα κοσμικά πρότυπα μοιράζονται το σκοτάδι του κόσμου. Ο Ιωάννης καλεί την εκκλησία να παραμείνει πιστή στουςκλήση, να δοξάζουν τον Θεό με τη ζωή τους και να εγκαταλείπουν το ήθος του κόσμου.

Όταν παρατηρούμε ότι η ζωή μας δεν αντανακλά την αγάπη του Θεού, πρέπει να στρεφόμαστε προς την εξομολόγηση και τη μετάνοια. Ζητώντας από το Πνεύμα του Θεού να αγωνιστεί για λογαριασμό μας, να μας βοηθήσει να αντισταθούμε στον πειρασμό της αμαρτίας και να μας συγχωρήσει όταν ενδίδουμε στις επιθυμίες της σάρκας μας.

Όταν ο λαός του Θεού ζει σύμφωνα με τα κοσμικά πρότυπα - αναζητώντας την προσωπική ευχαρίστηση μέσω της επιδίωξης της σεξουαλικής επιθυμίας, ή όταν ζούμε σε μια κατάσταση διαρκούς δυσαρέσκειας επειδή είμαστε δυσαρεστημένοι με τη δουλειά μας, την οικογένειά μας, την εκκλησία μας ή τα υλικά μας αγαθά, ή όταν προσπαθούμε να βρούμε προσωπική ασφάλεια μέσω της συσσώρευσης πλούτου αντί για τον Χριστό και μόνο - ζούμεΖούμε στο σκοτάδι και χρειαζόμαστε τον Θεό να φωτίσει με το φως του την κατάσταση της καρδιάς μας, αποκαλύπτοντας το βάθος της αμαρτίας μας, ώστε να θυμηθούμε την πνοή της λυτρωτικής χάρης του Θεού και να εγκαταλείψουμε για άλλη μια φορά τα κοσμικά πρότυπα.

Η εξομολόγηση της αμαρτίας δεν είναι μια μοναδική πράξη στη χριστιανική ζωή. Είναι αλήθεια ότι ερχόμαστε στη σωτήρια πίστη ακούγοντας το λόγο του Θεού (Ρωμαίους 10:17), με τον οποίο λαμβάνουμε πνευματικό φωτισμό για το πρότυπο του Θεού για τη ζωή μας και την πεποίθηση ότι δεν το έχουμε εκπληρώσει (Ρωμαίους 3:23). Μέσω της πεποίθησης της αμαρτίας μας, το Άγιο Πνεύμα μας οδηγεί να μετανοήσουμε και να λάβουμε τη χάρη που ο Θεός μας διαθέτει μέσω τηςτην εξιλέωση του Ιησού Χριστού (Εφεσίους 2:4-9). Αυτή είναι η σωτήρια χάρη του Θεού, με την οποία εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στον Θεό και ο Ιησούς μας προσδίδει τη δικαιοσύνη του (Ρωμαίους 4:22).

Είναι επίσης αλήθεια ότι εξομολογούμενοι τακτικά την αμαρτία μας στον Θεό, μεγαλώνουμε στην αγιαστική χάρη. Μεγαλώνουμε στην κατανόηση του βάθους της αμαρτίας και της πνοής της εξιλέωσης του Ιησού. Μεγαλώνουμε στην εκτίμηση της δόξας του Θεού και των προτύπων Του. Μεγαλώνουμε στην εξάρτηση από τη χάρη του Θεού και τη ζωή του Πνεύματός Του μέσα μας. Με την τακτική εξομολόγηση των αμαρτιών μας στον Θεό, θυμόμαστε ότι το αίμα που έχυσε ο Χριστός για μαςκαλύπτει ένα πλήθος αμαρτιών - παρελθούσες, παρούσες και μελλοντικές.

Η τακτική εξομολόγηση δεν αποτελεί αποκήρυξη του έργου του Ιησού στο σταυρό, αλλά επίδειξη της πίστης μας στην αγιαστική χάρη του Θεού.

Κάνοντας μια τακτική εξομολόγηση των αμαρτιών μας στον Θεό, θυμόμαστε τη χάρη που έχουμε λάβει μέσω της εξιλέωσης του Ιησού. Αποθηκεύουμε στην καρδιά μας την αλήθεια της υπόσχεσης του Θεού για τον Ιησού, τον Μεσσία μας: "Σίγουρα, αυτός σήκωσε τις θλίψεις μας και κουβάλησε τις στενοχώριες μας- όμως, εμείς τον θεωρούσαμε χτυπημένο, χτυπημένο από τον Θεό και θλιμμένο. Αλλά αυτός τρυπήθηκε για τις παραβάσεις μας- αυτός συντρίφτηκε για τις ανομίες μας- πάνω τουήταν η τιμωρία που μας έφερε την ειρήνη και με τις πληγές του θεραπευτήκαμε. Και εμείς σαν πρόβατα πλανηθήκαμε, στραφήκαμε, ο καθένας στον δρόμο του, και ο Κύριος έριξε επάνω του την ανομία όλων μας" (Ησαΐας 53:4-6).

Πρέπει να κάνουμε συνήθεια την εξομολόγηση και τη μετάνοια, όχι ως προϋπόθεση για τη δικαιοσύνη, αλλά ως μέσο για την ανατροπή του πνευματικού σκότους, τον επαναπροσανατολισμό μας προς τον Θεό και την κοινωνία με την εκκλησία.

Ο Ιωάννης καλεί τους ανθρώπους της εκκλησίας να αναλογιστούν τη δικαιοσύνη του Θεού (φως) και την αμαρτωλότητά τους (σκοτάδι). Ο Ιωάννης καλεί τα πνευματικά παιδιά υπό τη φροντίδα του να αναγνωρίσουν την αμαρτία που είναι εγγενής στην ανθρώπινη ύπαρξη. "Αν λέμε ότι δεν έχουμε αμαρτία, πλανάμε τον εαυτό μας, και η αλήθεια δεν είναι μέσα μας" (Α΄ Ιωάννης 1:8). Η αλήθεια του Θεού αποκαλύπτει την αμαρτία μας.

Όταν απομνημονεύω τον λόγο του Θεού, κρύβω την αλήθεια του Θεού στην καρδιά μου και δίνω στο Πνεύμα του Θεού πυρομαχικά με τα οποία μπορεί να διεξάγει πόλεμο ενάντια στους πειρασμούς της καρδιάς μου. Όταν η καρδιά μου αρχίζει να με εξαπατά, επιθυμώντας τα πράγματα αυτού του κόσμου, ο λόγος του Θεού κινείται στη δράση υπενθυμίζοντάς μου τα πρότυπα του Θεού και υπενθυμίζοντάς μου ότι έχω έναν συνήγορο στο Πνεύμα του Θεού, που εργάζεται για λογαριασμό μου, βοηθώντας με νααντιστέκομαι στον πειρασμό. Συνεργάζομαι με το Πνεύμα του Θεού όταν ακούω τον λόγο του Θεού, υποτάσσομαι στην καθοδήγηση του Πνεύματος και αντιστέκομαι στις αμαρτωλές επιθυμίες μου. Πολεμώ ενάντια στο Πνεύμα του Θεού όταν ενδίδω στις επιθυμίες της σάρκας μου.

Ο Ιάκωβος περιγράφει τον πειρασμό με τον εξής τρόπο: "Κανείς ας μη λέει όταν πειράζεται: "Με πειράζει ο Θεός", γιατί ο Θεός δεν μπορεί να πειράζεται με το κακό, και ο ίδιος δεν πειράζει κανέναν. Αλλά ο καθένας μπαίνει σε πειρασμό όταν παρασύρεται και παρασύρεται από την επιθυμία του. Τότε η επιθυμία, όταν έχει συλλάβει, γεννάει την αμαρτία, και η αμαρτία, όταν έχει αναπτυχθεί πλήρως, γεννάει τον θάνατο" (Ιάκωβος 1:13-15).

Όταν ενδίδουμε στην επιθυμία, αμαρτάνουμε ενάντια στον Θεό. Περπατάμε στο σκοτάδι. Σε μια τέτοια κατάσταση, ο Θεός μας προσκαλεί στην εξομολόγηση, καλωσορίζοντάς μας με τη χάρη του.

Υπάρχει ελπίδα στην εξομολόγησή μας. Όταν εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας, διακόπτουμε την υποταγή μας στον κόσμο και τα σπασμένα του πρότυπα. Επαναπροσδιοριζόμαστε με τον Χριστό. "Περπατάμε στο φως, όπως Εκείνος είναι στο φως". Ο Ιωάννης καλεί την εκκλησία να εξομολογηθεί τις αμαρτίες της, γνωρίζοντας ότι η συγχώρεση είναι διαθέσιμη μέσω της εξιλαστήριας θυσίας του Ιησού. Ο Ιησούς μας υπενθυμίζει ότι ο Σατανάς σκοπεύει την καταστροφή μας, αλλά ο Ιησούς σκοπεύει τη ζωή μας."Ο κλέφτης έρχεται μόνο για να κλέψει και να σκοτώσει και να καταστρέψει. Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή και μάλιστα άφθονη" (Ιωάννης 10:10).

Δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να κρύψουμε την αμαρτία μας καλύπτοντας τα δικά μας λάθη. "Όποιος κρύβει την αμαρτία του, δεν θα ευημερήσει" (Παροιμίες 28:13). "Κάλυψη", παρεμπιπτόντως, είναι η έννοια του εξιλασμού. Ο Ιησούς καλύπτει πλήρως τις αμαρτίες μας με το αίμα του. Εμείς δεν μπορούμε ποτέ να διορθώσουμε πλήρως τα λάθη μας. Χρειαζόμαστε τη χάρη του Θεού, γι' αυτό ο Θεός μας καλεί στην εξομολόγηση υπενθυμίζοντάς μας ότι "Αν εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας, είναι πιστός και δίκαιος να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας" (Παροιμίες 28:13).και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία" (Α΄ Ιωάννη 1:9).

Ο Θεός είναι πιστός στο να συγχωρεί. εν συµµερίζεται την αστάθειά µας. εν χρειάζεται να αναρωτιόµαστε αν ο Θεός θα είναι ευγενικός µαζί µας όταν ερχόµαστε σ' Αυτόν για να εξοµολογηθούµε. εν χρειάζεται να απελπιζόµαστε για την κακία µας ή να αναρωτιόµαστε αν θα συντριβούµε κάτω από την τιµωρία για τις αµαρτίες µας. Ο Θεός "είναι πιστός και δίκαιος να µας συγχωρήσει τις αµαρτίες µας".

Η δίκαιη ποινή για τις αμαρτίες μας έχει ήδη εκπληρωθεί στον Ιησού. Το αίμα Του θα εξιλεωθεί για μας. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ικανοποιήσουμε τη δικαιοσύνη του Θεού για την αμαρτία μας, αλλά ο Ιησούς μπορεί και το έχει κάνει, μια για πάντα πάνω στο σταυρό. Ο Ιησούς έχει εκπληρώσει την οφειλόμενη ποινή για την αδικία μας, επομένως ας πετάξουμε στην εξομολόγηση γνωρίζοντας ότι το αίτημά μας για άφεση αμαρτιών έχει ήδη εκπληρωθεί στον Ιησού.

Ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος για να συγχωρήσει. Δεν θα απαιτήσει μετάνοια. Η μετάνοιά μας έχει εκπληρωθεί στον Χριστό. Δεν θα απαιτήσει άλλη ζωή για την αμαρτία, ο Ιησούς είναι ο αμνός μας, η θυσία μας, η εξιλέωσή μας. Η δικαιοσύνη του Θεού έχει εκπληρωθεί και συγχωρεθήκαμε, γι' αυτό ας εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας στον Θεό, λαμβάνοντας την ειρήνη και την άφεσή Του. Ας είναι η καρδιά σας απαλλαγμένη, γιατί ο Θεός είναι πιστός για να συγχωρήσει.

Όταν εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στον Θεό, μας καθαρίζει από κάθε αδικία μέσω του αίματος του αρνιού. Ο Θεός μας υπενθυμίζει ότι έχουμε την καταλογισμένη δικαιοσύνη του Χριστού. Η εξομολόγηση είναι μια στιγμή για να θυμηθούμε ότι στεκόμαστε ενώπιον του Θεού με τη χάρη του Ιησού Χριστού. Αν και στην αδυναμία μας Τον έχουμε ξεχάσει, Εκείνος δεν μας έχει ξεχάσει ούτε μας έχει εγκαταλείψει. Μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι θα κρατήσει την υπόσχεσή Του να μας καθαρίσει απόκάθε αδικία.